Plany samobócze

[Lunatyk]

36-latek (bezdzietny kawaler/single), mający problemy z pozytywny odbiorem rzeczywistości. Już w szkole podstawowej miałem chyba depresję + fobię szkolną. Źle znoszę niektóre elementy życia w społeczeństwie - szkoła, praca. Bojaźń odnośnie porównywania mnie z innymi. Stąd też mam spory lęk przed podjęciem jakiekolwiek pracy.

Od 8 lat mam dostęp do lekarza psychiatry - zażywam paroksetynę. Miałem również sesje u psychoterapeuty. Niewiele pomogły. Utwierdziły mnie za to w przekonaniu, że trzeba sobie odpuścić ten świat. Myśli samobójcze pojawiły się około 20 roku życia. Obecnie to już konkretne plany. Wyszukałem odpowiedni sposób na zrealizowanie swojego celu. W okresach kiedy intensywnie myślę o możliwości zabicia się, mój nastrój poprawia się. Chyba nie muszę dodawać, że każdego dnia zmuszam się do życia, a w zasadzie przeżycia kolejnego dnia.

[psycholog Rafał Marcin Olszak]

Szanowny Panie,

nie należy lekceważyć myśli samobójczych. Ich występowanie zawsze wskazuje, że zalecana jest konsultacja z lekarzem psychiatrą, który zarekomenduje odpowiednie formy leczenia lub hospitalizację (właściwie wydaje się to wskazane sądząc po tym, co Pan pisze).

Proszę pamiętać, że doświadczając tak mocno tego typu myśli można zadzwonić pod numer alarmowy 112 by niezwłocznie uzyskać ratunek, pomoc medyczną - karetka z załogą medyczną "odeskortuje" Pana pod stałą opiekę lekarską w odpowiedniej placówce ochrony zdrowia psychicznego i leczenia dolegliwości psychicznych. Na miejscu pod obserwacją specjalistyczną uzyska Pan możliwie najodpowiedniejsze wsparcie farmakologiczne i terapeutyczne dostosowane do bieżącego Pana stanu zdrowia. Zalecałbym skorzystanie z tej możliwości.

Proszę też zauważyć, że można uzyskać wsparcie oraz informacje telefonując pod numery telefonów zaufania i pomocowe – niektóre z nich wymienione są na stronie: https://ocalsiebie.pl/szybka-pomoc/