Skocz do zawartości

Przemoc psychiczna, ktorej jestem sprawca


Thelaskovic

Polecane posty

Witam,

 

niespecjalnie wiedzialem do jakiego teamtu podpiac moj przypadek, wiec zostawiam go tutaj. Jestem agresywny i przemocowy. W relacji z moja byla juz dziewczyna, na co dzien, zycie bylo naprawde niezle (przynajmniej z mojego punktu widzenia...). Wspolne mieszkanie, praca, plany, milosc (choc zapewne wielu z Was to niebawem zakwestionuje), dobre relacje miedzy rodzinami, pojawiajaca sie szansa na kredyt, wspolne tresciwe spedzanie wolnego czasu, wyjscia (ktore niestety nierzadko naszpikowane byly negatywnymi emocjami i strachem moim, ale i mojej partnerki "z czym tym razem wyskocze"). Ogolnie sielanka. Problem pojawial sie, kiedy "zostalem wyprowadzony z rownowagi" (nie, nie wybielam sie, biore na klate kazdy jeden syf, ktory zrobilem, probuje to jakos sensownie opisac). Wtedy to, po kilku prosbach o zostawienie mnie w spokoju (nawet jesli mnie zostawiala, sam czesto nie odchodzilem i bez opamietania jechalem dalej, mimo ze dostalem to o co prosilem - tak bylo kiedys, w nowozytnej historii, nie bylo mowy zeby moja ex przestala mowic - tak wiem, kazdy widzi, ze usprawiedliwiam sie "bedac prowokowanym") odpalal sie demon. Demon, ktory bez najmniejszych ogrodek, w ciagu 30 minutowego ataku, potrafil rzucac wszystkie znane ludzkosci inwektywy, co - jak kazdy moze sie domyslic - niszczylo moja byla druga polowke. Zaskoczenie, nie dawalo mi to spokoju przez kolejne 3/4/5 dni/tydzien. Pozniej, slyszac ze w sumie wszystko jest ok, przystepowalismy do codziennosci, oczywiscie z obawa u mnie, ze za chwile znow wyjdzie ze mnie szatan i bede niszczyl psychike mojej dziewczyny. Placz u niej, powodowal tylko to, ze bylem jeszcze bardziej bezradny, jeszcze bardziej zly, ze nic nie moge teraz zrobic. Dzwonilem takze do jej rodzicow, zeby sobie ja zabrali, bo ja juz nie daje rady (naprawde czulem sie wycienczony psychicznie, dalej czuje, tym kim jestem/bylem, swoim zachowaniem i wstydem przed samym soba). Dochodzilo pare razy do szarpanin miedzy nami, tak z jednej, jak i z drugiej strony (oczywiscie jak rozumiem, to byla jej proba bronienia sie, przejela te zachowania ode mnie?), ja potrafilem siasc na nia, trzymac jej rece zeby juz mnie nie policzkowala, ona natomiast potrafila wbic mi w plecy pek kluczy (znow nie usprawiedliwiam siebie, zdaje sobie sprawe, ze to ja jestem powodem tego wszystkiego). Znajdzie sie za chwile ktos, kto powie, ze biorac wszystko na siebie, wybielam sie i szukam zrozumienia - darujmy sobie takie komentarze. Powiedzialem sobie kiedys, ze jesli uderze kobiete (przez to co robilem, mimo ze wiem, ze nie posunalbym sie tak daleko) odbiore sobie zycie. Sek w tym, ze przeciez ja ja bilem emocjonalnie nie raz. Ta mysl zaczyna mnie coraz bardziej przytlaczac (nie, nie powiesze sie, nie zrobie tego mojej rodzinie, z ktora zreszta dopiero co, po 20stu kilku latach sie pojednalem) przez co zaspecjalnie nie wiem co dalej. Nie szukam wybaczenia, rozgrzeszenia, nie chce sie spowiadac, slyszec milych slow, ze to nie Twoja wina, ze dwojka osob zawsze jest odpowiedzialna po czesci za to co dzieje sie w zwiazku, bla bla bla. Staralem sie zawsze bardzo, moze nawet za bardzo, mialem zawsze szczere intencje, nie do podbicia swojego podeptanego ego, tylko po to, zeby po prostu zylo jej sie choc odrobine latwiej i lepiej, i zeby widzac troski, o ktorych od poczatku nie chciala za specjalnie mowic, zostaly "ogarniete", bez mowienia o nich. Ze bede prawdziwym facetem, twardym nieustepliwym, ktory poswieci swoje zmeczenie, czas, nerwy, na to, aby ona miala wszystko. Szkoda tylko, ze tak bardzo nie widzialem emocjonalnych i psychicznych jej juz bylych potrzeb. Nie bede dodawal jakimi uczuciami ja darze, ile stracilem, jak bardzo mi zalezy - w to i tak nikt nie uwierzy. Palilem przez parenascie lat marihuane, wydaje mi sie ze tlumilem nia bardzo duzo przykrych emocji z dziecinstwa i nigdy pewnych rzeczy nie przerobilem (znow nie zrzucam winy na rodzicow). Dodam, ze przedostatni zwiazek wygladal dosc podobnie, tam jednak bylo o wiele mniejsze zaangazowanie emocjonalne z mojej strony - co oczywiscie nie usprawiedliwia mojego zachowania. Potrafie zadac bol, z pekajacym sercem musze przyznac, ze jestem w tym dobry - ot mialem dobrego nauczyciela - fakt. W zeszlym roku w okolicach wakacji, rozpoczalem terapie, dziewczyna mowila, ze faktycznie zauwaza poprawe, jednak przez koronawirusa, w okolicach lutego z niej zrezygnowalem. Teraz z racji, ze w koncu mam jakiekolwiek pieniadze, wcielilem ja ponownie w zycie. Niech bedzie, ze na swoja obrone dodam, ze wszyscy dookola, tak rodzina, jak znajomi, przyjaciele, nawet psycholog, jasno mowia, ze jestem bardzo wrazliwym i uczuciowym facetem. Pomagam ludziom w pracy, jakkolwiek sie da - czy to slowem, czy to obecnoscia, pieniedzmi, proba pokazania jak mozna zrobic cos lepiej, zeby troche lepiej im poszlo w pracy, jestem empatyczny i potrafie wyczytac z ich twarzy duzo emocji i tego co w nich siedzi, nie bedac jednoczesnie gluchym na te problemy (jakos musze przeciez zakontrastowac swoja czarna strone, czyz nie? Nie, sprawia mi to przyjemnosc i z tego czerpalem zawsze duzo energii, z pomocy drugiemu czlowiekowi). Nie pytam czy do mnie kiedykolwiek wroci, bo na to potrzeba czasu, moja zmiana jesli w ogole mozliwa, potrwac bedzie musiala raczej wiecej, anizeli mniej czasu, a i z jej odejsciem zaczynam sie powoli konfrontowac i z tym, ze raczej juz nie wroci. Poprzysiaglem sobie wrzucic tryb single player przez nastepne 12 lat, tj. do mojej 40stki, choc nie wiem czy nie wydluzyc tego czasu do konca zycia, skoro i tak nigdy nie potrafilem stworzyc normalnej relacji, zawsze konczylo sie nad przerostem oczekiwan i pewnym niezrozumieniem moich, tych dobrych, ruchow. Pytanie brzmi, czy jest dla mnie jeszcze jakakolwiek szansa, bo na chwile obecna, mimo tego ze wiem, ze robie duzo zlego, zatracilem chyba istote czlowieczenstwa, jednoczesnienie widzac w sobie czlowieka? Kazdy komentarz, nawet ten uszczypliwy, jest mile widziany - w koncu od podworka musialem torowac swoja droge do tego, zeby ludzie mnie lubili (szkola, sport, studia, praca, tam tez zawsze mialem ciezko z przyjeciem mnie do jakies spolecznosci). Takze prosze, karmcie sie moim "zje****em". 
 

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Wyglada na to, ze na sile walczysz o uwage. Ludzie chca z kims przebywac, bo ten ktos ma cos w sobie interesujacego, a u Ciebie jest sporo wewnetrznej agresji, ktora odpycha. Agresja wynika z niezaspokajania potrzeb emocjonalnych we wczesnym dziecinstwie, sila i przemoca probujesz wymuszac to na innych, nawet w Twoim wpisie pragniesz uwagi, ale zaznaczasz, ze jak bedzie jej za malo to przy....olisz slowem. Zamiast te mloda dame, ktora byla z Toba,  gnebic, nalezalo otworzyc swoje serducho na jej milosc i uleczyc swoje rany. 

Pracuj nad soba, otworz sie na nowe doswiadczenia i pamietaj, ze tyle dostaniesz ile sam od siebie dasz. Juz o tym wspominal Newton w 2 zasadzie dynamiki.

 

 

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

1 godzinę temu, Radosław napisał:

Wyglada na to, ze na sile walczysz o uwage. Ludzie chca z kims przebywac, bo ten ktos ma cos w sobie interesujacego, a u Ciebie jest sporo wewnetrznej agresji, ktora odpycha. Agresja wynika z niezaspokajania potrzeb emocjonalnych we wczesnym dziecinstwie, sila i przemoca probujesz wymuszac to na innych, nawet w Twoim wpisie pragniesz uwagi, ale zaznaczasz, ze jak bedzie jej za malo to przy....olisz slowem. Zamiast te mloda dame, ktora byla z Toba,  gnebic, nalezalo otworzyc swoje serducho na jej milosc i uleczyc swoje rany. 

Pracuj nad soba, otworz sie na nowe doswiadczenia i pamietaj, ze tyle dostaniesz ile sam od siebie dasz. Juz o tym wspominal Newton w 2 zasadzie dynamiki.

 

 

Czyli przez 3 lata zwiazku, moja ex byla przeze mnie odpychana i dlatego ze mna byla? Trudno pojac mi te logike. Pragne uwagi, poniewaz po kilunastu (!) latach bezsilnosci, napisalem post na forum? (dodaj prosze, ze jestem atakowany :D).  Na co dzien nikogo nie gnebie, oprocz samego siebie , "gnebie" tylko i wylacznie w czasie klotni, kiedy odcina mi prad. "Pracuj nad soba, otworz sie na nowe doswiadczenia i pamietaj, ze tyle dostaniesz ile sam od siebie dasz. Juz o tym wspominal Newton w 2 zasadzie dynamiki." - pij mleko bedziesz zdrowy. Dziekuje za podjecie proby pomocy. Pozdrawiam.

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

No widzisz jak latwo Cie podejsc... Zamiast zapytac grzecznie o wyjasnienie co autor posta mial na mysli i rozwazenie mojej odpowiedzi, to wolisz strzelic focha i sie obruszyc. Pewnie poczules sie zaatakowany, bo nie otrzymales tego co chcesz?  Twoja eks najwidoczniej w skrzywdzonym dziecku zobaczyla kogos interesujacego i dlatego z Toba wytrzymala 3 lata, poprostu Cie kochala i wierzyla, ze sie zmienisz, ale najwidoczniej, lubisz gotowe rozwiazania, a nie lamiglowki, dlatego sie wszystko posypalo i odeszla. Bycie singlem jest latwe i przyjemne, a zwiazek to praca nad soba. 

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

http://www.psychologia.net.pl/forum.php?level=458377&post=458377&sortuj=0&cale=1
 

Zostawiam to w odpowiedzi na Panska odpowiedz. Udowadnial juz wiecej nic nie bede, bo juz nie musze :) 
Populizmy typu 
"Pracuj nad soba, otworz sie na nowe doswiadczenia i pamietaj, ze tyle dostaniesz ile sam od siebie dasz. Juz o tym wspominal Newton w 2 zasadzie dynamiki." sa po prostu nader zbedne. 

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

dziękuję za link, zapoznałem się z treścią, muszę stwierdzić, że bardzo interesująca konwersacja i pouczająca.

Nie chcę, żebyś mi cokolwiek udowadniał. Jeżeli słyszałeś o efekcie lustra, to właśnie zostało Ci ono zaprezentowane, jak się pewnie domyślisz, agresja pochodzi od linii męskiej w Twojej rodzinie, może to być ojciec, dziadek,  itd. Teraz ty postanowiłeś się z tym skonfrontować. Trudno wskazać jednoznacznie, co się mogło wydarzyć, że wzbudziło w Twojej rodzinie taką agresję. Energia jaka jest obecna w Twoim otoczeniu powoduje, że dostajesz szał i nie możesz sobie z nią poradzić. Ta energia jest nieuświadomiona przez Ciebie.
Zaobserwuj proszę w jakich okolicznościach lub jakie sytuacje wyprowadzają Cie z równowagi i zapisuj to. Postaraj się wywołać, to zdarzenie w Twoim otoczeniu, możesz być świadkiem/obserwatorem lub bezpośrednim uczestnikiem. Awantura zawsze ma jakiś powód i ten powód zaprowadzi Cię do zdarzenia jakie odbyło się w Twojej rodzinie. Twoim zadaniem jest uświadomienie sobie mechanizmu powstania problemu i jego przemodelowanie, wybranie takiego rozwiązania, które nie powoduje agresji. Często zdarza się, że powodem agresji jest poczucie doznanej krzywdy. Jako małe dzieci lub osoby nie znające zagadnienia, nie wiemy jak zareagować i stosujemy tylko sprawdzone metody, które nie zawsze są skuteczne. Każda krzywda lub zadany ból wynikają z braku miłości i lęku.

Tyle mogę podpowiedzieć od siebie, nie znamy się, więc nie mogę bawić się w szczegółowe analizy Twojego życia, myślę, że większą frajdę sprawisz sobie samemu rozdrapując rany i szukając rozwiązania.

A 2 zasada mówi nam o tym, że taką energią jaką zadziałamy na dane ciało, tak to ciało zadziała na nas taką samą energia tylko w przeciwnym kierunku.

Dziękuję za konwersacje i życzę powodzenia

 

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Nie mogłem edytować postu, więc taki mały update, może się przyda.

Nie wiem, czy Cie to zainteresuje, ale Twój pierwszy post do mnie wygląda jak kłótnia:

"Czyli przez 3 lata zwiazku, moja ex byla przeze mnie odpychana i dlatego ze mna byla? Trudno pojac mi te logike. Pragne uwagi, poniewaz po kilunastu (!) latach bezsilnosci, napisalem post na forum? (dodaj prosze, ze jestem atakowany :D).  Na co dzien nikogo nie gnebie, oprocz samego siebie , "gnebie" tylko i wylacznie w czasie klotni, kiedy odcina mi prad."

 

"gnębię" tylko i wylacznie w czasie klotni, kiedy odcina mi prad. - brzmi to zdanie jakby male dziecko sie wyłączało gdy rodzice się kłócą

Następny post:
"Udowadnial juz wiecej nic nie bede, bo juz nie musze" - da się wyczuć jakieś rozgoryczenie i tak jakby ktoś nie mógł głową przebić muru.

Tak właśnie działa efekt lustra, uderzyłem w Twój czuły punkt, a podświadomość sama zareagowała, w końcu mam podobny problem w swoim życiu.

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Radosławie, znalazlem dosc ciekawa ksiazke, ktora traktujeo problemach w zwiazku, emocjach, mozliwosciach radzenia sobie z nimi. Zaczynam powoli odkrywac co we mnie siedzi i jak sobie z tym radzic. Podpisuje sie ponadto obiema rekami, pod tym, co napisales wyzej. Tutaj lektura https://www.monarch-therapy.us/uploads/1/1/6/2/116245417/interpersonal_problems_workbook.pdf. Pozdrawiam!

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gość
Odpowiedz...

×   Wklejony jako tekst z formatowaniem.   Wklej jako zwykły tekst

  Maksymalna ilość emotikon wynosi 75.

×   Twój link będzie automatycznie osadzony.   Wyświetlać jako link

×   Twoja poprzednia zawartość została przywrócona.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz wkleić zdjęć bezpośrednio. Prześlij lub wstaw obrazy z adresu URL.

  • SKOCZ DO: 
    Księgarnia >>>> | Apteka >>>> | Uroda >>>> | Sport >>>> | Dziecięce >>>> | Moda >>>>

  • PODCASTY.jpg

  • Wpisy blogu

    • 0 komentarzy
      Jakie metody mogą zwiększyć nasze osiągi wtedy, gdy działania wymagają korzystania z pamięci, związane są z uczeniem się?
       
       
    • 0 komentarzy
      Jak uwolnić się od przymusu, nałogu konsumpcji treści dla dorosłych, w jaki sposób odzyskać wolność.
       
       
    • 0 komentarzy
      Psychologia w praktyce - jak zerwać z nałogiem.
       
    • 0 komentarzy
      Podcast psychologiczny o tym, jak uleczyć złamane serce i mądrze otworzyć się na nowy związek: 
       
    • 0 komentarzy
      Nie mam czasu na niemiłość, a ty? To nie są dobre czasy dla związków. Socjolodzy mówią o epidemii samotności. Psycholodzy alarmują, że żyjemy w kulturze narcyzmu i tym samym toksycznych relacji, w których królują nadużycia, egoizm, kłamstwa i manipulacje. Sytuację pogarsza fakt, że różne środowiska obwiniają się wzajemnie. Jak znaleźć miłość we współczesnym zagmatwanym, zagonionym świecie, w dobie szalejących zmian społecznych - na rynku towarzyskim popsutym przez aplikacje randkowe? Dowiedz się w kursie online: https://ocalsiebie.pl/kurs/ 
       

      Sprawdź kurs online - jak znaleźć miłość: https://ocalsiebie.pl/kurs/
       
      Cierpliwość w poszukiwaniu miłości jest kluczem do znalezienia prawdziwej, głębokiej więzi z drugą osobą. W życiu pełnym pośpiechu i natłoku bodźców łatwo stracić z oczu istotę budowania trwałych relacji. Szukając partnera, który będzie naszym dopełnieniem, warto dać sobie czas na poznanie różnych osób i odkrycie ich prawdziwych wartości. Czasem miłość przychodzi, gdy najmniej się tego spodziewamy, dlatego warto zachować otwarty umysł i serce na każdym etapie tego fascynującego procesu.
      Znalezienie odpowiedniego partnera do związku to nie tylko kwestia przypodobania się komuś czy podobnych zainteresowań. To także zdolność do wzajemnego zrozumienia, akceptacji i wsparcia w trudnych chwilach. Wybierając swojego towarzysza życiowego, warto kierować się nie tylko emocjami, ale także refleksją nad tym, czy nasze wartości, cele i plany życiowe są zgodne. Dobrze dobrany partner potrafi nie tylko uświetnić nasze najlepsze momenty, ale także być oparciem w ciężkich sytuacjach, co czyni naszą relację jeszcze bardziej wartościową.
      Kluczową kwestią w budowaniu udanej relacji jest troska o to każdego dnia. Niezależnie od tego, czy jesteśmy razem od kilku miesięcy czy kilkudziesięciu lat, ważne jest, aby stale pielęgnować więź, rozwijać się razem i szanować potrzeby partnera. Komunikacja, empatia i gotowość do kompromisu to fundamenty trwałego związku, który przetrwa nawet największe burze życiowe. Inwestowanie czasu i wysiłku w budowanie dobrej relacji z partnerem przynosi nie tylko wzajemną satysfakcję, ale także owoce w postaci głębokiej więzi i wspólnego szczęścia dzięki zaspokojeniu ważnych potrzeb psychologicznych. 
       
      Słowa kluczowe: jak stworzyć związek, dobór partnerski, relacje, związki, związek uczuciowy, relacja, gdzie i jak znaleźć partnera, jakiego szukać partnera, jak znaleźć mężczyznę do związku, w jaki sposób znaleźć kobietę do związku, kryteria doboru partnera, poszukiwanie miłości, małżeństwo, narzeczeństwo, relacja partnerka, miłość z prawdziwego zdarzenia, wysokojakościowa relacja, psychologia doboru partnerskiego, psychologia relacji, porady psychologiczne, psycholog online, porady psychologa.


  • Ważna informacja

    Chcąc, by psycholog ustosunkował się do pytania zadanego na forum, należy we wstępie podać swój wiek oraz swoją płeć i spełnić warunki podane w instrukcji darmowej porady. Psycholodzy udzielają odpowiedzi w miarę możliwości czasowych. W razie doświadczania nasilonych myśli samobójczych należy skontaktować się z numerem 112 by uzyskać ratunek. Doświadczając złego samopoczucia lub innych problemów można rozważyć też kontakt z telefonami zaufania i pomocowymi - niektóre numery podane są tutaj.

  • PODCASTY-OCALSIEBIEpl.jpg

  • Podcasty i filmy o psychologii

×
×
  • Utwórz nowe...

Ważne informacje

Używając strony akceptuje się Warunki korzystania z serwisu, zwłaszcza wykorzystanie plików cookies.