Skocz do zawartości

Rozstanie, nowa partnerka męża a emocje dzieci


Monniq80

Polecane posty

Witam
Piszę z takim problemem. W lipcu mąż poznał inną kobietę, Pod koniec sierpnia wyprowadził się do niej. Mamy dwójkę dzieci, 4,5 letnie bliźniaki. Dzieciom na początku nie mówiliśmy o wyprowadzce męża. Myślały że tata jeździ dużo do pracy (mąż miał często prace wyjazdowe). Pod koniec września powiedzieliśmy dzieciom że tata się wyprowadził, że tak się czasami zdarza, że rodzice się często kłócą i nie mogą już razem mieszkać. Że mama i tata cały czas je bardzo kochają. Ustaliliśmy, że mąż będzie spędzał czas z dziećmi w każdy wtorek i czwartek (tj. odbiera je z przedszkola i przyjeżdża do mnie ) oraz co drugi weekend.  Spotkania odbywają się w miejscu zamieszkania dzieci (i moim). Mąż od początku nalegał, że chce zabierać dzieci do siebie i że to jest nienormalne że musi tu przyjeżdżać. Powiedziałam mu że za jakiś czas możemy o tym porozmawiać, ale na razie wystarczy im rewolucji że tata odszedł i moim zdaniem trzeba jeszcze poczekać. Syn nawet spokojnie przyjął wyprowadzkę taty. Z córką zaczęły się problemy. Ciężko mi wyjść gdziekolwiek (głównie w dni kiedy odwiedza je tata), pyta się czy wrócę, czy jak z tatą wrócą z przedszkola to czy bede w domu, albo czy muszę wychodzić. Stała się drażliwa, nie mogę jej zwrócić uwagi bo odrazu płacze i pyta czy ją jeszcze lubię. Często mówi jak dzidzius. W przedszkolu jest już lepiej ale jeszcze ze dwa tyg temu mówiła że nie ma się z kim bawić bo jej nikt nie lubi. Panie przedszkolanki mówiły mi, że wprawdzie jest trochę wycofana i częściej płacze ale ma koleżanki i bawi się z nimi. Widać że tęskni za tatą, wieczorem przed snem płacze bo chce "do tati". Nie wiem co mam robić. Na początku na czas kiedy mąż był u mnie z dziećmi wychodziłam z domu, ale odkąd Kalinka zaczęła tak reagować stwierdziłam że w miarę możliwości będę zostawała w domu. Sama nie wiem co mam robić, ta sytuacja jest trochę nie do zniesienia, mąż za każdym razem robi mi awanturę że ograniczam mu widzenia z dziećmi i że to nienormalna sytuacja, że musi robić wszystko co chcę (chociaż kontakt z dziećmi uzgadnialiśmy razem). Mi też niełatwo jest przebywać z mężem w jednym domu (który przecież do niedawna była nasz). Ale najważniejsze są dzieci. Czy mąż może zabierać dzieci do siebie w takiej sytuacji. Czy nie jest za wcześnie żeby poznawały nową ciocię. Myślę, że gdyby mieszkał sam to pewnie mógłby je niebawem zabierać do siebie. Kiedy mu mówię o zmianie zachowania córki to mówi że mi nie wierzy bo "jeżdżę Po jego sumieniu". Bardzo proszę o poradę. Jestem trochę bezradna
Monniq

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gość
Odpowiedz...

×   Wklejony jako tekst z formatowaniem.   Wklej jako zwykły tekst

  Maksymalna ilość emotikon wynosi 75.

×   Twój link będzie automatycznie osadzony.   Wyświetlać jako link

×   Twoja poprzednia zawartość została przywrócona.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz wkleić zdjęć bezpośrednio. Prześlij lub wstaw obrazy z adresu URL.

  • SKOCZ DO: 
    Księgarnia >>>> | Apteka >>>> | Uroda >>>> | Sport >>>> | Dziecięce >>>> | Moda >>>>

  • PODCASTY.jpg

  • Wpisy blogu

    • 0 komentarzy
      Ludzie chętniej próbują z kimś nowopoznanym, niż sprawdzają nowe sposoby budowania relacji, bo łatwiej jest wymienić partnera, niż skorygować własne postępowanie i przepracować coś w sobie. Jeśli chodzi o małżeństwa, w Polsce coraz częściej okazuje się, że do dwóch razy sztuka. 
       
       
    • 0 komentarzy
      Plotka. Złośliwcy powiadają, że bywa to rodzaj przemocy pośredniej – dokuczania komuś okrężną drogą. Trochę straszne, bo – powołując się na dokument „Dylemat społeczny” – fake news roznosi się w sieci sześć razy szybciej niż fakt. Najwyraźniej rzeczywiście plotki są jak chwasty w ogrodzie; nawet jeśli zrywamy je, nowe rosną prędko. Czasami bywają to chwasty wyjątkowo toksyczne, bo używa ich się chociażby do mobbingu, gnębienia kogoś w miejscu pracy lub w związku z wykonywanym przez niego zajęciem. Na szczęście nie wszystkie plotki są takie złe. Na przykład ktoś kiedyś rozpowiedział, że podobno odziedziczyłem hotel. Kto by pomyślał, jak nagle i drastycznie może wzrosnąć atrakcyjność człowieka... 😆 Tak czy inaczej, uważajmy z tym plotkowaniem i pamiętajmy: plotka niewiele mówi o danej osobie – znacznie więcej o człowieku, który w nią wierzy. Miłego dnia.
    • 0 komentarzy
      Kolejny podcast z cyklu psychologia relacji bez cenzury: 10 zjawisk, które psują związki. Psychologia miłości w kontekście czynników, które mogą zakłócić lub nawet przyczynić się do zakończenia relacji. 
       
       
       
    • 0 komentarzy
      Kiedy ostatnio dane ci było doświadczyć głębokiego relaksu, któremu towarzyszy stan błogości, poczucia harmonii wewnętrznej i kojącego spokoju? Mam nadzieję, że miewasz takie odczucia nierzadko. Jeśli jest jednak inaczej, rozważmy, co można zrobić, aby sytuację poprawić. Wersja audio poniżej, a wersja tekstowa tutaj.
       
       
    • 0 komentarzy
      Nadciąga weekend i być może niektórzy poświęcą chwilę albo dwie na jakiś serial. Nie mam na to za dużo czasu, więc wolę za często do tego typu produkcji nie zasiadać, bo niekiedy ciężko oderwać się. Wstrzemięźliwość we wszystkim – nawet we wstrzemięźliwości, więc robię wyjątki. Jako psycholog cenię barwne postacie, interesujące relacje i tym samy interakcje między bohaterami. Dramaturgia, wątki psychologiczne i niecodzienny obyczajowy kontekst też mają znaczenie. Jeśli zatem ktoś podziela sympatię do takich klimatów, może sięgnąć po „Po złej stronie torów”. Fabuła wciąga, ale jest to zarazem studium głęboko dysfunkcyjnej rodziny, która próbuje sobie radzić w obliczu splotu fatalnych okoliczności. A charaktery poszczególnych postaci zdecydowanie tego nie ułatwiają. Pierwszy sezon jest fenomenalny, natomiast pomimo słabszej jakości sezonu trzeciego, nawet tam dochodzi do takich scen, które wstrząsają nami na tyle mocno, że aż przydałyby się pasy bezpieczeństwa. Mocne. Podobało mi się. A Wy co polecacie?


  • Ważna informacja

    Chcąc, by psycholog ustosunkował się do pytania zadanego na forum, należy we wstępie podać swój wiek oraz swoją płeć i spełnić warunki podane w instrukcji darmowej porady. Psycholodzy udzielają odpowiedzi w miarę możliwości czasowych. W razie doświadczania nasilonych myśli samobójczych należy skontaktować się z numerem 112 by uzyskać ratunek. Doświadczając złego samopoczucia lub innych problemów można rozważyć też kontakt z telefonami zaufania i pomocowymi - niektóre numery podane są tutaj.

  • 05e7f642-357a-49b3-b1df-737b9aa7b7a1.jpg

  • SKOCZ DO:

  • PODCASTY-OCALSIEBIEpl.jpg

  •  
  • Podcasty i filmy o psychologii

  • Książki o rozwoju osobistym i psychologii

    83eaf72d-ea6e-4a48-ab5f-9aefa9423f3d.jpg

×
×
  • Utwórz nowe...

Ważne informacje

Używając strony akceptuje się Warunki korzystania z serwisu, zwłaszcza wykorzystanie plików cookies.