Problem

[Gość sula4444]

Jestem 41 letnim mężczyzną, żonaty, 2 dzieci 18 i 12 lat. Od 12 lat choruję na depresjęOd pół roku planuję wyprowadzić się od żony z powodu, że u mnie wypaliły się uczucia. Z jej strony nie były okazywane uczucia, nigdy nie pokazała że jej na mnie zależy. Nie rozmawiamy, bo nie mamy nawet wspólnego tematu. Jedynie jest kontakt jak trzeba córce coś pomóż, zrobić zakupy czy coś załatwić. Odkąd powiedziałem jej o wyprowadzce zmieniła się z leksza, lecz w moim przypadku nie wiem co bym nie robił, nie potrafię przywrócić tych uczuć. Coraz gorzej się czuję z tym, że ją oszukuję. Dwa razy już prubowałem się wyprowadzić, ale za każdym razem był ten strach i lęk jak ja sobie sam poradzę. Chodzę już drugi miesiąc do psychologa, z powodu że nie potrafię sobie z tym dać rady. Największy problem jest w tym, że powiedziałem rodzicom o swojej decyzji i nie potrafię ich zrozumieć. Raz mówią, że mam tak robić by było mi dobrze i bym był szczęśliwy. Mija dzień, dwa a tu zmiana zdania i mówią, że nie ważne jest to co czuję, bo po 20 latach małżeństwa nie ma już uczuć tylko jest przywiązanie i mam patrzeć na rodzinę. Mam zakaz przyjeżdżania do domu rodzinnego i wogóle. Przez to wszystko mam już tak zachwianą równowagę, że poprostu jedynie o czym myślę to poprostu coś sobie zrobić by tylko przez te zachwiania nie przechodzić. Mam strach co kolwiek zrobić. I się zastanawiam po co chodzić do psychologa jak inni potrafią wszystko popsuć w trakcie jednej rozmowy. Na chwilę obecną mam już wrażenie, że wegetuję.