Życie w bańce.

[Tommek1978]

Witam. Jestem 41 letnim żyjącym w związku i pracującym mężczyzną i tak naprawdę ok jakiegoś czasu zrozumiałem że żyje w bańce lęku ,stresu,obojetnosci i braku pozytywów w życiu. 

Od naj młodszych lat mieszkałem z rodzicami i dziadkami w niezbyt dużym mieszkaniu, zaczęło się chyba to wszystko w tedy kiedy zmarła bliska mi osoba w pokoju obok wtedy zacząłem bać się ciemności, bałem się wejść do tego pokoju nawet w dzień później przy każdej sytuacji gdy bylem sam w domu zapalałem wszyskie światła,ojca tak naprawdę nigdy nie było a przy każdej złej sytuacji ojciec traktował mnie biciem, nie było rozmowy tylko siłą.

Mama była chora i odeszła jak miałem 15 lat to mnie ,miałem jeszcze dziadków do których uciekłem po drugim ślubie ojca bo ciągle słyszałem "za dużo jesz, za długo się kąpiesz "to wszystko zmieniło w to że zacząłem bać się o wszystko co zrobię, powiem, zacząłem kłamać na potęgę żeby uniknąć bicia ,zaczęli się koledzy i popijanie które zmieniło się w chorobę później poznałem kobietę wzięliśmy ślub, mam syna któremu wiem że zepsułem dzieciństwo w ten sam sposób jaki ja miałem zniszczone, kilka złych decyzji potem, kredyty potem straciłem pracę i rozwiodlem się, poprostu zacząłem uciekać ,kolejne długi i ucieczka,szukanie pracy na czarno żeby komornik wszystkiego nie zabrał i tak cały czas ,to mnie zniszczyło, zamknęłam się w sobie do tego stopnia że byłem szczęśliwy jak byłem sam że sobą.

Od kilku lat żyje w drugim związku, wiem że jestem kochany że otaczają mnie dobrzy ludzie i dopiero jakieś 3 lata temu poczułem chęć walki o ten związek bo do tamtej pory było mi to obojętne, szukam pomocy ,nie chce żyć już życiem z samymi obawami i myśleniem jak mnie ludzie oceniają jak mówią do mnie bo w mojej głowie są same myśli źle obniżając moje chęci do wszystkiego do zera .