blokady, napięcia, poczucia winy.

[papa]

Witam serdecznie. Mam 34 lata, mężczyzna.

 

Nie mogę wziąć się za rzeczy które naprawdę mnie interesują. Tkwię w robocie której nieznoszę. Nie jest to “najniższy lot” w sęsie ambicjonalnym, bo prowadzę własną działalność I jakoś to idzie, więc nie szoruję brzuchem po ziemi I wiem, że mógłbym rozwinąć się w tym kierunku ponadprzeciętnie.

 

Jednak problem leży gdzie indziej: kompletnie nie interesuje mnie to co robię I nie mogę podjąć się działań w kierunku rzeczy które naprawdę mnie interesują I na które chciałbym postawić w życiu.

 

Czasem odmawiam klientom I chcę się zabrać za te właśnie rzeczy które chcę robić. W dniach wolnych więc zaczynam się krzątać, mija dzień za dniem, najpierw przychodzi mała depresja, później coraz większa I wciąż nie mogę się zabrać za to co chcę robić. Na samym końcu wracam z podkulonym ogonem do firmy.

 

Gdy zaś zasiadam do swojej pasji, którą chciałbym przerodzić w prawdziwą pracę (a wiem że jest to możliwe, tzn takie rzeczy się zdarzają, a ja najgorszy w tym nie jestem) to przychodzi zniecierpliwienie, ogromne napięcie, kompletny brak skupienia, bezsens, poczucie winy że nie robię tego co powinienem.

 

Kiedyś cała rodzina wybijała mi z głowy abym tego nie robił I możliwe że tak mi to zostało? Zawsze starałem się nie słuchać rodziny, bo ich wskazówki były kompletnie odrealnione w mojej opinii.

Kiedyś też miałem duże depresje, leczyłem się itd, ale to było 10 lat temu.

 

Proszę o “diagnozę”

 

 

[papa]

Rozumiem że diagnoza na podstawie tego topiku jest tylko częściowa ( na tyle ile można odczytać problem), dlatego w cudzysłowiu. Dziękuję.

[papa]

DZień dobry.

DZiękuję za odpowiedź.

PRoblem nieleży w biznes planie, bo to co mnie interesuje jest rzeczą z której można się utrzymać, choć wymaga wiele pracy. 
Problem leży w tym, że czuję duże napięcie i pustkę w głowie gdy się za to zabieram. Pytanie skąd te napięcie i skąd ta blokada. CZasowo byłbym w stanie pogodzić obydwie rzeczy.
Rozumiem że terapia może być nieunikniona, jednak szukam wstępnego zaczepienia, jakiegoś pomysłu.

[psycholog Aleksandra Pastor]

Dzień dobry,

Nie mogłam się powstrzymać od wtrącenia paru słów od siebie. A jaką ma Pan pasję? Bo to podstawowa rzecz. Jeśli jest to pasja związana z tworzeniem czegokolwiek, z muzyką, sztuką, jednym słowem z kreatywnością, to możliwe, że blokada wynika tutaj z gadki krytyka wewnętrznego, którego każdy z nas ma. Ten negatywny głos w naszych umysłach psychologowie nazywają bardzo różnie. Najciekawsze określenie, jakie znalazłam, to trajkotka. Podam Panu przykład. Siada Pan do pasji, twórczej pracy, a tu nagle blokada, bo trajkotka (często nie uświadamiamy sobie jej "nadawania") podaje takie komunikaty, jak: " No weź, to ma być dobre, nikt tego nie kupi, jesteś beznadziejny..."I w ten deseń. Ta krytyka bierze się z naszych doświadczeń, najczęściej związanymi z negatywnymi komunikatami, pochodzącymi od naszych opiekunów, rodziców czy innych osób znaczących. Nie chcę pisać tu elaboratu, więc, jeśli trafiłam, proszę napisać. Pozdrawiam

 

Ola Pastor