Zdrada i śmierć

[B.Bozena]

Mam 60 lat, mąż był o trzy lata starszy . Cztery tygodnie temu , cztery dni po moim wyjeździe do pracy,  nagle , w domu , zmarł mój mąż. NZK- taka była przyczyna nagłej  śmierci.

Tragedia, szok, ja i moje dorosłe córki przeżyłyśmy i nadal przeżywamy , razem z całą rodziną tę straszną tragedię.

To był dla nas cios.

Drugi cios, w samo serce,  otrzymałam ja i córki, kiedy po natychmiastowym przyjeździe do domu, kiedy nas powiadomiono co się wydarzyło, odkryłyśmy że mój ukochany i jedyny mąż, przez czas mojej nieobecności, sprowadził sobie jakąś kobietę i uprawiał z nią dość intensywnie sex. Dowiedziałam się od sąsiadów że  widzieli go z kobietą na leżakach , na naszym tarasie .

Znalazłam erotyczne akcesoria, które nie należały do mnie ( damski wibrator, prezerwatywy, i 2  płyty dvd z ostrym porno, oraz puste opakowanie po zużytych tbl na erekcję , do kupienia bez recepty, polski  odpowiednik ( Viagry) Coś potwornego przeżyliśmy. Ja nie mogę się z tego otrząsnąć. Nagła , ogromna strata-jego śmierć i świadomość że zdradzał mnie, w tak potworny sposób, w naszym  nowo wybudowanym domu, który miał być dla naszej rodziny azylem, miejscem do którego każdy z ochotą przyjeżdżał, w domu gdzie mnóstwo zdjęć naszych wnuków , naszych córek. Świadomość że po prostu prawdopodobnie nie  wytrzymał takiego maratonu sexu.  Po prostu poużywał sobie i jestem pewna że w następstwie tego zmarł. Nie spodziewał się takiego zakończenia.  Jak mam żyć dalej, jak sobie poradzić po takich ciosach. Już sama śmierć ukochanej osoby jest potworna , do tego wiadomość że było się zdradzaną, to jest za dużo, Pomóżcie mi przejść przez tą traumę . Nie potrafię tego zrozumieć, tego bezsensu, tej bezsensownej śmierci i tego co nam wszystkim zrobił.

 

 

 

[psycholog Magda Waśko]

Pani Bożeno, 

wyobrażam sobie, że jest Pani teraz w szczególnie trudnej sytuacji, spotkało Panią zdarzenie niespodziewane, szokujące, tragiczne. Dowiedziała się Pani nie tylko o śmierci męża, ale też o zdradzie. 

Te niefortunne zdarzenia na pewno będą wiązały się z wieloma trudnymi emocjami, często skrajnymi czy sprzecznymi. W najbliższym czasie może Pani czuć dużo złości, smutku, bezradności, frustracji, wstydu. To normalne. Proszę podejść do siebie z dobrocią, wyrozumiałością - ma Pani teraz prawo przeżywać trudne emocje. Czytam, że od śmierci męża minął dopiero miesiąc. Proszę pamiętać, że każdy przeżywa żałobę w swoim tempie, na swój sposób, nie ma jednego, idealnego schematu.

Czytam, że ma Pani dorosłe córki, wnuki, jest Pani aktywna zawodowo. Być może to, co Pani ma - a ma Pani dużo, okaże się pomocne w poradzeniu sobie z tą trudną sytuacją. Doceniam, że ma Pani odwagę prosić o wsparcie, szuka Pani rozwiązań, zależy Pani na tym, żeby uporać się z tym trudnym doświadczeniem. Być może użyteczne byłoby wsparcie rodziny, bliskich lub uzyskanie profesjonalnego wsparcia psychologicznego. Ważne, żeby zadbała teraz Pani przede wszystkim o siebie - o odpowiednią ilość snu, jedzenie, odpoczynek, cokolwiek czego teraz Pani potrzebuje. Zadbanie o siebie to wyraz odpowiedzialności, a nie lenistwa czy egoizmu - proszę o tym pamiętać. 

Pozdrawiam, 

Magda