Czy to depresja? Co mam robić?

[Magi]

Jestem uczennicą drugiej klasy liceum. Skończyłam 18lat w styczniu. 
Probemy są od około 3lat. 
W dzieciństwie nie miałam lekko. Codziennie słuchałam kłótni moich rodziców, zazwyczaj ma tle materialnym. Mój ojciec nie potrafi wyzywic rodziny, nie szanuje mamy, mnie ani rodzeństwa. Niekiedy sama wtrącałam sie w kłótnie w obronie mamy. Codziennie ją obraża, mnie także. Nigdy jednak nie uderzył mnie prosto w twarz, lecz nie raz mnie popchnął czy nawet wygonił z mieszkania. Dwa lata temu nawet samookaleczałam się przez niego. 
Później było "normalnie". 
Lecz ostatnio wszystko wróciło. Nie mam ochoty do czegokolwiek. Cały czas wagaruje. Jestem senna, nie jadam nic albo jadam malo, mało śpię a nawet płacze po nocach. Nie rozmawiam z nikim, odcięłam się od świata. Boje się wrócić do szkoły, nie było mnie tam od prawie miesiąca. Obawiam się,że nie zdam do następnej klasy.
Przez mój stan, ciągle przygnębienie nawet mam problemy ze swoim partnerem. Jest starszy ode mnie o 5lat i mieszka 300km dalej. Nawet myślałam aby sie do niego wyprowadzić i tam skończyć szkołę zaocznie, a w tygodniu pracować. Tam czuję się szczęśliwa, tam czuję sie jakbym nie miała tych problemów. Ale czy to dobry pomysł? Czy ja mam depresję? Co mam zrobić? Nie radzę sobie.
Nie stać mnie nawet na psychologa dlatego pisze tu na forum. 

[psycholog Rafał Marcin Olszak]

@Magi

Szanowna Pani,

opisuje Pani szereg niepokojących sygnałów, które mogą świadczyć o depresji, choć nie jest to przesądzone. Trzeba by skonsultować się ze specjalistą, by przeprowadził diagnozę, rozpoznał przyczyny tych dolegliwości i zaproponował rozwiązania czy formy leczenia. 

Mówi Pani, że nie stać Panią na prywatnego psychologa. Może Pani udać się do lekarza psychiatry w publicznej służbie zdrowia (aktualnie nie wymaga to skierowania); on być może skieruje Panią na psychoterapię. Czas oczekiwania zwykle nie jest bardzo krótki, ale zdarza się, że bywa bardzo przyzwoity. 

Konsultacje przez forum nie rozwiążą niestety problemów.

Jeśli jest to możliwe, proszę postarać się zdystansować na bezpieczną odległość od osób, które stosują wobec Pani przemoc. Może Pani w tej sprawie skontaktować się z odpowiednimi telefonami wsparcia i pomocowymi. Niektóre z nich są wymienione tutaj: http://www.ocalsiebie.pl/szybka-pomoc/ Niewykluczone, że tam też nieodpłatnie uzyska Pani wsparcie emocjonalne lub dalsze użyteczne wskazówki czy pomoc. 

Gdyby pojawiły się silne myśli samobójcze lub kolejne silne impulsy do samookaleczania się, ma Pani prawo zatelefonować na 112, by uzyskać niezwłocznie pomoc lekarską, ratunek.