brak pewności siebie

[bell]

Witam,
jestem pracującą studentką w wieku 23 lat. Od zawsze byłam nieśmiała, niepewna siebie i z małym poczuciem własnej wartości. Zawsze sprawiały mi kłopot wystąpienia na forum czy nawet wypowiedzi w kilkuosobowych grupach wśród znajomych. Około rok temu problem się nasilił, cały czas myślę sobie, że po prostu jestem głupia (zdaje sobie sprawę, że brzmi to śmiesznie). Około rok temu zmieniłam pracę na fizyczną, małowartościową ze względu na finanse. Od niecałego roku mam też chłopaka, z którym jestem szczęśliwa, aczkolwiek wyraża zbyt mało uczuć - a myślę, że jego słowa były by dla mnie dobrym wsparciem, nie chce go zmuszać do takich zachowań ponieważ to nie w jego naturze i nie chce żeby robił coś na siłę. Ale nie o tym... 
Mimo wszystko jestem bardzo towarzyska osobą, lubię ludzi i ich poznawać. Jednak za każdym razem gdy poznaje kogoś nowego boje się co o mnie pomyśli czy mnie polubił i czy mu się spodobałam... Jestem mało spontaniczna w relacjach. Jeśli mam okazje, to pytam się czy ktoś coś o mnie mówił (to jest jak mania). Potrzebuję trochę czasu żeby się przed kimś otworzyć i poczuć swobodniej, nawet pisanie tej wiadomości sprawia mi kłopot. Jeśli chodzi o wygląd to podobno nie jestem brzydka i niczego mi nie brakuje. sama o siebie też dbam i dużo czasu spędzam na uprawianiu sportu. Jednak nadal dużo chciałabym w sobie zmienić, nie akceptuje się. W dzieciństwie ojciec zawsze powtarzał mi, że i tak nic w życiu nie osiągnę. I tego też się obawiam. Boję się, że weszłam w dorosłe życie w którym sobie nie poradzę i po prostu tego nie udźwignę. Nie mam pojęcia jakie są moje mocne strony i ciężko powiedzieć mi pare dobrych zalet o sobie. Chciałabym je odnaleźć, żeby być pewniejszą siebie i obrać właściwą drogę w życiu. W konfliktach lub niezręcznych sytuacjach zawsze siebie obwiniam. Podobno bardzo często mówię "przepraszam", nawet jeśli nie ma takiej potrzeby (już teraz staram się tego unikać). Mam też wrażenie, że każdy mnie obgaduje i źle o mnie myśli.
Na co dzień staram się myśleć pozytywnie, ale jestem już tym wszystkim zmęczona. 
Byłabym bardzo wdzięczna za jakąkolwiek pomoc. 
Pozdrawiam

[psycholog Rafał Marcin Olszak]

@bell

Szanowna Pani,

opisuje Pani szereg przejawów niskiego poczucia własnej wartości. Nawet Pani relacja wydaje się pasować do tego schematu – partner nie wyraża wystarczająco często wobec Pani uczuć, a przecież to początek znajomości. Co będzie za kilkanaście miesięcy lub parę lat, gdy uczucia naturalnie troszkę stygną? Nie wiem czy jest aż tak źle, ale niekiedy ludzie wchodzą w relacje, w których są unieważniane ich emocje, a potrzeby pozostają niezaspokojone, bo nawet nie dopuszczają do siebie myśli, że byłoby je stać na coś więcej.

Kłopot z poczuciem własnej wartości to zła wiadomość. Dobra jednak jest taka, że nie jest to zagadnienie obce współczesnej psychologii i wiadomo jak można nad tym pracować w trakcie psychoterapii indywidualnej. Proszę rozważyć kontakt z psychoterapeutą – stacjonarnie lub internetowo, by zaopiekować się tym tematem, zanim problem bardzo mocno się utrwali albo pogłębi. 

Warto także przeczytać artykuł