Trudny partner

[Ania13]

Witam,z nowy partnerem jestem od 7 miesięcy (kiedyś już się znaliśmy ale zrobił coś czego nie powinien i rozstaliśmy się na 7 lat)teraz od kiedy jesteśmy na nowo jest o mnie strasznie zazdrosny ,np nie mogę ubierać białych spodni bo twierdzi że prowokuje przez to innych mężczyzn,do pracy też nie mogę nosić szpilek i sukienek ponieważ prowokuje , ponieważ pracuję w banku muszę tak się ubierać,nie mogę nawet jechać do miasta bo on myśli że robię coś złego choć nie dawałam mu powodu do takiego myślenia kiedyś stwierdził że za długo jadę z miasta ,25 minut w godzinach szczytu.Wsisdl za jakiś czas w autobus który jechał 9 minut rano zrobił mi awanturę i się nie odzywał .Nie chodzę na dyskoteki od października zresztą bardzo rzadko tam chodziłam ,on dzwoni szczególnie w piątek i sobotę wieczorem sprawdza mnie czy czasami nie poszłam na imprezę.Co do pracy to wiadomo że jak mam klientów to nie mogę dzwonić do niego jak się nie odzywam 2 godziny to jest masakra !!kiedyś pisał mi na tel służbowy wiadomości niby od klienta że chce na kawę że mną się umówić,odmówiłam grzecznie ponieważ nie pracuje na targowisku tylko w banku ,jak się przyznał to zrobił mi awanturę za to że za grzeczna byłam i pewnie jak by próbował to bym się zgodziła ...często kiedyś wyjeżdżaliśmy ,dawał mi kwiaty co tydzień .On spotykał się często ze swoimi kolegami,popijali sobie piwo i gawędzili pół nocy wtedy nie odbierał tel ani nie odpisywał na SMS .

Planowaliśmy razem dziecko on bardzo chciał ,lecz któregoś razu znów byl w swoim rodzinnym domu i jak dzwoniłam to się nie odzywał pomyślałam sobie że znowu jest z kolegami i znowu popijają a on ma mnie gdzieś ...wypiłam dwa albo trzy drinki słuchałam głośno muzyki kilka razy jeszcze dwonilam bez skutku  nagle po kilku może 3 godzinach  on zaczal dzwonić i w końcu powiedziałam do syna w złości niech sobie dzwoni ile chce teraz gdzieś go mam i powiedziałam do syna że jak zadzwoni do niego to ma powiedzieć że leżę pijana no masakra nie mam pojęcia dlaczego tak powiedziałam może smutek żal i brak jego odezwij tak na mnie wpłynęły ,on w ty czasie był pod moimi drzwiami i wszystko słyszał ...gdy wpłaciłam go do domu to powiedział że mu nie ufam i rozmawiam z dzieckiem na jego temat a to dla niego jest coś czego nie wybaczy ,pola ale kwiaty które mi dał i rzucił na podłogę ja byłam załamana kazałam mu wyjść ale on został .Rano rozmowa ja go przepraszałam a on chciał mnie za to zostawić ale w końcu powiedziałam że tylko dlatego że mnie kocha to da mi szansę.....i zmieniło się wszystko rani mnie słowami przyjeżdża rzadko tylko wieczorem na noc a rano mnie odwozi do pracy ,nawet na moje urodziny zrobił tak że się nie spotkaliśmy nie dał mi nawet goździka napisał tylko SMS z życzeniami jeszcze w trakcie staraliśmy się o dziecko....po kilku dniach stwierdził że nie chce dziecka ....teraz siedzę i czekam na niego aż zechce przyjechać prosiłam aby dziś wcześniej przyjechał to woli kosić trawę ,jak powiedziałam  że trawa może poczekać  że jest niedziela i  tak  mało czasu spędzamy  razem to powiedział że na moje życzenie ,tak się stało przez ten fakt z drzwiami .Dzwoni tylko i pyta czy dostałam okres ,no niestety nie dostałam jeszcze .

Mówi mi że jego wolność się skończy dobija mnie tym wszystkim .

Bardzo go kocham tak mocno że zostawiłam dla niego kontakty z rodziną,koleżankami zmienilam nr tel wykasowalam Messenger,FB ..... proszę o poradę jak ja mam z nim postępować jak zbudować zaufanie jeszcze niedawno byłam pełna życia osoba ,pewna siebie teraz niepewna nie mająca swojego zdania kobieta 44 lata ,która kocha bardzo mocno ... proszę o pomoc.

 

[Ania13]

Może ktoś z was doświadczył czegoś takiego i może mi pomóc ....

[gregoryhouse]

Pierwsza sprawa to nie zazdrość tylko zaborczość. Ponadto tekst jest bardzo chaotyczny, i brak interpunkcji, co powoduje że Twój przekaż nie jest jasny. Musiałem to czytać kilka razy, by pojąć o co chodzi. Pisałaś z telefonu z stąd błędy słów, telefon sam podkłada tekst, nie zawsze dobry. 

Sytuacja jest nie ciekawa, facet ma problemy emocjonalne, sam sobie nie poradzi z tym, ponieważ najpierw musiałby sobie to uświadomić najpierw, że ma problem. Staranie się o dziecko w niepewnym związku, w którym byłaś nie na "równych prawach", jest nienajlepszym pomysłem. On się nie nadaje do bycia odpowiedzialnym ojcem. Dziecko to gigantyczna odpowiedzialność już na zawsze, wiem coś o tym, gdyż jestem samotnym ojcem, który od 15 lat wychowywał dzieci. Obecnie są dorosłe, ale zawsze czegoś nadal potrzebują, a mają tylko mnie. W Twoim przypadku możesz zostać samotna matką, na niego bym nie liczył. Piszesz że po 7 latach wróciliście do siebie. Nie znam Waszej historii, ale nie po darmo mówi się, że dwa razy do tej samej rzeki się nie wchodzi. Sytuacja jak dla mnie jest toksyczna, osobiście wolę być samotnym, niż męczyć się z kimś dla zasad, lub na siłę. Rezygnacja z życia towarzyskiego, braku znajomych dla kogoś, kto nigdy tego nie doceni,  jest bez sensu. To Twoje życie, innego nie będziesz mieć. Czy to co nazywasz miłością, jest nią napewno? Ja znam tylko ten Twój tekst, i jest to moja obiektywna opinia, jako człowieka spoglądającego zboku. 

Edytowano Czerwiec 25, 2019 przez gregoryhouse