Jestem Złodziejem

[njknjjnkkj]

Nie łatwo mi to pisać ale zrobię to żeby zobaczyć opinię innych. Chodzę do 1 liceum, obok mojej szkoły jest żabka do której zawsze pół szkoły chodzi na długiej przerwie. Około miesiąc temu zostałem tam złapany na kradzieży puszki pepsi przez menadżera żabki. Widziało to sporo osób których nie koniecznie znam. Czy mogę zrobić coś aby w szkole znowu czuć się pewnie albo sprawić że ludzie zapomną co się stało? Jest mi naprawdę głupio, oraz była to 2 kradzież w moim całym życiu, nikt o tym przy mnie nie gada ale ja wiem że ludzie wiedzą, co mogę zrobić?

[Honrado]

Możesz wyciągnąć wniosek, żeby więcej nie kraść. Ludzie prawdopodobnie już o tym zapomnieli albo zapomną niebawem. Nie jesteś celebrytą, żeby rozgadywać dookoła taką drobnostkę, jak kradzież napoju za 2zl. To nie takie straszne jak Ci się wydaje. Głupie, niepotrzebne, nieodpowiednie, ale nie masz czym się przejmować, dobrze jest. Ale już nie odwalaj takich akcji

[njknjjnkkj]

Dnia 24.01.2023 o 22:13, Honrado napisał:

Możesz wyciągnąć wniosek, żeby więcej nie kraść. Ludzie prawdopodobnie już o tym zapomnieli albo zapomną niebawem. Nie jesteś celebrytą, żeby rozgadywać dookoła taką drobnostkę, jak kradzież napoju za 2zl. To nie takie straszne jak Ci się wydaje. Głupie, niepotrzebne, nieodpowiednie, ale nie masz czym się przejmować, dobrze jest. Ale już nie odwalaj takich akcji

czy powinienem to obrócić w żart? bo nadal czuje że ludzie się za moimi plecami ze mnie nabijają i mimo że to ignoruje praktycznie codziennie chodzimy do tego sklepu, co mogę zrobić 

[Honrado]

Ogólnie humor jest bardzo dobrym sposobem na radzenie sobie z niewygodnymi sprawami. Jeśli potrafisz obrócić to w żart, czemu nie, warto spróbować. Tylko z jakimi osobami miałbyś okazje z tego pożartować? Przecież chyba z nikim nie poruszasz tego tematu? Samemu sobie chciałbyś to wytłumaczyć jako żart? No dobrze, można i tak, ale lepiej byłoby zrozumieć prawdziwy motyw tego zachowania i uczciwie to sobie wytłumaczyć. Ja nie wiem co Cię podkusiło do tej drobnej kradzieży, możesz mi o tym opowiedzieć? Po co? Dlaczego? Zrozumiesz swoje zachowanie to będzie Ci lżej.

Czujesz, że ludzie się z Ciebie nabijają. Masz na to jakieś dowody czy tylko przeczucie? Bardzo możliwe, że to są tylko Twoje wyrzuty sumienia, poczucie winy i wstyd, które Cię gryzą i wywołują lekką paranoję. Popatrz tylko... czy któryś z Twoich kolegów zrobił kiedyś coś głupiego, ośmieszył się, zachował w sposób jaki nie powinien? No na pewno, każdy ma coś takiego na koncie. A czy Ty, gdy spotykasz któregoś z tych kolegów, od razu przypominasz sobie jak to się kiedyś powiedzmy zgnoił i patrzysz na niego przez taki pryzmat, czy raczej widzisz go świeżym okiem, tak po prostu jaki jest obecnie? Nasze przewinienia najbardziej bolą nas samych, inni ludzie szybko mają to w dupie, bo każdy myśli głównie o sobie, i tylko wydaje się nam, że inni poświęcają nam dużo uwagi, a to nieprawda.

I jeszcze to stwierdzenie z tematu - "jestem złodziejem". Chłopie! Jak pójdziesz sobie na boisko i rzucisz piłką do koszta, będziesz mógł powiedzieć, że jesteś koszykarzem? Rzuciłeś piłkę do kosza, chwilę pograłeś i tyle. Tak samo jak raz czy dwa skubniesz jakąś pierdółkę ze sklepu, nie stajesz się automatycznie złodziejem do końca życia. W tych dwóch chwilach zachowałeś się jak złodziejaszek, nic poza tym. Nikomu żadnej krzywdy nie zrobiłeś. Jeśli przez 99,9% czasu jesteś spoko gościem, to tak Cię będą widzieć ludzie. Puszka pepsi z żabki raczej nie ma na to wpływu.

 

 

[njknjjnkkj]

Dzięki ulżyło mi chociaż trochę, temat wygasł a życie w szkole poszło po prostu dalej. Przechodziłem w życiu przez trudny okres, w pracy mojej mamy doszło do jakiegoś kryzysu i zwolnili mnóstwo ludzi w tym moją mamę, było wiele kłótni w domu no i po prostu jeszcze ta sprawa mnie dobiła, więc założyłem tutaj anonimowe konto żeby się wyżalić i pomogło bo taki wspaniały człowiek jak ty mi odpisał. Czuje że się tutaj za bardzo żale ale może to i dobrze bo normalnie nigdy bym się przed nikim tak nie otworzył. Dziękuje za pomoc

[Honrado]

Cieszę się, że choć trochę pomogłem. Bardzo zdrowo jest się komuś wyżalić, od razu lżej się robi. Szkoda, że mamy takie czasy, gdzie szczerze o swoich przeżyciach rozmawia się tylko z psychologiem albo ewentualnie z kolegą po pijaku. No i w internecie tak jak tutaj można napisać, ale z tym różnie wychodzi, nie jest tak łatwo się dogadać.

Już chyba rozumiem skąd ten incydent z kradzieżą. Zwolnienie mamy z pracy, kłótnie, stres. Z tego zrobiło się ciśnienie, złość, wkurzenie na wszystko, poczucie niesprawiedliwości, coś w tym stylu. Mogła wtedy pokierować Tobą narracja w stylu: "Skoro życie nie jest w porządku, to dlaczego ja mam być w porządku, biorę pepsi i w dupie to mam". Tak sobie wyobrażam jak mniej więcej mogłeś się czuć. Dobrze, że wszystko rozeszło się po kościach i ten trudny okres też już przeszedłeś. Pozdrawiam