problemy

[monzak]

Jestem 22 letnią studentka.
Moje problemy trwają od ok rokue. Pojawiły sie w momencie kiedy odkryłam ze mój chłopak pisze z innymi dziewczynami, kiedy dla mnie nie ma czasu oraz w momencie każdej sesji egzaminacyjnej bądź kolokwium gdzie ciągle porównuje się z innymi i się zamartwiam tym, że jestem gorsza. Nie potrafię zaakceptować tego, że nie jestem perfekcyjna. Nie potrafię sobie poradzic z tym że nie wyglądam tak dobrze jak inne kobiety i że mój chłopak patrzy na nie i wiem ze mu się podobaja, a ja taka nie jestem, co doprowadza do ciągłych kłótni, podejrzliwości zdrady, braku akceptacji jego kontaktów z koleżankami. Brak akceptacji mojego wyglądu doprowadza do tego, ze nie lubię ludzi "ładnych" jestem dla nich zła i niemiła.
Nie potrafię przestać myśleć o nawet maleńkich niepowodzeniach na studiach, powoduje to zaburzenia snu, gdyz rozkladam wszystko na czynniki pierwsze i ciągle myśle że mogłam zrobic to lepiej, zazdroszczę moim znajomym lepszych wyników co poglębia mój smutek.
Nie potrafię rozwiązać problemów normalnie i po prostu "wrzucic na luz" ciągle wywołuje to u mnie ataki płaczu i stany depresyjne.
Nie umiem sie skupic na pozytywnych aspektach zycia, tylko ciągle zastanawia się nad swoimi wadami i tym co mogę z tym zrobic, co w efekcie kończy się na niczym.
Nie potrafię sobie poradzić w żadnej sposob z tymi problemami, jedyne co robię to płaczę bądź rozmyslam o tym wszystkim co powoduje u mnie zdenerwowanie i brak mozliwosci osiagniecia spokoju.
Chciałabym zapytać jak sobie z tym poradzić, jak poprawić swoją samoocenę i relacje w związku i jak nauczyć się radzic sobie z tym, ze nie będę idealna i starać się przestać być zazdrosna i podejrzliwa, oraz jak nauczyć sie nie ragować na wszystko płaczem bądź kłotniami.

[DeMello]

W mojej ocenie, jeśli widzisz że facet ogląda się za innymi, (nawet gdy wystosujesz mu stosowne granice - na co sobie pozwalasz a na co nie) to powinna ci się zapalić czerwona lampka, bo najwidoczniej twój facet nie nadaje się do trwałego związku.

Nie daj się w ten sposób traktować, bo jeśli on widzi że nadal jesteś zaangażowana w niego, gdy on lata za innymi, to uczysz go w ten sposób, że może sobie pozwolać na przekraczanie twoich granic.

Piszesz również że nie potrafisz zaakceptować tego że nie jesteś perfekcyjna, tylko że nie ma ludzi perfekcyjnych!:) Tak naprawdę tworzysz w swojej głowie wyolbrzymione obrazy ludzi których zobaczyłaś w momencie gdy odnieśli jakieś zwycięstwo, I porównujesz ich do siebie, że też taka musisz być.

Zaakceptuj to że możesz sobie pozwolić na NIE BYCIE PERFEKCJONISTKĄ, zaakceptuj obecny stan rzeczy, pokochaj siebie, zacznij dbać o siebie w pierwszej kolejności, a pozniej innych, jeśli chcesz coś zmienić w wyglądzie, to weź za to odpowiedzialność i zmień coś w tym aspekcie, bo żalenie się nad tym jakie życie jest nie sprawiedliwe donikąd cie zaprowadzi.