Nie potrafię pogodzić się z zerwaniem.

[Gość Gwardzista]

1. Jestem uczniem szkoły średniej, parę miesięcy temu miałem osiemnaste urodziny.

2. Problem pojawił się odkąd moja dziewczyna ze mną zerwała, trwa dosłownie nawet nie pełną dobę.

3. Problem polega na tym, że nie potrafię sobie z tym poradzić. Zerwała ze mną przeze mnie, mieliśmy kłótnię i powiedziałem o parę słów za dużo, poniosło mnie i powiedziałem coś, co wcale nie uważam za prawdę i boli mnie to strasznie. Będąc bardziej dokładnym, powód kłótni nie ma znaczenia, a to, że po 3 dniach nie odzywania się do siebie przyszedłem ją przeprosić i się pogodzić, to pokłóciliśmy się bardziej i powiedziałem w złości, że "żałuję, że zakochałem się w kimś takim jak ona i to był mój najgorszy wybór". Rozumiem swój błąd, zrobiłem straszną głupotę, za którą muszę teraz płacić... Zerwała ze mną dzisiaj rano, wczoraj wieczorem mieliśmy kolejną rozmowę, która miała nas pogodzić, niestety podczas niej dowiedziałem się, że rano powie mi, czy ze mną zerwie, czy nie. Zerwała, choć dobrze wiedziała, że wcale nie myślałem tak, jak jej powiedziałem... Powiedziała, że po tym nie potrafi mi wybaczyć, bo bardzo ją zraniłem. Wciąż mnie kocha, a ja bardzo kocham ją, ale miłość najwidoczniej czasem nie wystarcza... Na dodatek za parę dni dowiem się, czy w ogóle chce utrzymywać ze mną jakikolwiek kontakt. Nie potrafię sobie wybaczyć tego, co zrobiłem, chciałbym cofnąć czas i nigdy nie powiedzieć takiej rzeczy, wciąż mieć ją przy sobie... Nie potrafię się do tego ani przyzwyczaić, ani tego sobie wybaczyć, ani się z tym pogodzić... Mówiła też, że może kiedyś do siebie wrócimy, jeśli da radę mi wybaczyć... Proszę w tej sytuacji nie patrzeć na wiek, pomimo naszego młodego wieku darzyliśmy się i wciąż darzymy się wielką miłością, ale ona nie potrafi mi tego wybaczyć...

4. Rzecz w tym, że w ogóle nie radzę sobie z problemem, ciągle marzę, żeby w końcu mi wybaczyła i była przy mnie. Próbowałem odciągnąć od tego swe myśli, ale niestety bez skutku, nie potrafię przestać o niej myśleć i praktycznie przez siedem godzin nic, tylko płaczę.

5. Chciałbym wiedzieć, co mogę zrobić w tej sytuacji. Czy mogę jej jakoś pomóc? Wiem, że ona chce być ze mną, problem tkwi w tym, że nie umie mi wybaczyć tego, co zrobiłem. Czy jest jakiś sposób na oswojenie się z myślą bycia zranioną przez ukochaną osobę i mimo wszystko wybaczenia jej tego? Chciałbym bardzo wiedzieć, zależy mi na niej jak na nikim innym i nie potrafię normalnie żyć bez niej.

 

Z góry dziękuję za wszelką pomoc, bo naprawdę ją teraz potrzebuje...