Problem z partnerem

[Minia92]

Witam. Mam 28 lat i Dwa lata temu rozwiodłam się z mężem z którym byłam 10lat w związku ponieważ mnie zdradził z żoną mojego brata. Mój brat również się rozwiódł i wychowuje sam 3 dzieci ponieważ matka dzieci zaczęła nadużywać alkoholu. Moja mama zmarła na raka kilka lat temu a ja również jestem osoba chora po kilku operacjach kręgosłupa i trzustki. Pomagam na codzien w wychowaniu bratanków. Po rozwodzie poznałam swojego obecnego partnera. Początkowo Chciałam mu pomóc ponieważ miał problemy z alkoholem i narkotykami. Gdy zaczęliśmy być razem to przestał ćpać i pić lecz ostatnio nam się nie układa. Teraz pracuje ostatni tydzień z kolegami i zaczął ostatnio popijać a tłumaczy się tym,że przenosi się do innej pracy gdzie nie będzie miał ani kolegów ani picia i tłumaczył mi że najważniejsza jestem ja i że już ostatni tydzień tak jest. Wczoraj nie wrócił na noc i został u kolegi bo się upił i niechcial mnie denerwować. Zastanawiam się czy powinnam poczekać ten tydzień i zobaczyć czy mówi prawdę że nie będzie pił i się uspokoi z tym ogólnie czy poprostu rozstać się z nim. Zaznaczam że Rozmawiałam z nim wcześniej na spokojnie i tłumaczyłam że normalne życie polega na wspieraniu się,podejmowaniu wspólnie decyzji i nie nadużywaniem alkoholu. Tymbardziej ze na codzien ma ugotowane posprztane poprane i wszystko sama robię na codzien. Codziennie płacze z tego powodu wieczorami i mam strasznego doła bo niewiem czy jego postępowanie się zmieni i co powinnam zrobić. Bo jak nie pije i niema obok jego kolegów to jest złoty człowiek . Co powinnam zrobić 

[turkuć_podjadek]

Hej. Starając się Ciebie zrozumieć poskładałem taki obrazek: jesteś dobrym człowiekiem, dobrze postępujesz, pomagasz i opiekujesz się innymi, ale życie nie odpłaca za to sprawiedliwie - przedwczesna śmierć matki, ohydna zdrada męża, problemy ze zdrowiem. Jak dla mnie to już jest wystarczającym usprawiedliwieniem dla Twoich łez. Czy przypadkiem nie czujesz się samotna w walce z tym okrutnym światem? Tak coś mi się wydaje.

Sam problem z partnerem - dla takiego postronnego obserwatora jak ja - nie wydaje się bardzo ciężki; jednak patrząc na niego z szerszej perspektywy Twoich życiowych doświadczeń, nabiera głębszego, emocjonalnie intymnego sensu, ponieważ może to być kolejna niesprawiedliwa strata bliskiej osoby. Aby zająć się tym problemem u samego źródła, należałoby rozpocząć psychoterapię (tę radę można do porzygu powtarzać w większości problemów na forum, ale cóż).

A tak powierzchownie mogę doradzić przeczekanie tego tygodnia, danie mu jednej, może dwóch szans. Skoro mówisz, że bez używek i szkodliwego towarzystwa jest z niego złoty człowiek, który dodatkowo deklaruje chęć poprawy i silne uczucia do Ciebie, to pomimo braku jakiejkolwiek gwarancji, że jego nałogi odejdą i nie wrócą, chyba warto spróbować. Nie wiem czy postawienie mu ultimatum: chlanie, ćpanie i koledzy albo układanie z Tobą normalnego życia byłoby odpowiednim posunięciem (bo sam powinien rozumieć powagę sytuacji), ale sama sobie możesz obiecać, że jak się teraz nie zmieni to mówisz "cześć" i tyle. Ogólnie pijaka baardzo ciężko zmienić i nie warto zbyt długo się szarpać.

Pozdrawiam i przesyłam uśmiech na wzmocnienie

[Minia92]

Dziękuję bardzo za pomoc i opinie 🙂