Rozwód na włosku

[rasputin]

Dzień dobry. Zmagam się z ogromnym problemem. Mam 28 lat i od 5.5 roku jestem żonaty. Mamy dwójkę dzieci w wieku 5 i 3 lata. W małżeństwie jestem bardzo nieszczęśliwy i zdaje mi się, że za szybko podjęliśmy decyzję o pobraniu się. Z żoną ciągle się kłócę, spieram. Wielokrotnie myślałem o rozejściu się, lecz tkwię w tym i męczę się że względu na dzieci. Poznałem kilka miesięcy temu kobietę, z którą, mimo iż ani ja ani ona tego nie planowaliśmy, rozkwitło uczucie. Nie jest to zauroczenie, ponieważ takie uczucie bardzo dobrze potrafię już rozróżnić. Ona nie wie o tym, że jestem żonaty. Mój największy problem, to to, iż ona obdarzyła mnie uczuciem nigdy mi nie znanym, jest troskliwą, czuła i bardzo wyrozumiała. 

Proszę o radę co mam dalej robić, ponieważ sobie z tym nie radzę. Młodo się ożeniłem i nie chce być reszty życia nieszczęśliwy. O swój związek z żoną walczę codziennie ale jest mi już brak sił. 

Największa moja obawą jest to, że jak powiem prawdę, to osoba która poznałem mi tego nie wybaczy i pozostawi na lodzie, mimo, iż rozwiedzenie się wisi na włosku. 

Pomóżcie proszę co powinienem robić, bo nie mam z kim o tym porozmawiać. 

Dziękuję i proszę mnie nie oceniać. 

[Urszula-wawa]

Witaj,

Nie oceniam Cię ale powiem prawdę. Popełniasz ten sam błąd co większość słabych mężczyzn. Niestety żyjemy w świecie, w którym egoizm jest źródłem wszelkiego zła. Miłość to odpowiedzialność i dawanie a nie branie. Współcześni ludzi rzadko to rozumieją, wolą niszczyć siebie i innych.

Rozpad małżeństwa bez podjęcia mądrej walki o nie, oznacza Twoje wątpliwe na przyszłość szczęście i traumę do końca życia dla Waszych dzieci, obniżenie ich poczucia własnej wartości, kłopoty w szkole, kłopoty z wychowaniem, kompleksy w życiu dorosłym i brak umiejętności kochania swojego przyszłego małżonka. Nieszczęśliwy związek również jest traumatyczny. Przede wszystkim Ty teraz wszystkich oszukujesz, w tym samego siebie. W taki sposób nie tworzy się dobrych relacji ani związków. Prawdziwy mężczyzna jest odpowiedzialny i nie szuka od razu SWOJEGO szczęścia i pocieszenia w ramionach innej kobiety, z którą na początku zawsze będzie "cud-miód", a potem jak zwykle.., nie szuka romansu i odskoczni. Prawdziwy mężczyzna szuka dobrych rozwiązań.

1. Rozumiem, że podjąłeś już próbę poważnej, spokojnej i szczerej rozmowy z żoną  w jakimś neutralnym miejscu (to ważne) np. w kameralnej restauracji albo na spacerze (dziećmi mogą zająć się na 2h rodzice) . Wówczas powiecie sobie bez podnoszenia głosu jak widzicie swoje małżeństwo i jak bardzo jesteś nieszczęśliwy, może uda wam się wypracować jakiś środek zaradczy.

2. Jeśli  nic nie pójdzie po Twojej myśli, powiedz żonie uczciwie, że nie możesz już tak dłużej żyć, że jesteś nieszczęśliwy ale zależy ci na małżeństwie i dobru dzieci i zaproponuj terapię małżeńską. Jeśli jesteście ludźmi wierzącymi to w katolickiej poradni małżeńskiej, jeśli nie to poza kościołem.

3. Jeśli to nie pomoże, zaproponuj tymczasową separację, abyście mogli ochłonąć i przemyśleć swoje małżeństwo. W czasie kilkumiesięcznej separacji NIE ROMANSUJ, NIE WCHODŹ W INNE ZWIĄZKI, NIE OSZUKUJ LUDZI. Mówię to, ponieważ chcę abyś był szczęśliwy i mógł  do końca życia patrzeć w lustro.

Mówię to wszystko z własnego doświadczenia. Mojego małżeństwa nie udało się uratować, ponieważ mąż tak jak ty uważał, że jemu należy się w życiu wszystko co "najlepsze". Zniszczył mnie i dzieci (dorosłe już). Sam romansował a ja sama ponosiłam trud wychowania dzieci. Nie czuję do niego nienawiści, czuję smutek i żal, że mógł zrobić wiele ale nie dał nam szansy, od razu wskoczył w nowy związek. Szybko się zorientowałam. Każda kobieta to czuje i to był koniec. Dzieci mówią o nim "tatuś egoista".