Ogromna różnica wieku

[AnnaMaria]

Witam, zacznę od tego, że bardzo ciężko jest mi o tym pisać i w pełni rozumiem i spodziewam się negatywnej opinii.

Mam 16 lat, prawie rok temu na stronie internetowej do poznawania nowych ludzi z zagranicy, by podszkolić mój angielski, poznałam chłopaka. Na początku myślałam, że ma około 18 lat. Bardzo miło mi się z nim rozmawiało czułam jakbym się z nim znała od zawsze, aczkolwiek pod względem fizycznym nie byłam nim zainteresowana (nie był nigdy w "moim typie" mówiąc kolokwialnie). Z biegiem czasu dowiadywaliśmy się o sobie coraz więcej...i szczerze przyznam, że im dłużej go znałam tym bardziej zaczynał mi się podobać. Tak jak gdyby jego charakter i to jaki jest w stosunku do innych(a naprawdę jest przemiłą, kochaną i przede wszystkim dobrą osobą) zaczął wpływać jak postrzegam go fizycznie. I tak właśnie powoli odkryłam, że się zauroczyłam. On zresztą też, choć zaczęliśmy jako TYLKO przyjaciele, tacy którzy mogą że sobą szczerze porozmawiać, pośmiać czy popłakać.

Kiedy sprawy przybrały troszkę poważniejszy kierunek, on postanowił ze mną szczerze porozmawiać. Wytłumaczył mi wtedy swoje uczucia jakie odczuwał w stosunku do mnie ale też wyznał mi swój wiek. Okazuje się, że miał 31 lat. Nie ukrywam, przeraziło mnie to. Ale uczucie jakie do niego czułam były zbyt piękne bym mogła go tak po prostu zostawić. Postanowiłam więc, że zostanę. Z czasem przywykłam a nawet zaczęłam zapominać o jego wieku, jak z nim rozmawiam nie myślę o jego wieku tylko po prostu o nim i jakim człowiekiem jest.

Niedawno zdecydowaliśmy się spotkać, tuż przed spotkaniem zaczęłam czuć się niepewnie szczególnie że względu na jego urodziny (skończył właśnie 32 lata). Wiedziałam, że spotkanie sprawi, że to wszystko stanie się o wiele realniejsze i trudniejsze do skończenia. Pomimo to spotkałam go. Zatrzymał się w Polsce przez tydzień, zapomniałam wtedy o wszystkich moich niepewnościach. Czułam się świetnie. Kiedy wyjechał moje niepewności znów wróciły.

Nie wiem czy to co robię jest dobre. Z nim czuję się dobrze, wiem, że jest cudowną osobą ale czy na pewno chcę żyć jako dorosła kiedy nią nie jestem? Zabrzmi to głupio ale chcę poznać chłopaka (nawet takiego który złamie mi serce) ale, z którym się wyszaleje, który będzie mi się podobał, przy którym nie będę musiała już myśleć o studiach, pracy i o tym kiedy byłby odpowiedni moment na wyjaśnienie wszystkiego moim rodzicom, czy założenie rodziny, i w końcu....który będzie W MOIM WIEKU. A z drugiej strony boje się, że już nie znajdę osoby, która będzie mnie w stanie pokochać tak jak on mnie kocha, o której będę miała taką pewność, że nigdy mnie nie zdradzi i zawsze będzie mnie wspierać.

Szczerze mówiąc już dawno zakończyłbym to wszystko ale boje się o niego. Wiem, że kiedyś miał bardzo ciężką depresję i nie wychodził z domu przez lata. Kiedy w końcu się przemógł, jego życie było bardzo smutne i puste. Nigdy nie był wstanie pokochać dziewczyny w taki sposób w jaki pokochał mnie. Wiem, że dzięki mnie odnalazł tą iskrę w życiu i jest naprawdę szczęśliwy. A ja kocham go za mocno by znów sprawić, że jego życie stanie się takie smutne i szare jak było.

Przepraszam za błędy ale nawet nie chcę tego czytać by je poprawić, bo wiem, że wtedy nigdy tego nie wstawię.

Proszę o brutalnie szczere odpowiedzi i rady... W końcu po nie tu przyszłam. Naprawdę z góry dziękuję wam wszystkim za przeczytanie historii moich problemów do końca.

 

[macocha jak z bajki]

To jest bardzo niepokojace jezeli facet 30+ mysli powaznie o 16latce.

To jest zuplenie inny poziom emocjonalny. 

Gosciu ma powazne problemy ze soba, jezeli nie potrafi sie zwiazac z kobieta w podobnym wieku. Kobieta ok.30 lat ma sprecyzowane oczekiwania co do mezczyzny. Widocznie on ich nie spelnia i szuka tego u dziewczat bez doswiadczenia.

Nastolatke bardzo latwo zmianipulowac (bo on biedny misiu po depresji). Poza tym jako nastolatka nie masz zadnych wymagan ani prownan, latwo Tobie zaimponowac lub zwyczajnie wcisnac jakis kit.

Ciesze sie, ze zachowalas jakies resztki rozsadku i myslisz o kims w swoim wieku!

Tak, powinno byc. Masz czas na zabawe, drobne szalenstwa, poznawanie ludzi, chodzenie na koncerty, pisanie klasowek, przygotowanie sie do matury i studiow. To zupelnie inny swiat niz zycie 30latka!!! To jest prawie jedno pokolenie.

Tez mialam 16 lat, zauroczenie w starszym facecie. Do dzis jestem mu jakos wdzieczna, ze on tej mojej naiwnosci nie wykorzystal. Na pewno nie bylabym szczesliwa w takmi zwiazku i troche bym zmarnowala mlodosc na 'dorosle' problemy.

I pamietaj, Ty nie jestes terapeutka, opiekunka doroslego faceta. Ma problem, niech zglosi sie o pomoc.

To nie jest jedyny facet na ziemi. Jak z nim jestes, to odbierasz sobie szanse na poznanie kogos wartosciowego i odpowiedniego dla Ciebie.

To nie jest milosc!!! Jezeli on Ci sie nie podoba, a w glowie masz watpliwosci, ze moze wolalabys sie z kims spotykac w swoim wieku, to Ty go nie kochasz. Po prostu jakis typek sie do Ciebie przykleil, pisze, przyzwyczailas sie i tyle. Czasami milo, jak zagadnie, ale to nie jest milosc. Troche Cie bierze na litosc i to widac dziala.

"Jego zycie takie puste, samotne, a dzieki Tobie odzyl, znalazl szczescie"" blabla bla

Dorosly facet powinien sobie zycie ogarnac i ulozyc z kobieta w podobnym wieku, a nie przesiadywac na czatach jako 18-latek! To juz swiadczy o jakis zaburzeniach czy niedojrzalosci.

 

Nie masz wobec niego zadnych zobowiazan i nie musisz z nim byc, bo "bez Ciebie on pograzy sie w depresji".

NIE NIE NIE

Twoi rodzice o tym wiedza?

Chyba, nie, bo ja sobie nie wyobrazam, zeby rodzice to tak lekko tolerowali.

Mozesz o tym pogadac z jakas dorosla, zaufana kobieta, mama, ciocia, pania pedagog ze szkoly jak sie tego typa pozbyc ze swojego zycia. Mysle, ze sama nie dasz rady. I nie zdziw sie jak Cie bedzie bral na litosc lub zrobi sie agresywny(pisze powaznie). Nie, nie musisz zachowac etykiety i na zywo go informowac o rozstaniu. Wlasnie dla tego, ze on jest dorosly, oszukal Cie na poczatku co do wieku i nie wiesz jak moze w takiej chwili zareagowac. Ucinasz wszelkie kontakty, zadnego 'zostanmy przyjaciolmi', troche bedzie i Tobie smutno, ale szybko sie pozbierasz.

Pozdrawiam serdecznie:)

 

Jak bedziesz odpisywac, to mozesz podac jakiej jest narodowsci. Na niektorych trzeba bardziej uwazac. Bylam bardzo otwarta, ale ja sie na tym bolesnie przejechalam.

Dzis masz 16lat i wierz mi te sytuacje zupelnie inaczej ocenisz jako 22 latka i jako 30latka. Dorosniesz. Dojrzejesz i sama sie zdziwisz czego facet 30+ szuka u nastolatek.....

 

Edytowano Luty 21, 2020 przez macocha jak z bajki