Skocz do zawartości

skutki ADHD


lubiekornflakes

Polecane posty

Dzień dobry,

studiuję psychologię więc mniej więcej znam swoje mocne i słabe strony, spektrum problemów z jakimi się zmagam ich przyczyny i konsekwencje itp. i chodziłam już też rok do psychologa gdzie przepracowałam już wiele rodzinnych problemów.

Pochodzę z rodziny pełnej skrajności, mama brzydko mówiąc "nierób" na garnuszku rodziców przez całe życie, tata super, ale wszystko robi po najprostrzej linii oporu (już jest na emeryturze) i pije kilka piw dziennie. Są po rozwodzie. Natomiast dziadkowie - rodzice mamy, ludzie kochani, ale "ą ę" krótko mówiąc, dziadek lekarz, babcia protetyk dentystyczny i niespełniona polonistka - ludzie bardzo wymagający.

Ja gdzieś pośrodku - rodzice którzy (mam poczucie) zupełnie nic mnie nie nauczyli, mama wiecznie krzycząca, karząca i niezadowolona i dziadkowie którzy kochali, ale wymagali perfekcji. ( Byłam już u dwóch psychologów i nie mam stwierdzonych póki co żadnych zaburzeń). Natomiast podejrzewam u siebie przynajmniej to że miałam ADHD. Raz szukali chętnych do badania osób z ADHD lub z podejrzeniami, tym bez diagnozy kazali wypełnić obszerny formularz i według niego zakwalifikowałam się na badanie. Ma to dzisiaj takie konsekwencje, że moje funkcje poznawcze bardzo słabo pracują. Szczególnie pamięć krótkotrwała, uwaga, ogólnie jestem roztargniona, praktycznie niczego nie jestem nigdy pewna czego się nauczyłam, jedynie testy mi dobrze idą jak się uczę dzień przed. Problem przejawia się najbardziej w pracy, przechodziłam już przez różne prace ale najgorsze są biurowe itp (tabelki, liczby, porównywanie dwóch plików - dramat). W każdej pracy czuję się nie pewnie choć już na szczęście znalazły się takie prace dla mnie w których się samorealizuje i jestem w nich całkiem dobra - co kosztowało mnie dużo pracy nad sobą.

Do sedna -> jaki sposób mogłabym poprawić moją sytuację poznawczą i nabrać pewności siebie w pracy? Dodam, że najgorsze jest moje przekonanie że wszystkiego mogę się nauczyć tylko na bardzo podstawowym poziomie, wszystko byle jak i o słabej jakości. Jak mogę pracować nas swoim profesjonalizmem i jak prekroczyć pewną barierę żeby być w czymś dobrym, żeby coś umieć dobrze?

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jak widać wyżej również mam trudności z rozumieniem instrukcji, dopiero któryś raz jak popatrzę na instrukcje wyłapuje z niej wszystkie informacje, więc zamieszczam tekst już zgodnie z nią:

 

  1. Jestem kobietą, studentką psychologii, mam 24 lata. Mam trudne relacje rodzinne tzn same nieudane małżeństwa w tym rozwód moich rodziców, mama "nierób" brzydko mówiąc na utrzymaniu dziadków, a tata zabawny, fajny gość ale wszystko robi po najprostrzej linii oporu i pije kilka piw dziennie , jest już na emeryturze.  Ogólnie rodzice obydwoje uważani przez wszystkich za czarne owce w ich danej rodzinie. Dziadkowie wysoko postawieni, bardzo wymagający.
     
  2. ( Byłam już u dwóch psychologów i nie mam stwierdzonych póki co żadnych zaburzeń). Natomiast podejrzewam u siebie przynajmniej to że miałam ADHD. Raz szukali chętnych do badania osób z ADHD lub z podejrzeniami, tym bez diagnozy kazali wypełnić obszerny formularz i według niego zakwalifikowałam się na badanie. Ma to dzisiaj takie konsekwencje, że moje funkcje poznawcze bardzo słabo pracują. Szczególnie pamięć krótkotrwała, uwaga, ogólnie jestem roztargniona, praktycznie niczego nie jestem nigdy pewna czego się nauczyłam, jedynie testy mi dobrze idą jak się uczę dzień przed. Problem przejawia się najbardziej w pracy, przechodziłam już przez różne prace ale najgorsze są biurowe itp (tabelki, liczby, porównywanie dwóch plików - dramat). Ostatnio nie przedłużyli ze mną umowy po 3 miesięcznym okresie próbnym. W każdej pracy czuję się niepewnie choć już na szczęście znalazły się takie prace dla mnie w których się samorealizuje i jestem w nich całkiem dobra - co kosztowało mnie dużo pracy nad sobą.
     
  3. Próbuję różnych prac i szukam swoich zainteresowań aby ostatecznie wybrać pracę w której nie będę się czuła źle i nie będę źle traktowana, czasami próbuję robić ćwiczenia na pamięć, dużo czytam psychologicznych treści i dużo rzeczy robię na co dzień.
     
  4. Jakie ewentualnie masz pytania odnośnie problemu? 
    W jaki sposób mogłabym poprawić moją sytuację poznawczą i nabrać pewności siebie w pracy? Dodam, że najgorsze jest moje przekonanie że wszystkiego mogę się nauczyć tylko na bardzo podstawowym poziomie, wszystko byle jak i o słabej jakości. Jak mogę pracować nas swoim profesjonalizmem i jak przekroczyć pewną barierę żeby być w czymś dobrym, żeby coś umieć dobrze?
Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gość
Odpowiedz...

×   Wklejony jako tekst z formatowaniem.   Wklej jako zwykły tekst

  Maksymalna ilość emotikon wynosi 75.

×   Twój link będzie automatycznie osadzony.   Wyświetlać jako link

×   Twoja poprzednia zawartość została przywrócona.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz wkleić zdjęć bezpośrednio. Prześlij lub wstaw obrazy z adresu URL.

  • SKOCZ DO: 
    Księgarnia >>>> | Apteka >>>> | Uroda >>>> | Sport >>>> | Dziecięce >>>> | Moda >>>>

  • PODCASTY.jpg

  • Wpisy blogu

    • 0 komentarzy
      Ludzie chętniej próbują z kimś nowopoznanym, niż sprawdzają nowe sposoby budowania relacji, bo łatwiej jest wymienić partnera, niż skorygować własne postępowanie i przepracować coś w sobie. Jeśli chodzi o małżeństwa, w Polsce coraz częściej okazuje się, że do dwóch razy sztuka. 
       
       
    • 0 komentarzy
      Plotka. Złośliwcy powiadają, że bywa to rodzaj przemocy pośredniej – dokuczania komuś okrężną drogą. Trochę straszne, bo – powołując się na dokument „Dylemat społeczny” – fake news roznosi się w sieci sześć razy szybciej niż fakt. Najwyraźniej rzeczywiście plotki są jak chwasty w ogrodzie; nawet jeśli zrywamy je, nowe rosną prędko. Czasami bywają to chwasty wyjątkowo toksyczne, bo używa ich się chociażby do mobbingu, gnębienia kogoś w miejscu pracy lub w związku z wykonywanym przez niego zajęciem. Na szczęście nie wszystkie plotki są takie złe. Na przykład ktoś kiedyś rozpowiedział, że podobno odziedziczyłem hotel. Kto by pomyślał, jak nagle i drastycznie może wzrosnąć atrakcyjność człowieka... 😆 Tak czy inaczej, uważajmy z tym plotkowaniem i pamiętajmy: plotka niewiele mówi o danej osobie – znacznie więcej o człowieku, który w nią wierzy. Miłego dnia.
    • 0 komentarzy
      Kolejny podcast z cyklu psychologia relacji bez cenzury: 10 zjawisk, które psują związki. Psychologia miłości w kontekście czynników, które mogą zakłócić lub nawet przyczynić się do zakończenia relacji. 
       
       
       
    • 0 komentarzy
      Kiedy ostatnio dane ci było doświadczyć głębokiego relaksu, któremu towarzyszy stan błogości, poczucia harmonii wewnętrznej i kojącego spokoju? Mam nadzieję, że miewasz takie odczucia nierzadko. Jeśli jest jednak inaczej, rozważmy, co można zrobić, aby sytuację poprawić. Wersja audio poniżej, a wersja tekstowa tutaj.
       
       
    • 0 komentarzy
      Nadciąga weekend i być może niektórzy poświęcą chwilę albo dwie na jakiś serial. Nie mam na to za dużo czasu, więc wolę za często do tego typu produkcji nie zasiadać, bo niekiedy ciężko oderwać się. Wstrzemięźliwość we wszystkim – nawet we wstrzemięźliwości, więc robię wyjątki. Jako psycholog cenię barwne postacie, interesujące relacje i tym samy interakcje między bohaterami. Dramaturgia, wątki psychologiczne i niecodzienny obyczajowy kontekst też mają znaczenie. Jeśli zatem ktoś podziela sympatię do takich klimatów, może sięgnąć po „Po złej stronie torów”. Fabuła wciąga, ale jest to zarazem studium głęboko dysfunkcyjnej rodziny, która próbuje sobie radzić w obliczu splotu fatalnych okoliczności. A charaktery poszczególnych postaci zdecydowanie tego nie ułatwiają. Pierwszy sezon jest fenomenalny, natomiast pomimo słabszej jakości sezonu trzeciego, nawet tam dochodzi do takich scen, które wstrząsają nami na tyle mocno, że aż przydałyby się pasy bezpieczeństwa. Mocne. Podobało mi się. A Wy co polecacie?


  • Ważna informacja

    Chcąc, by psycholog ustosunkował się do pytania zadanego na forum, należy we wstępie podać swój wiek oraz swoją płeć i spełnić warunki podane w instrukcji darmowej porady. Psycholodzy udzielają odpowiedzi w miarę możliwości czasowych. W razie doświadczania nasilonych myśli samobójczych należy skontaktować się z numerem 112 by uzyskać ratunek. Doświadczając złego samopoczucia lub innych problemów można rozważyć też kontakt z telefonami zaufania i pomocowymi - niektóre numery podane są tutaj.

  • 05e7f642-357a-49b3-b1df-737b9aa7b7a1.jpg

  • SKOCZ DO:

  • PODCASTY-OCALSIEBIEpl.jpg

  •  
  • Podcasty i filmy o psychologii

  • Książki o rozwoju osobistym i psychologii

    83eaf72d-ea6e-4a48-ab5f-9aefa9423f3d.jpg

×
×
  • Utwórz nowe...

Ważne informacje

Używając strony akceptuje się Warunki korzystania z serwisu, zwłaszcza wykorzystanie plików cookies.