Wizyty - sens czy szaleństwo?

[Ja1234]

Spotkała mnie "dziwna" sytuacja na wizytach u psychologa. Zasugerowano mi coś, co jest podobno nieetyczne i może prowadzić do uzależnienia. Mnie takie rozwiązanie nie interesuje. Powiedziałam o tym, ale ten psycholog w ogóle na to nie reaguje, dalej sugeruje to samo, jakby to było jakieś oczywiste dobro. Reszta planu na drogę do zmiany wydaje się być sensowna. Nie wiem, czy mnie testuje w ten sposób, czy chodzi o coś innego.

Czy w tej sytuacji powinnam zrezygnować ze współpracy ? Tylko, że wtedy na pewno nie poszukam kogoś innego ( nie chcę kolejnych złych doświadczeń). Czy po prostu zostać i docenić fakt, że ten psycholog jednak chce pomóc i ma plan ( a nie zawsze tak jest)?

Mnie ta sugestia zaskoczyła ( szok!! ), zaniepokoiła, co najgorsze odebrała nadzieję.  Bardzo to przeżywam i nie mam pomysłu na rozsądne rozwiązanie.

Bardzo proszę o radę.

[Ja1234]

Czy może mi ktoś doradzić?

[psycholog Rafał Marcin Olszak]

Uprzejmie informuję, że aby uzyskać poradę należy uwzględnić wymogi podane tutaj https://ocalsiebie.pl/darmowa-porada-psychologa/ oraz na stronie każdego wątku forum pogrubioną czcionką. Nadto dodam, że ciężko byłoby udzielić odpowiedzi na tak enigmatyczne pytanie. Można pytać w telefonach wsparcia czy pomocy, gdzie też pracują psycholodzy, psychiatrzy, aby upewnić się, czy coś byłoby uzależniające czy nie. Niektóre telefony podano tutaj https://ocalsiebie.pl/szybka-pomoc/

[Ja1234]

Mam 31 lat. Problemem jest lęk (nie pamiętam od kiedy) i wstyd (od około roku), z tym zgłosiłam się do psychologa.

Na forum szukam rozwiązania dla sytuacji, która przydarzyła mi się w gabinecie. Zasugerowano mi palenie marihuany jako sposób na stres na wizytach, później także na lęk, wstyd. Ja się na to nie godzę, interesują mnie tylko rozsądne rozwiązania. Jestem w stanie zrozumieć jednorazową sugestię, bo ten psycholog mnie nie zna i może to jest jego sposób na to, żebym się przyznała - tylko, że ja nie mam do czego! Kolejnych sugestii już nie potrafię wytłumaczyć. Ten psycholog nie jest wyborem przypadkowym, pierwszym z brzegu, więc nie sądzę, że mogłabym jeszcze wybrać lepiej.

Nie umiem tej sprawy tak po prostu olać, zapomnieć. Bardzo to przeżywam, bo przez tę sytuację nie ufam już nikomu, a tak jest bardzo trudno funkcjonować. Do tego wszystko powoli traci sens, nawet rzeczy ważne. To martwi mnie najbardziej.

Pytania jakie chcę zadać, są takie  jak w poście wyżej.