Odrzucenie

[kaja142]

Błagam o pomoc. Nie wiem sama co się ze mną dzieje. Wiem, że moje problemy mają początek w szkole. Kiedy to byłam czasem wyśmiewana i obgadywana przez koleżanki. Nie czułam się wtedy komfortowo. Jednak ważne jest to, że zawsze z tymi dziewczynami się trzymałam, spędzałyśmy dużo czasu razem, było dużo wspaniałych chwil, kontakt mamy do dzisiaj, ale były też dla mnie przykre momenty. Wiem i zdaję sobie sprawę, że one nie chciały mi zrobić przykrości i byliśmy dziećmi. Zawsze miałam koleżanki i jestem nawet lubiana, Nie mam problemów z nawiązywaniem kontaktów. Ostatnio miała miejsce na imprezie sytuacja kiedy to koleżanki z pracy na imprezie zaczęły się śmiać, ja poczułam ogromny smutek, pomyślałam, że to ze mnie (irracjonalnie). Smutek, który poczułam spowodował, że wyszłam z imprezy ,nie spałam pół nocy, było mi niedobrze i od tamtej sytuacji odczuwam lęk. całe dnie się boję, że zostanę odrzucona. Koleżanki do mnie piszą, dzwonią, nie wiem co się stało z moją głową.

[psycholog Mirela Batog]

Droga Kaju,

masz za sobą długotrwałe niezbyt korzystne doswiadczenia towarzyskie. Takie zdarzenia czesto potrafią sprawić, że mamy nieco większe poczucie niepewności, zwłaszcza w sytuacjach towarzyskich, a szczególnie wsród nowo poznanych osób. Pozornie niewinne zdarzenie, jak spojrzenie czy śmiech rzucone w naszą stronę bywają interpretowane jako zagrażające, straszne zjawisko. Myśli powstają bardzo szybko, wręcz automatycznie, na podstawie poprzednich doświadczeń, równie szybko aktywują emocje, a te z kolei popychają nas do konkretnych działań- w Pani przypadku myśl o tym, że koleżanki śmieją się z Pani, spowodowała duży smutek i opuszczenie imprezy. Nasze emocje mają to do siebie, że łatwo je wzbudzić, ale utrzymują się znacznie dłużej. Stan smutku z kolei napędza wtórnie niepokojące myśli- to, co Pani opisuje jako lęk przed tym, że koleżanki Panią odrzucą, nawet pomimo tego, że Pani wie, że to irracjonalna myśl. Zachęcam do konsultacji z psychologiem, który pomoże Pani znormalizować emocje, obniżyć poczucie lęku, "ułożyć" sobie mysli, ale również rozwinie w Pani nowe, bardziej przystosowawcze sposoby radzenia sobie z lękiem i takimi niepokojącymi myślami.

Pozdrawiam serdecznie

Mirela Batog