jak sobie z tym poradzić

[iwona]

Witam

Mam problem z którym nie umiem sobie poradzić.

Półtora roku temu weszłam w związek w którym nie powinnam się znaleźć. Od początku miałam wyrzuty. Mianowicie w pracy uganiał się za mną pewien mężczyzna miał żonę dzieci (ja też jestem matką dwójką dzieci tylko ,że samotną). Długo nie dawał mi spokoju i uganiał się za mną,aż zgodziłam się na spotkanie, potem kolejne i zaczęło się...

Jednak wielokrotnie próbowałam to zakończyć, ale on mi ciągle obiecywał że zostawi swoją rodzinę że kicha mnie itp.

Wierzyłam mu bo chciałam w to wierzyć. Myślałam że w końcu znalazłam tą swoją połowę. Do momentu kiedy okazało się że jestem w ciąży. On automatycznie przestał się odzywać twierdząc, że potrzebuje czasu i ani razu nie zapewnił mnie o tym że mnie zostawi, że będzie dobrze. Żadnego słowa otuch po prostu milczenie. A we mnie złość zaczęła narastać aż w końcu napisałam do jego żony jaka jest sytuacja. Po trzech tygodniach zadzwoniłam do niego i okazało się że on po prostu poleciał w ramiona żony. Żony której niby nie kochał.

Załamałam się jeszcze bardziej. Wierzyłam mu a on mnie tak oszukał. Od dłuższego czasu nie potrafię się pozbierać. Nie funkcjonuję normalnie, dzieci nie mają ze mną praktycznie kontaktu ja nawet nie mam siły z nimi porozmawiać, Całymi dniami leżę w łóżku i żałuję ,że sie w ogóle obudziłam, gdy już udało mi się zasnąć. Nie chce mi się żyć a mam dla kogo. Moje dzieci patrzą na mnie a ja już nawet przy nich nie potrafię opanować łez. Jestem osobą z silnym charakterem nie załamuję się tak szybko, wiele w życiu przeszłam i nie raz dostałam porządnego kopniaka i sobie radziłam a teraz nie potrafię.

Jak ja mam przez to przejść gdy ja już siły nie mam.

Proszę o pomoc i radę

[psycholog Rafał Marcin Olszak]

@iwona

Szanowna Pani,

opisuje Pani historię relacji z pewnym mężczyzną, który pomimo bycia w związku małżeńskim zabiegał o Panią i w końcu osiągnął swój cel. Próbowała to Pani zakończyć, ale miała wiarę, że może on faktycznie odejdzie od swojej rodziny, co obiecywał. Zaszła Pani w ciąże i w obliczu jego bierności postanowiła wziąć sprawy w swoje ręce i skontaktować się z jego żoną. Mężczyzna pojednał się z małżonką. W następstwie tego wszystkiego doświadcza Pani bardzo negatywnego nastroju. Dokuczają Pani między innymi zawiedzione nadzieje, poczucie, że została oszukana, a także smutek i płaczliwość. 

W dalszej części postu opisuje Pani czym przejawia się negatywny nastrój i jak bardzo utrudnia Pani codzienne funkcjonowanie. Mówi Pani między innymi, że rano żałuje, iż się w ogóle obudziła oraz używa słów „nie chce mi się żyć” oraz „nie mam już siły”. 

Niewątpliwie doświadczyła Pani ogromnego stresu. Ponadto zrozumiałym jest, iż może Pani czuć się zwiedziona i oszukana. Można chyba również powiedzieć, że ma Pani złamane serce. W dodatku znalazła się Pani w niełatwej sytuacji w związku z tym, że jest w ciąży bez wsparcia ojca dziecka. 

Na podstawie informacji przekazanych na forum, bez rzetelnej rozmowy z daną osobą psycholog nie może diagnozować. Wymienia Pani jednak szereg bardzo niepokojących sygnałów, które mogą być objawami takich problemów psychologicznych jak depresja czy zaburzenia adaptacyjne. Doświadczanie cierpienie w sytuacji, w jakiej Pani się znalazła, jest zrozumiałe i normalne, natomiast jego natężenie wydaje się tak duże, że może Pani wymagać profesjonalnej pomocy, wsparcia psychologicznego. 

Sugeruję, by skontaktowała się Pani z lekarzem psychiatrą, a także z psychoterapeutą. Jeśli nie może Pani sobie pozwolić na prywatną konsultację, do lekarza psychiatry można umówić się bez skierowania, a on ewentualnie da skierowanie na terapię. Specjaliści ci po przeprowadzeniu diagnozy rozstrzygną, w jaki sposób mogliby udzielić Pani wsparcia. 

Pozdrowienia dla Pani i dzieci.