Naciaak

Musisz sobie uświadomić, że te myśli nie mają nic wspólnego z rzeczywistością. Jeżeli znowu się pojawią, nie blokuj ich. Pomyśl: "te myśli nie są prawdziwe, przecież ja nie chcę tego zrobić". Nie możesz ich bagatelizować, bo one i tak będą wracać. Wydaje mi się, że lepiej zastanowić się nad nimi, dlaczego się pojawiają i wytłumaczyć sobie, że to tylko myśli.

Jeżeli nie ma powodu, który mógłby Cię wprowadzać w poczucie strachu, to może to problem neurologiczny ?

Nie trzeba się wstydzić, ani tego, że chcesz iść do lekarza, ani swojego zdania. Chciałabym Ci jakoś pomóc, ale nie wiem czy potrafię. Na Twoim miejscu spróbowałabym porozmawiać szczerze z mamą i powiedzieć jej co cię trapi.

Mam podobnie. Mój tata jest chory na raka, codziennie w domu jest poruszany temat choroby. Cokolwiek tatę boli to mama już szuka w internecie co to może być za przerzut. Zawsze bałam się choroby, tym bardziej tak poważnej, ale odkąd zdiagnozowali tatę wydaje mi się, że ten lęk stał się jeszcze gorszy. Cokolwiek mnie boli już myślę, że mam raka. Jakikolwiek objaw, który się u mnie pojawia to dla mnie oznacza jedno. Do lekarzy też boję się chodzić, ale jeśli miałoby naprawdę coś być to lepiej jest jednak wiedzieć. Obiecałam sobie, że nie będę sprawdzać w internecie co to może być, ale ostatnim razem znowu to zrobiłam, bo wydawało mi się, że skoro wiem, że w internecie można pisać wszystko to się nie przejmę. Próbuję sobie wytłumaczyć, że nic mi nie jest, ale te myśli ciągle wracają. Boję się, że przez nie naprawdę coś mi się stanie i zachoruję.