Witam i cześć,
Mam 23lata i jestem samotną mamą. Od dłuższego czasu (ok 2lat) obserwuję u siebie pogorszenie zdrowia psychicznego. Jestem apatyczna, bardzo nerwowa, ciągle zmęczona, nie chętna do podejmowania jakichkolwiek działań, odczuwam coraz większy lęk przed wykonywaniem nowych czynności, nie potrafię się odnaleźć w żadnej pracy, po prostu czuje się do niczego. Zauważyłam, że coraz częściej również jestem osłabiona co objawia się częstymi infekcjami i przeziębieniami (wcześniej chora byłam raz na rok). Nie radzę sobie z nerwami, przy najmniejszym stresie wpadam w panikę i zaczynam płakać. Zaczęłam zbyt długo spać a mimo to wstaje zmęczona i nie wyspana. Łatwo wyprowadzić mnie z równowagi. Zmienialam pracę szukając problemu w miejscu pracy niestety z każdą zmiana było gorzej. Od około roku mam również problemy z odczuwaniem doznań intymnych. Badania ginekologiczne nie wykazały żadnych zmień w organizmie. Mam córkę (5l.) i jestem sama. Odcięłam się mimowolnie od większości znajomych i ciężko mi nawiązać nowe znajomości czy wrócić do tych starych. Nie umiem znaleźć przyczyny mojego samopoczucia, które z dnia na dzień jest gorsze. Boje się pójść do psychologa/psychiatry bo nie wiem czy umiałabym to wszystko powiedzieć. Staram się regularnie ćwiczyć i wychodzić z domu. Zastanawiam się czy to wypalenie (ponieważ od zawsze pracuje w handlu) czy to depresja? Czy dobrym pomysłem była by zmiana pracy na taką, gdzie nie musiałabym pracować z klientem? Jakie metody mogę zastosować aby sobie pomóc?
