Nałóg jedzenia?

[psycholog Rafał Marcin Olszak]

Cytat

Jestem 27 letnią kobietą. Od 3 lat bezskutecznie i wyczerpująco walczę ze swoim wyglądem, wagą apetytem objadaniem się przeczyszczaniem i tak w kółko. Zorientowałam się po tylu nieudanych próbach przejęcia kontroli nad moim apetytem że mam z tym duży problem. Jedzenie zawładnęło moim życiem i kontroluje je prawie na każdym kroku. Nie mam ani nigdynie miałam nadwagi. Przy wzroście 160 cm ważyłam kiedyś 46 teraz waga sięga 56 potem po jakimś czasie głodówki spada do 50 ale potem znowu mam napady obżarstwa i waga powraca. Od jakiegoś czasu nie martwię się już jedynie wagą i wyglądem ale tym co dzieje się przez to w mojej głowie. To całkowicie odwraca moją uwage od ważnych spraw. Najważniejsze jest jedzenie albo nie jedzenie. Staram się odrywać od problemu zamieniając jedzenie na cięzkie treningi po ktorych chwilowo mam napływ pozytywnej energii ale problem ciagle powraca i juz nie wiem jak sobie z nim radzić. Chciałabym znów normalnie funkcjonować, jeść normalne porcje, nie wstydzić się jeść przy innych ludziach i znowu podobać się sobie.

Szanowna Pani,

relacjonuje Pani trudności charakterystyczne dla dolegliwości określanych jako zaburzenia odżywiania. One same w sobie stanowią problem, są niejako na pierwszym planie, jakkolwiek w trakcie psychoterapii, którą warto rozważyć, zapewne może się okazać, iż coś się za nimi kryje, że w jakiejś mierze stanowią temat zastępczy lub że coś jest u ich podstaw. Dotarcie do tych kwestii i przepracowanie ich może znacząco ułatwić powrót do równowagi i wyjście na prostą w sensie prowadzenia życia, które chciałaby Pan wieść, bez obecnych dolegliwości. Proszę niezwłocznie zaopiekować się sobą, gdyż nieleczone zaburzenia odżywiania mogą doprowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, a nawet śmierci.