Znowu kocham za bardzo

[psycholog Rafał Marcin Olszak]

Cytat

Witam serdecznie,

Jestem w wielkim roztrzęsieniu bo uciełam własnie kontakt z człowiekiem, którego znam dopiero pół roku, a który już ma na mnie toksyczny wpływ. Moje poprzednie związki równiez były toksyczne. Byłam zdradzana i okłamywana co sprawiło że cięzko mi jest zaufać męzczyźnie. Mam 35, pracuje umyslowo, jestem inteligentną, atrakcyjną kobietą, dlatego przyciągam wielu mężczyzn, głownie bardzo niedostepnych emocjonalnie. Mam syndrom kobiety kochającej za bardzo. Im ktoś jest bardziej niedostępny tym ja go bardziej pragnę. Nie jest to więc czyste uczucie a lęk przed samotnością. Pustka która mnie teraz otacza jest nie do wytrzymania. I nagle On, który od tygodni miał dla mnie ograniczony czas od wczoraj dzwoni co godzine. Pisze że sie zamartwia i nie wie co sie dzieje ze mną. A w niedziele, czyli 2 dni temu milczal cały dzień i nie udzielał odpowiedzi na moje smsy. Dzieli nas spora odległość dlatego kontakt mamy telefoniczny i za pośrednictwem skypa. Mieliśmy za 2 tygodnie się zobaczyć, ale boje się że to byłoby tylko na krótko...a poźniej znow zaczalby zyc swoimi planami. W październiku ma jechac ze znajomymi na wycieczke zagraniczna. Mnie w tych planach nie uwzglednia. Mam sie do niego przeprowadzic, ale on nie przejmuje zadnej inicjatywy aby mi pomoc w przeprowadzce. Czuje wewnetrznie ze wpycham mu sie do zycia. Co mam robic? Czy sprobowac go wysluchac i znalezc zloty srodek na nasza przyszlosc? Czy moze faktycznie bedzie lepiej nie odbierac telefonu? Dodam, że w rodzinnym domu zawsze brakowało mi miłości. To dlatego ciągnie mnie do tego typu partnerow. Trace przyjaciol bo nikt juz nie chce sluchac o moich problemach. Probowalam konsultacji psychologicznych, ale psycholog nie widzial nic niewlasciwego w moim zachowaniu tylko u partnerow. Kazdy byl chlodny i narcystyczny, skupiony tylko na sobie a ja mialam sie zawsze dostosowac. Nie chce juz tak zyc. Chce aby w koncu ktos sie o mnie postaral...Ale czy te pare telefonow i smsow wystarczy aby naprawde zauwazyl ze jestem dla niego wazna?

Z góry dziekuje za odpowiedz...Szukam jakiejkolwiej wskazowki bo teraz moje zycie toczy sie tylko wokol tego problemu...a chce znow cieszyc sie pelnia zycia...

Pozdrawiam
Joanna

Szanowna Pani,

Pani Joanno, proszę zaufać własnym odczuciom, wsłuchać się w siebie, dać swoim potrzebom i emocjom prawo głosu. Już teraz, po kilku miesiącach znajomości określa Pani ten związek jako toksyczny, dostrzega oznaki tego, że coś w nim nie gra, że partner nie traktuje Pani w oczekiwany sposób, okazuje zainteresowanie w sposób instrumentalny, a nie spontaniczny, ciepły, czuły i życzliwy.

Psycholog, z którym Pani miała styczność, w mojej ocenie przeoczył charakterystyczny dla Pani schemat wchodzenia w relacje z osobami trudno dostępnymi. Schemat ten trafnie sama Pani opisała słowami „Im ktoś jest bardziej niedostępny tym ja go bardziej pragnę”. Zmaga się Pani z tendencjami, które wynikają z tego schematu. Niewykluczone, że kiedyś w końcu spotka Pani mężczyznę, który będzie zachowywał rezerwę i pewien dystans, ale bez wątpienia mimo to będzie w relację z Panią zaangażowany. Znacznie bardziej prawdopodobne jest jednak, że schemat będzie popychał Panią do relacji pozbawiających tchu, wypalających emocjonalnie, nadmiernie eksploatujących i działających na Pani niekorzyść.

Sądząc po tym, co i jak Pani pisze, jest już Pani wtajemniczona, że mówi się o czymś takim jak „kochanie za bardzo”. Uporanie się z tym, a właściwie ze schematem, o którym mówimy, wymaga psychoterapii. Możliwa jest psychoterapia online, także zapraszam do skorzystania z oferty Gabinetu Ocal Siebie. W przypadku skorzystania z oferty mielibyśmy sposobność współpracować razem; sądzę, że moglibyśmy poczynić znaczące postępy; tematyka "kochania za bardzo" jest mi bardzo dobrze znana.

Warto przeczytać artykuł:

Poniżej zamieszczam też kilka dodatkowych uwag na temat schematów i pracy nad nimi:

PUŁAPKA POWTÓRZEŃ

Destrukcyjny schemat to wzorzec, który powstał w okresie dzieciństwa i wywiera istotny wpływ na całe życie. Ukształtowały go przede wszystkim doświadczenia nabywane w relacjach z najbliższymi osobami oraz z rówieśnikami. Wzór ten determinuj sposób w jaki się myśli, odczuwa, zachowuje w różnorakich sytuacjach. Aktywizuje określone reakcje w znacznej mierze schematycznie. Bywa to dojmujące, a nawet niekiedy pogrążą w trudnych odczuciach skłaniających do zachowań obronnych, ofensywnych, komplikujących okoliczności zamiast ułatwiających ich rozwikłanie. Co gorsza dzieje się tak nawet mimo ewidentnie większej adekwatności bez wątpienia równie zasadnych reakcji, które pchnęłyby w stronę konstruktywnego rozstrzygnięcia. Schemat zmusza do działania wedle usztywnionej procedury, która z uwagi na swoją nieelastyczność częstokroć okazuje się po prostu nieadekwatna do sytuacji.

SCHEMATY ZAKŁÓCAJĄCE FUNKCJONOWANIE JAKO TEMAT PSYCHOTERAPII INDYWIDUALNEJ

W trakcie psychoterapii tematem nie są jedynie depresja, lęk, ataki paniki, uzależnienia, zaburzenia odżywiania, problemy seksualne, bezsenność, ale również leżące u podłoża różnorakich trudności destrukcyjne schematy osobiste, specyficzne wzorce postępowania, które raczej nastręczają kłopotów niż umożliwiają optymalne funkcjonowanie. Kiedy pacjent omawia problem i mówi „Zawsze taki byłem, zawsze miałem ten problem”, jego trudność wydaje się mu „naturalna”. Ma poczucie bycia „uwięzionym”. Jednocześnie odczuwa pragnienie zmiany i opiera się jej. Brakuje mu zrozumienia autodestrukcyjnych zachowań i myśli, oraz mechanizmów, które są ich przyczyną. Zakłócające funkcjonowanie schematy są trudne do zmiany, ponieważ podtrzymują je czynniki poznawcze, behawioralne oraz emocjonalne. Pomoc psychologiczna musi zatem odnieść się do nich wszystkich – z osobna i razem wziętych. Stanowi to wyzwanie, ale korzyści są bezsprzeczne i z całą pewnością godne wysiłku. Trud pracy nad sobą popłaca – pacjent w sposób namacalny odczuwa pozytywne efekty korzystnych zmian. Terapia momentami jest niełatwa, ale jednocześnie stanowi fascynującą podróż w głąb siebie, z której powraca się w lepszej formie – dosłownie i w przenośni.

Praca ze schematami podczas psychoterapii to: rozpoznanie i korygowanie specyficznych schematycznych tendencji ukierunkowujących i automatyzujących aktywność umysłową, zjawiska i procesy emocjonalne, zachowania, postawy behawioralne i wzorce interakcji.

CELE PROGRAMU „WYJŚĆ POZA SCHEMAT”

W trakcie programu psychoterapii online „WYJŚĆ POZA SCHEMAT” celem jest zidentyfikowanie destrukcyjnego schematu osobistego i wprowadzenie takiej zmiany, dzięki której uczestnik zyska wgląd w mechanikę tego wzorca i nabędzie umiejętność reagowania w sposób bardziej dla niego korzystny, postępowania bardziej konstruktywnie i z pożytkiem dla jakości życia, relacji interpersonalnych, stosunku do samego siebie.