jak mu pomóc by zapomniał

[zła_przeszłość]

Jestem świeżo upieczoną narzeczoną.

Spotykam się od 7 miesięcy ze swoim narzeczonym. Dość szybko wszystko się potoczyło. Mój problem polega no mojej przeszłości. Konkretnie mój narzeczony ma z nią problem. Przed nim miałam problemy z narkotykami oraz w rodzinie. Brak rodzicielskiej miłości zastępowałam szybkim seksem i używkami. Wyszło tak, że odbyłam stosunki z kolegami mojego obecnego partnera. Gdy go poznałam byłam już inną osobą ale informację o mnie dostał on od nich. Jesteśmy razem ale cały czas to na nim ciąży.

Próbuję z nim rozmawiać o tym, że to przeszłość, że nie dam rady jej zmienić ale liczy się to co jest teraz. Rozumiem, że to go boli. Ostatnio wyznał, że nawet nie chodzi o to, że ktoś coś mu mówi tylko jak widzi ich to wyobraża sobie mnie z nimi. To mu nie daje spokoju. Mówi, że czuje się psychicznie złamany. Bardzo chcę mu pomóc. Staram się być zawsze z nim, umilać mu każdą taką chwilę ale czasami nie daję rady. On zamyka się w sobie. Nie mówi nic. A ja nie wiem co jest. Frustruje mnie to strasznie przez co często ostatnio się kłócimy. Proponowałam mu wspólną terapie ale on odmawia.

Czy jest możliwość bym jakoś sama mu pomogła? Czy powinnam iść za radą przyjaciółki i namówić go na wspólną terapię? Jak mam się zachowywać by mu jakoś pomóc to znieć wszystko. Bardzo go kocham i nie potrafię patrzeć jak cierpi.

Chcę by w końcu zrozumiał, że tamto to była inna osoba. Teraz jestem prawdziwą sobą.

[psycholog Rafał Olszak]

@zła_przeszłość

Działa zazdrość wsteczna, a poza tym dla mężczyzny jest to sprawa honoru, czyli coś bardzo ważnego. Obawiam się, że pozostaje tylko cierpliwie czekać i podejmować świadomy wysiłek, by w żaden sposób nie pogorszyć sprawy, nie dodawać nic nowego. Możecie Państwo ewentualnie rozważyć jakąś zmianę środowiska, otoczenia, jeśli to wchodzi w grę. Jest Pani tylko człowiekiem, ma prawo do posiadania bagażu różnego rodzaju doświadczeń. Partner upora się z tym albo nie. 

[zła_przeszłość]

Dziękuję za radę. Spróbuję cierpliwie czekać i wspierać go w tym. 
Liczę, że w końcu zrozumie, że to było i nic już nie znaczy.