Skocz do zawartości

Wykorzystanie bezwzględne przez partnerkę i niszczenie psychiczne dziecka


piotr44

Polecane posty

Dzień dobry.

Problem z którym przyszło mi się zmierzyć towarzyszy mi od 2015 r. Cała historia zaczęła się jakieś 15 lat temu.Zwiazalem się wtedy z wdową z 2 małych dzieci.Po około 3 latach wyjechałem do pracy za granicę.Poczatkowo wszystkie zarobione pieniądze przekazywalem partnerce, która lokowała je na wspólnym koncie do którego miała pełny dostęp.Mogla z nich korzystać w razie potrzeby i przyznam, że nigdy jej nie kontrolowałem. Pewnie jest to dziwne, ale kobieta ta, że tak powiem zaczarowała mnie i wierzyłem jej i w nią w 100%.W którymś momencie zapragnęłam mieć z nią wspólne dziecko.Wowczas oznajmiła mi, że ona nie chce mieć już dzieci, a my przecież nie mamy też warunków.Jej dzieci traktowaniem jak swoje i chciała abym brał aktywny udział w ich wychowaniu. Po kilku latach stworzyłem warunki i partnerka stała się właścicielką domu, który wymagał remontu.Zwiazek nasz nie był sformalizowane ponieważ partnerka nie chciała rezygnować z pieniędzy otrzymywanych z Mopsu na jej 2 dzieci.Z czasem miało to nastąpić. W końcu także pojawiło się nasze dziecko.Regularnie przyjezdzalem do kraju i w czasie pobytu remontowane ten dom.W pewnym momencie koszty życia wzrosły i moglem przekazywać partnerce 1000e, ta natomiast twierdziła, że wydaje to praktycznie na bieżącą. Nigdy nawet nie polubiłem się aby spróbować to skontrolować. Również jej samej nie kontrolowałem w żaden sposób i zawsze zdążyłam aby czuła, że ja kocham.W wieku 12 lat syn powiedział do mojej mamy, że pieniądze, które przywoze są ok, ale ja już nie koniecznie muszę przyjeżdżać. Kiedy mi to powtórzyła nie mogłem i nie chciałem wierzyć.Przez dłuższy okres nawet nie powtorzylem tego partnerce.Kiedys zauważyłem, że partnerkę cieszy to że nasza córka jak miala okolo 3-4 latka płacze kiedy ona chce się oddalić pozostawiona że mną.Pozniej pojawiły się problemy z synem a ja dostrzegłem, że nikt nie docenia mojego wysiłku i pracy.Zaczely się prowokowanie kłótnie za które obwiniano mnie.Posunela się do tego stopnia, że w pewnej chwili oznajmila iż musimy udać się na terapię dla par albo się rozdajemy.Nie sądziłem, że potrzebuję terapii ale kiedy zrozumiałem, że jednak nie poradzimy sobie zgodzilem się i poprosiłem aby nas umowila.Tak się stało lecz kiedy nadszedł termin oznajmiła mi, że ona nie idzie bo coś ma do załatwienia.Zamurowalo mnie. Kompletnie zdezorientowany i bezsilny poszedłem sam.Zdziwienie Pani psycholog było ogromne kiedy zobaczyła samego mnie. Po konsultacji ustaliliśmy, że spróbuje przekonać Agnieszkę do kolejnej wizyty.Udalo się, ale moja radość była krótka.Po tym spotkaniu oznajmiłamila, że ona musi iść na terapię grupową bo nie radzi sobie po śmierci mamy  i ta będzie na NFZ więc za darmo.Zaczalem domyślać się, że to koniec.Tak też się stało.Poznala tam innego 5 lat młodszego od siebie i zaczął się powoli romans.Kiedy to odkryłem kolejne kłótnie i brak chęci porozumienia. Stałem się sprawcą domowej przemocy i osobą, która się znecac nad nimi fizycznie i psychicznie. Doniesienia do prokuratury, kłamliwe oskarżenia i chęć pozbycia się mnie z domu stała się codziennością. Caly ten czas spotykala sie z nowym facetem.Kiedy nie udalo sie jej wyrzucic mnie na szybko z domu zabrala prawie wszystko i z dziecmi wyniosla sie do wynajetego mieszkania gdzie zamieszkala z tym czlowiekiem .W obliczu utraty pracy nie byłem w stanie już tego dźwigać i zanim mnie zwolniono udało mi się podjąć leczenie depresji.W między czasie była już partnerka przeprowadziła eksmisję i pozostalem bez dachu nad głową i meldunku.Analizujac dokumenty uświadomiłem sobie, że pieniądze które jej przekazywaniem mogła odkładać nawet 4-5 lat. To jednak nie koniec problemów. Zaczęły się utrudnianie kontaktu z dzieckiem, uniemożliwienie go i wszystko inne co temu towarzyszy.Nastepnie sprawa o alimenty I powierzenie władzy wychowawczej. Opinia OZSS, stawiające ja w lepszym świetle a mi przypisujaca jakbym znęcał się nad nimi. Nasze dziecko zaczęło być zaniedbywane i stało się jej orężem walki że mną.Czesto w różny sposób wspierała ja policją a także Panie przedszkolaki. Niedawno kupiła mieszkanie, a dom wynajmuje.Z dzieckiem spotykam się rzadko a po uprawomocnieniu się postanowienia które to jej powierza władzę wychowawczą obawiam się, że będzie jeszcze gorzej.W chwili obecnej ponownie podjęłam pracę za granicą i kursuje między państwami ryzykując życiem bo nie mam już na to siły. Właściwie to chyba coś, że jeszcze żyje bo w ubiegłym roku dwa razy zasnąłem za kierownicą na autostradzie co skończyło się kolizjami. Myślę, że jej kolejnym celem jest przejęcie władzy nad mieszkaniem, które nasza nieładnie córką dostała w darowiźnie od mojej mamy. Mam wrażenie, że ta kobieta skutecznie realizuje długoterminowy plan, w którym rujnuje mi życie a co gorzej naszemu dziecku.Nie mogę zrozumieć jak można być takim człowiekiem. Cy ona nie jest chora? Oczywiście w żaden sposób nawet nie myśl i o jakim kolwiek porozumieniu a jak są momenty poprawy relacji, bo bywały to chodzi o wyciągnięcie ode mnie pieniędzy. Szwagierka jej jest sedziną w sąsiednim mieście i moim zdaniem z tad korzystna opinia z OZSS, która jest podstawą do dalszego gnebienia nas, bo przecież ona niszczy również dziecko. Co robić, jak żyć dalej.Zapomnialem, był moment , że miałem już nawet myśl i samobójcze i chyba gdyby nie to dziecko... Czasami widzę, że to co robi wręcz ją cieszy, tak jak np.w sytuacji kiedy kazała powiedzieć dziecki z daleka przez telefon, że nie chce że mną rozmawiać.Czy możliwe jest że ta kobieta jest psychopatką?Proszę o jakąś radę bo.tak naprawdę zostałem sam sobie i nie bardzo wiem jak se poradzić.

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@piotr44

Szanowny Panie,

skoro był Pan zagranicą, to zakładam, że mógł Pan lecieć samolotem. Pamiętam Pan ten moment zanim maszyna ruszy, kiedy stewardesa instruuje, co należy robić w razie awarii? Gdy z sufitu wypadną maski, najpierw należy założyć ją sobie, a dopiero potem dziecku. Tkwi w tym głęboka mądrość. Rodzic najpierw sam musi zapewnić sobie dobrą formę, by w przyszłości pomóc dziecku, gdy będzie tego wymagało. Rozumiem, że trapi Pana to, iż była partnerka postępuje w sposób, który może krzywdzić Pana dziecko, ale w tej chwili kluczowe jest to, aby sam Pan wrócił do pionu. Należy podjąć niezbędne kroki, by unormować swoją sytuację i pokonać definitywnie depresję. Skoro już Pan się leczył, wie Pan, z kim w tej sprawie rozmawiać (co najmniej lekarz rodzinny, najlepiej psychiatra, a dodatkowo psychoterapeuta, bo leczenie farmakologiczne i psychoterapeutyczne często warto połączyć). 

Pyta Pan, czy Pana partnerka jest psychopatką. Nie miałem stycznością z tą osobą, a poza tym nie diagnozuje się bez wyraźnego powodu, na przykład pod kątem możliwego leczenia. Odpowiedzi na to pytanie zatem Pan ode mnie nie dostanie. 

Na koniec… Pańska historia jest unikatowa i jedyna w swoim rodzaju, ale zawiera też uniwersalne elementy, które spotyka się w tysiącach męskich historii krzywd wyrządzanych przez kobiety. Powiada Pan „zostałem sam sobie” i pewnie to dodatkowo utrudnia radzenie sobie w tej dramatycznej sytuacji. Proszę pamiętać, że nie jest Pan jednak sam, a mężczyzn potraktowanych w ten sposób jest mnóstwo. Istnieją miejsca, w których może Pan poszukać emocjonalnego wsparcia – prześlę Panu informację na ten temat na e-mail. 

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gość
Odpowiedz...

×   Wklejony jako tekst z formatowaniem.   Wklej jako zwykły tekst

  Maksymalna ilość emotikon wynosi 75.

×   Twój link będzie automatycznie osadzony.   Wyświetlać jako link

×   Twoja poprzednia zawartość została przywrócona.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz wkleić zdjęć bezpośrednio. Prześlij lub wstaw obrazy z adresu URL.

  • SKOCZ DO: 
    Księgarnia >>>> | Apteka >>>> | Uroda >>>> | Sport >>>> | Dziecięce >>>> | Moda >>>>

  • PODCASTY.jpg

  • Wpisy blogu

    • 0 komentarzy
      Plotka. Złośliwcy powiadają, że bywa to rodzaj przemocy pośredniej – dokuczania komuś okrężną drogą. Trochę straszne, bo – powołując się na dokument „Dylemat społeczny” – fake news roznosi się w sieci sześć razy szybciej niż fakt. Najwyraźniej rzeczywiście plotki są jak chwasty w ogrodzie; nawet jeśli zrywamy je, nowe rosną prędko. Czasami bywają to chwasty wyjątkowo toksyczne, bo używa ich się chociażby do mobbingu, gnębienia kogoś w miejscu pracy lub w związku z wykonywanym przez niego zajęciem. Na szczęście nie wszystkie plotki są takie złe. Na przykład ktoś kiedyś rozpowiedział, że podobno odziedziczyłem hotel. Kto by pomyślał, jak nagle i drastycznie może wzrosnąć atrakcyjność człowieka... 😆 Tak czy inaczej, uważajmy z tym plotkowaniem i pamiętajmy: plotka niewiele mówi o danej osobie – znacznie więcej o człowieku, który w nią wierzy. Miłego dnia.
    • 0 komentarzy
      Kolejny podcast z cyklu psychologia relacji bez cenzury: 10 zjawisk, które psują związki. Psychologia miłości w kontekście czynników, które mogą zakłócić lub nawet przyczynić się do zakończenia relacji. 
       
       
       
    • 0 komentarzy
      Kiedy ostatnio dane ci było doświadczyć głębokiego relaksu, któremu towarzyszy stan błogości, poczucia harmonii wewnętrznej i kojącego spokoju? Mam nadzieję, że miewasz takie odczucia nierzadko. Jeśli jest jednak inaczej, rozważmy, co można zrobić, aby sytuację poprawić. Wersja audio poniżej, a wersja tekstowa tutaj.
       
       
    • 0 komentarzy
      Nadciąga weekend i być może niektórzy poświęcą chwilę albo dwie na jakiś serial. Nie mam na to za dużo czasu, więc wolę za często do tego typu produkcji nie zasiadać, bo niekiedy ciężko oderwać się. Wstrzemięźliwość we wszystkim – nawet we wstrzemięźliwości, więc robię wyjątki. Jako psycholog cenię barwne postacie, interesujące relacje i tym samy interakcje między bohaterami. Dramaturgia, wątki psychologiczne i niecodzienny obyczajowy kontekst też mają znaczenie. Jeśli zatem ktoś podziela sympatię do takich klimatów, może sięgnąć po „Po złej stronie torów”. Fabuła wciąga, ale jest to zarazem studium głęboko dysfunkcyjnej rodziny, która próbuje sobie radzić w obliczu splotu fatalnych okoliczności. A charaktery poszczególnych postaci zdecydowanie tego nie ułatwiają. Pierwszy sezon jest fenomenalny, natomiast pomimo słabszej jakości sezonu trzeciego, nawet tam dochodzi do takich scen, które wstrząsają nami na tyle mocno, że aż przydałyby się pasy bezpieczeństwa. Mocne. Podobało mi się. A Wy co polecacie?
    • 0 komentarzy
      Feministki głoszą hasło "przemoc ma płeć" (w domyśle - męską). Tymczasem chociażby raport "Diagnoza przemocy wobec dzieci 2023" wskazuje, że: "Sprawcami przemocy psychicznej i fizycznej wobec dzieci ze strony bliskich dorosłych najczęściej byli rodzice - ojcowie (odpowiednio, 39% i 35%) i matki (odpowiednio 43% i 31%)." Niechętnie pokazuje się tego typu dane, ale warto je znać mimo że uporczywie marginalizuje się takie informacje, co stanowi element kultury anulowania (cancel culture, cenzura tego co nie przystaje do ideologii).
      Zachowujmy trzeźwy osąd i wielką czujność, empatię, kiedy widzimy przekazy niewiarygodnie tendencyjne, jednostronne, a przy tym ewidentnie używane do celów politycznych, propagandowych czy nastawione na promocję różnych fundacji pozyskujących środki z budżetów publicznych oraz innych źródeł (w grę często wchodzą bardzo duże kwoty). W takich wypadkach istnieje bowiem ogromne ryzyko, że zostaniemy zmanipulowani lub okłamani. 



  • Ważna informacja

    Chcąc, by psycholog ustosunkował się do pytania zadanego na forum, należy we wstępie podać swój wiek oraz swoją płeć i spełnić warunki podane w instrukcji darmowej porady. Psycholodzy udzielają odpowiedzi w miarę możliwości czasowych. W razie doświadczania nasilonych myśli samobójczych należy skontaktować się z numerem 112 by uzyskać ratunek. Doświadczając złego samopoczucia lub innych problemów można rozważyć też kontakt z telefonami zaufania i pomocowymi - niektóre numery podane są tutaj.

  • 05e7f642-357a-49b3-b1df-737b9aa7b7a1.jpg

  • SKOCZ DO:

  • PODCASTY-OCALSIEBIEpl.jpg

  •  
  • Podcasty i filmy o psychologii

  • Książki o rozwoju osobistym i psychologii

    83eaf72d-ea6e-4a48-ab5f-9aefa9423f3d.jpg

×
×
  • Utwórz nowe...

Ważne informacje

Używając strony akceptuje się Warunki korzystania z serwisu, zwłaszcza wykorzystanie plików cookies.