Kolezanka.

A ile lat ma.maz? 

Moglabys sprobowac z nim porozmawiac, ze przeciez nie pracujesz teraz bo macie male dziecko. Chyba wiedzial, z czym to.sie wiaze jak urodzisz, ze nie od razu pojdziesz do.pracy. Ten problem jednak nie dotyczy tylko.Ciebie, niektorzy panowie chyba nie potrafia zrozumiec sytuacji. Mozesz tez od razu.powiedziec, ze planujesz pojsc do.pracy jak maly podrosnie troszke i bedzie mial opieke. 

Co.do wyjazdow, nie lubi spedzac czasu z dziecmi? Moze zaproponuj wycieczki jednodniowe, tak aby w jeden dzien wekendu sobie odpoczal. 

Hej, jesli jestescie zw soba tak dlugo, i on potrafi sie przy Tobie otworzyc, musisz z nim na spokojnie porozmawiac, o tym np.jak wyobraza sobie dalsze zycie z Toba, czy w ogole.chcialby miec kiedys dzieci, jak.chcialby je.wychowac. W ogole ile macie lat? 

I.zastanow.sie jak Ty sobie wyobrazasz zycie. 

Jesli.chodzi o taniec, hm. Ja uwielbiam tanczyc wiec sobie wyobrazam co.czujesz. Moze.chlopak da sie namowic, jesli bys go.poduczyla tanczyc w domu, albo.zapisac sie na jakis kurs tanca, wtedy nabralby odwagi. 

Hej Aniu, nie wiem, czy jestem tak.doswiadczona ale moze bede mogla.jakos Ci pomoc rozmowa:) byc moze tez ktos inny sie odezwie. 

Macie inne poglady na swiat, tzn konkretnie o co chodzi?

Niestety ale trzeba poprostu cierpliwie czekac. 

Panowiw.miewaja.rozne takie.pomysly, pamietam jak moj obecny.maz tez chcial jakoes zdjecie kiedys dawno temu, nie zgodzilam sie, powieezialam ze taka.mam.zasadw i juz. Musial zrozumiec. 

Hm, ile masz lat? 

Ja bym.odradzala. Znasz go.na te dobrze zeby mu az tak ufac?

Dziendobry, ciezki problem, z ktorym boryka.sie wiele osob. Pytanie, czy leczy Pani ta nerwice? Lekami, czy tez jakas terapia? Ciezko.jest wytrzymac takie zachowanie najblizszej osoby, ale czasem.poprostu trzeba sie troszeczke odciac. 

Z mojego, a raczej doswiadczenia mojej mamy.i cioc.. Kiedy babcia musi sobie pogadac i pomarudzic, sluchawka sobie lezy a slucha sie jej jednym uchem, tak.zeby wiedziec w ktorym.momencie trzeba sie odezwac. Wiem, to nieladne, ale o.swoja psychike tez trzeba troszke zadbac. I czy teledony musza byc codzienne? Kilka.razy w tygodniu nie wystarczy? Moze Pani z nia rozmawiac, tez na tematy zwiazane z Pania. Pani tez ma swoje zycie, jakies.problemy, moze mama tez by wysluchala Pania? 

Tak swoja droga, sa takie.pielegniarki chyba, czy takie nianie dochodzace, ktore przychodza raz na jakis czas chyba, porozmawiaja, cos.zrobia. I czy mama ma.opieke neurologiczna? Pamietam jak bylo.z moja babcia, troszks wykonczyla moja mame z czym ciezko sie pogodzic, ale po zawale dostala tez leki antydepresyjne i bylo.jakis czas naprawse w porzadku. 

Czesc Kacper, sadze, ze zmiana pracy nie jest dobra decyzja. Jesli tylko traktuja Cie normalnie, z szacunkiem. Moglbys sprobowac, jesli.to.mozliwe, moze na przerwie na kawe, czy sniadanie, siadac z nimi? Zawsze moze wtedy ktos zagada, albo Ty kogos? Noz widelec ktos zapyta Cie co tam takiego robisz, wiec opowiesz troszke o swojej pracy. Jesli.sie.to nie uda, bedziesz musial sie nauczyc byc indywidualista w pracy, a poszukac znajomych po.za.praca. 

Jesli.kochasz swoja dziewczyne i chcesz dalej z nia byc, po co.zmieniac? Wyjdzcie razem na miasto na poczatek. Na ta chwile nic wiecwj.wymyslic nie.moge:) 

Czesc, znajomi.maja racje. Trzeba odciac pepowine, jesli.jestes na tyle.silny i.potrafisz obracac pieniedzmi tak, abys dal sobie rade.

To.dobrze, ale pewnie psycholog wysle Cie do.psychiatry, bo tutaj pewnie potrzebne sa leki i jakas terapia.  A czemu to.zrobiles? Jesli.mozna wiedziec.

Poprostu toksyczna osoba. Moze.zonie przydalaby sie psychoterapia? Dobrze by bylo, aby zona nauczyla sie byc stanowcza, pokazala, ze tez jest silna i sobie nie pozwoli. Tylko tego trzeba sie nauczyc, a to ciezka praca. 

Brawo, dobrze ronisz nagrywajac wszystko. 

Moze.lepiej nie dyskutowac z nimi wcale? Niech sobie zyja swoim zyciem, a Wy swoim? Czy.mieszkacie razem?

A co powiedzial psycholog zonie? Wyprowadzajcie sie jak najszybciej i jak najdalej sie da. Co.oni nagrywaja? Twoje zachowanie? Uwazaj zeby z Ciebie nie zrobili psychopate, ktory nie jest odpowiednim ojcem. 

Koniecznie idz.do.lekarza psychiatry.

Ja tu widze jedno wyjscie, mianowicie odciecie sie od.mamusi calkowicie. Jesli macie.mozliwosc mieszkac gdzies.dalej, utrzymywac kontakt telefoniczny, sporadycznie, "od swieta" sie widywac. Taka.mama potrafi wykonczyc czlowieka, a na tym straci cala Twoja rodzina, bo zona bedzie sie.przejmowac, a potem to.sie przeniesie na dziecko i na Ciebie. Lepiej trzymac taka.mame na dystans i z daleka od siebie. 

Zaburzenia lekowe, niestety moga sie.przerodzic w wiekszy problem.  Radze.od.razu isc do.psychoterapeuty, zanim zaczniesz sie bac jeszcze wychodzic z domu. 

Czesc, jaki byl.powod ze zaczelas chodzic na terapie? Nie dawalas rady z emocjami, problemy rodzinne? Jak sie czujesz?

Mozesz isc do radcy prawnego zapytac jak to z tym jest. Dobrym podejsciem bedzie zbieranie faktur wypisanych na Ciebie za zakupy zwiazane z budowa domu. I zaznaczenie pozniej w intercyzie ile kasy wlozyles ze swojej kieszeni. 

Niestety to czesty przypadek. Nie.sadze, zeby Ci teraz cos przepisali, pewni dopiero.jak.pojawia sie dzieci, oczywisxie po.slubie. 

Zapisz sie w takim razie na NFZ. A nie sprawdzalas gdzies w innej przychodni? Moze w innej besa blizsze terminy? Jesli znajdziesz prace, zaczniesz zarabiac zainwestuj w psychoterapie prywatna. 

Skoro ciezko.Ci.mowic o.sobie, sprobuj pisac pamietnik/dziennik. To duzo pomaga, uwalniasz wtedy te slowa, ktorych wypowiedziec nie mozesz. Moze pozniej latwiej Ci bedzie rozmawiac z psychologiem. 

Teraz jeszczs raz lrzeczytalam Twoj post. Mysli samobojcze pojawiaja sie czesto? Moze warto byloby zapisac sie do.psychiatry. Dostaniesz.odpowiednie leki. Poczujesz sie.lepiej. 

Prosze umowic meza do.psychologa. moze.potrzebuje kogos obcego aby z nim.porozmawial, byc.moze potrzebuje jakis lekarstw. W ogole.Twoje wsparcie teraz jest bardzo wazne. 

Prosze.do mnie napisac na priv. 

Hej, czy ktos z Was mial kiedys depresje maskowana? I w dodatku jej nie leczyl? Interesuja mnie objawy, ktore mogly sie.pojawiac/ciagnac pozniej takiej nieleczonej depresji. 

Mozliwe ze maz przechodzi jakies zalamanie. Nie rozmawialas z nim, czy ma jakies problemy w pracy? Nie mowil o nich? Moze dobrze by bylo, aby jak wroci z pracy poszedl do psychologa sam, albo psychoterapeuty. Facet ewidentnie potrzebuje pomocy, a taka zona ktora jest chetna mu pomoc to skarb:) 

@Karolina961 moze.najpierw szukaj innej pracy, dopiero.zloz wypowiedzenie? I jak.pisalam wczesniej, polecam sport, coa dla.relaksu.  

Dnia 14.06.2021 o 06:52, Avenir napisał:

Przyczyn może być wiele, ale myślę, że wszystkie biorą się zawsze z jednej. Kobietę podniecają bodźce psychiczne, a mężczyznę fizyczne. Upraszczając oczywiście. W pierwszym etapie związku kobieta ma tyle emocjonalnej podniety płynącej ze stanu zauroczenia, że nawet nie zauważa jeśli mężczyzna nie stara się za bardzo pobudzić jej sfery emocjonalnej. Po kilku latach zauroczenie zawsze mija i na to jedyną radą jest podsycanie i dbanie o te podniety. Wielu mężczyzn tego nie potrafi lub nie chce robić. W końcu kiedyś nie musiał, prawda? Wydaje mu się, że to z żona jest coś nie tak, że już go nie kocha tak jak kiedyś, że straciła ochotę na niego lub na seks. To dlatego, że jemu wciąż do podniecenia wystarczy dotyk, a jej niestety nie.

Z własnego doświadczenia wiem, że nawet kiedy bardzo mocno kobieta kocha, to może na dotyk reagować źle (irytacją, poczuciem winy, stresem) jeżeli w środku czuje się oddalona od niego emocjonalnie. Kobieta potrzebuje bliskości duchowej. Czułych słów, komplementów, romantycznych zachowań, czegoś co obudzi namiętność w jej głowie, a nie w ciele. To przez |"głowę" podnieca się kobietę. Nie przez ciało. Jej ciało reaguje wtedy gdy w głowie obudzą się "motylki". Dlatego czytamy romanse. Dlatego zakochujemy się w bohaterach z książek, filmów i komiksów. Dlatego z czasem w małżeństwach rośnie ryzyko zdrady. Ona szuka znów tych motylków, a on zazwyczaj seksu, którego jest coraz mniej.

Zaniedbanie nawzajem swoich potrzeb to trudna próba dla związku.

I tutaj jest duzo racji. 

16 godzin temu, Zmęczona życiem napisał:

Ja wam powiem jakie to zaburzenie, jednym powiem jest poród, mój najstarszy syn ma 9 lat a ja dalej pamiętam ten stres, ten ból, ten strach. Kocham syna ale bałam się drugiej ciąży i dla tego nie chciałam się kochać bałam się tzn wpadki. Obecnie mam dwóch synów ale drugi poród nie był wcale mniej bolesny. Moje ciało się zmieniło i szczerze wstydzę się go chociaż wiem że nie przeszkadza to mężowi, ale dla mnie jest to problemem. 

A teraz ja potrzebuję przytulenia, nie obmacywania i pieszczenia, ja chcę czegoś więcej starania się w ciągu dnia o to miłym słowem, zwykłym pocałunkiem. Nie jestem już ta nastolatka gdzie sex był spontaniczny, teraz potrzebuje więcej zainteresowania. 

A tutaj jest na to dowod. 

Czesc, nie masz zadnej rodziny? Rodzice? Kogos, u kogo.moglabys sie schronic? 

Czlowiek, ktory wymaga od Ciebie, zebys nie wychodzila z domu, nie pracowala, byla na kazde jego zawolanie, i robila tylko to co on kaze nie jest raczej dobrym partnerem. Dodatkowo te reakcje, nie wyobrazam sobie sytuacji kiedy ktos mi bliski potrafi napluc w twarz czy ja mialabym tak postapic wobec kogos. 

Radzilabym uciekac jak najszybciej, ale powinnas sie do tego przygotowac. Sa rozne organizacje, ktore pomagaja w takich sytuacjach.