Witam.Jestem Weronika mam 18 lat jestem 5 miesięcy z chłopakiem który jest odemnie o 5 lat starszy.Przez pierwsze miesiące bylo idealnie dużo się działo jak w każdym związku na początku ale później trochę się to popsuło bo chłopak zaczął być zazdrosny.Kazał nie pisać z chłopakami,nie spotykać się z nimi i wsumie stwierdził że nikogo oprócz jego nie potrzebuje do szczęścia.Tak było przez miesiąc ale później nie wytrzymałam bo nie chce tracić kontaktów czułam się z tym źle bo lubię poznawać nowych ludzi i lubię z nimi rozmawiać.Przy kłótniach naciskał na to żebym zerwała ja mówiłam że nie chce bo to nie powód żeby zrywać że może poznawać moich znajomych i nowych ze mną ale on nie chcial i tak przy każdej kłótni zrywaliśmy i wracaliśmy do Siebie.Dodam że chłopak był zdradzany w poprzednich związkach więc zaproponowałam mu żeby udał się do psychologa.Powiedzial że poszedł,ale jak się później okazało to wcale nie poszedł.Wydalo się jeszcze że okłamał swoją mamę ogl.nie zabardzo chciał nas poznawać..Później uzgodniliśmy pewne zasady i mogę się już spotykać ze znajomymi ale nie często.To teraz czepia się wszystkiego,każe się tłumaczyć,robi wyrzuty sumienia.Cały czas twierdzi że go okłamuje.Ostatnio znowu go namawiałam żeby poszedł do psychologa ze mną ale on nie chciał twierdzi że mu to nie pomoże.Ostatnia kłótnia była o to że odpisywałam mu co 3 godziny a nie co godzinę i o to że popsułam nasze plany chociaż tydzień wcześniej powiedziałam że idę z koleżanką na paznokcie.Zerwal ze mną z tego powodu a teraz piszę że to miała być dla mnie nauczka.Nie wiem co mam zrobić Nadal mam nadzieję że będzie dobrze że to da się jakoś naprawić ale już nie mam sił powtarzać tego samego.A i przez ostatni czas jak nigdy takich myśli nie miałam z nikim to teraz zastanawiam się czy on jest wobec mnie szczery? Czy to on mnie może z czymś okłamuje i ma wyrzuty sumienia i dlatego mnie tak traktuje? Czy poprostu ma aż takie problemy ze sobą? Wiem że 5 miesięcy to nie dużo ale jakoś nie umiem od niego odejść
