Mam 20 lat i odkąd z moim partnerem poszliśmy na studia do dwóch różnych miast nie możemy się ciągle dogadać. Często bywa tak, że gdy się spotkamy ciągle mój partner odbiera telefony od mamy lub 11letniego brata (średnio co 2 h) Jest to dla mnie nienormalne i powoduje kłótnie, ponieważ czuję się zaniedbywana. Ponadto, gdy przyjeżdżamy do jego rodziny ciągle mamy się zajmować 11-o latkiem i spełniać jego zachcianki oraz spędzać czas tak, jak zażyczy sobie jego mama. Czuję się tym wszystkim zmęczona, a mój partner uważa, że przesadzam i jestem uprzedzona do jego rodziny.
Sama już nie wiem co mam robić. Z jednej strony mam wrażenie, że powinnam zadbać o swój komfort psychiczny i zakończyć związek, a z drugiej mam świadomość, że go kocham i naiwnie wierzę, że kiedyś się opamięta.
