Chyba mam zestaw najgorszych cech: nie lubię ludzi, jestem mało empatyczny, zamknięy i strasznie wycofany, do tego w większym bądź mniejszym stopniu zawsze towarzyszy mi smutek (w którym się czuje bezpiecznie) do tego mam problem ze słuchaniem ludzi i potrafię być w tym wszystkim egocentryczny. Przez co odbierany jestem jako osoba uniosła i traktująca ludzi z góry. Nie radzę sobie z emocjami, oraz z sytuacjami stawiającymi mnie pod ścianą bo wtedy wybucham. ..nawet jest mi trudno tak dobrze nazwać to co czuje.. i jeszcze jako tako potrafię się maskować w pracy. Natomiast dom to całkiem inna historia. Moja żona jest osobą strasznie energiczną, więc jest z nas mieszanka wybuchowa.. i chyba nadszedł kres jej wytrzymałości. Moje ciągłe nieobecności tzn fizycznie owszem i byłem, ale nie potrafię z nią rozmawiać. Ona mnie uważna za kompletne zero na którym nie można polegać, na co sobie zasłużyłem kolejnymi powodami ..coaz bardziej widzę że nie umiem się dostosować i nie potrafię tego przełamać, a nie chcę stracić jej ..a tym bardziej kontaktu z dzieckiem.
