Witajcie. Mam przyjaciółkę, która od dziecka nie rozumiała podstawowych komunikatów. Np proszona, by dziś dała mi spokój przychodzila na siłę wbrew mnie i upierala się, że to mi pomoże. Gdy się z tego powodu zloscilam, zarzucała mi przesadną emocjonalność.Nie rozumiala też nigdy, że nie chce ciągle otrzymywać wymyślnych prezentów za które muszę być wdzięczna i wychwalac ją. Ciągle dostawałam duże przedmioty, których nie miałam gdzie trzymać i było to przez nią nazywane "serdecznością". Kiedy rozmawiamy i mówię jej o czymś dla mnie szczególnie ważnym i delikatnym, potrafi nagle wybuchnąć śmiechem, bo coś niezwiązanego z rozmowa jej się przypomni, albo uzna że mam "śmieszny wyraz twarzy" i nagle zaczyna się ze mnie naśmiewać. Później nie wraca do tematu i mówi o sobie. Jest osobą, która ma problemy z uzależnieniami. Często brak jej empatii i wplątuje się w jakieś patologiczne sytuacje oraz przyjaźni z ludźmi zachowujacymi się agresywnie, bezmyślnie. Kiedy sama potrzebuje wsparcia to jest zawsze chętna do długiej rozmowy. Gdy jej to niepotrzebne- zapomina, że np umówiłyśmy się na telefon i nie daje znaku życia. Później bez żadnych wyrzutów pisze, że jej się zapomniało. Zdarzyło jej się zdradzić męża i niby było jej głupio, ale miałam wrażenie, że jedyne co czuła, to obawa przed tym, że on mógłby się dowiedzieć. Chciałabym wiedzieć co sugerują opisane zachowania.. Jaki rys osobowości ona może reprezentować? Obecnie jestem na etapie odcinania się od tej "przyjaźni", która trwała prawie 30 lat. Na pewno kojące byłoby moc poczytać o tym typie osobowości i odnaleźć swoje doświadczenia u innych ludzi.
