Witam,mam 31lat,2dzieci, męża.Rok temu dowiedziałam się o złej cytologii .CIN1 ,mała zmiana.Leczenie polega na obserwacji,kontroli cytologii co 3mce.Od tego czasu nie daje sobie psychicznie rady.Ciagle odczuwam strach,paniczny lęk.Mimo że lekarze mówią że to nie zmiany nowotworowe, to w mojej głowie siedza czarne scenariusze.Gdy wymyślam co mi jest,dostaje bólu głowy,ściska mnie w żołądku.Doszlo do tego , że każda chorobę ,nawet zwykły katar u dzieci traktuje jak chorobę zagrażającą życiu.Reaguje bardzo nerwowo, płacze, histeryzuję.Nie mogę spać . Łapie się na tym że nawet jak dzieci są zdrowe i siedzę przy nich w głowie mam myśli co będzie jak im się za chwilę coś stanie,jeśli rozboli je brzuch itp.Sciska mnie w żołądku,serce mocniej bije ,ciężko mi oddychać.Pomaga wyjście na papierosa ale zaczęłam już palic papieros za papierosem.Czesto nie mogę zasnąć,a jak zasnę budzę się wystraszona.Ciagle jestem zła, wyżywam się na mężu,dzieciach.Nie radzę sobie z myślami.Najchetniej położyła bym się i nie wychodziła z łóżka . Nie wiem co robić.Czy powinnam udać się do psychologa czy do psychiatry?Czy coś może mi pomóc?Proszę o porade
