Dzień dobry, jestem studentką w wieku 21 lat. Od jakiegoś roku mam konflikt z członkiem mojej rodziny. Byłam wielokrotnie przez nią poniżana. Przez tą osobę i jej szerzenie nieprawdziwego przebiegu niektórych wydarzeń moi bracia cioteczni przez długi czas się do mnie nie odzywali, nie chcąc wysłuchać mojej wersji wydarzeń. Po pewnym czasie pogodziłam się z braćmi i sytuacja wróciła do normy. Jednak po pewnym czasie odbyła się duża wymiana zdań po tym jak na siłę ta osoba chciała wprowadzić nowe osoby do naszej rodziny i MUSIAŁAM się z nimi dogadywać i zaakceptować. Nie zrobiłam tego. Rodzina znaczy dla mnie bardzo dużo i nie jestem w stanie z dnia na dzień kogos uznać za członka rodziny, a do tego byłam zmuszana. Wyszła z tego awantura. Chyba nigdy nie czułam się taka opuszczona jak wtedy. Nikt mnie nie chciał zrozumieć, a jedynym wyjściem według wszystkich, którzy byli tego świadkami było siedzieć cicho i nie podważać słów starszej osoby. Pomimo, że wszystkim się nie podobała myśl przyjęcia nowych osób do rodziny to nikt o tym nie wspomniał i to ja oberwałam. Nie jestem w stanie teraz siedzieć w towarzystwie tej osoby. Gdy mama stwierdziła, że przejdziemy się na spacer i widziałam, że zmierzamy w kierunku domu tej osoby, zaczęłam płakać i zaczęłam się trząść. To chyba nie jest odpowiednia reakcja organizmu.
Mam problem i nie wiem jak sobie z tym poradzić. W przyszłym miesiącu 18 urodziny ma moja siostra i ta osoba będzie na imprezie urodzinowej, a ja nie chcę rezygnować z świętowania pełnoletności mojej siostry i nie chcę "uciekać" z własnego domu tylko dlatego, że bedzię tam ta osoba. Proszę o jakąś poradę co mogę zrobić w takiej sytuacji.
