Ojciec jak kolega.

[Joanna77]

Witam.Jestem w związku od 24 lat. Mamy 23 letniego syna. Mój mąż dziwnie się zachowuje. Cieszy się z każdej porażki naszego syna. W wieku 18 lat w dniu jego urodzin w prezencie zaoferował mu narkotyki. Zaprowadził do swojego kolegi kupił amfetaminy i pokazał jak się bierze. Syn już wcześniej miał problem z marihuaną a mąż mimo to ufundował mu coś takiego. Syn przyznał mi się po pół roku. Było mu z tym trudno poszedł nawet do księdza by porozmawiać o tym problemie. Przez 20 lat mąż wyjeżdżał za granicę, zarabiał bardzo duże pieniądze. Nam ciągle robił problemy z podawaniem. Mówił, że musi mieć na stare latają prowadziła gabinet, mówił bym zamknęła a on nas ściągnie do siebie. Tak zrobiłam, wyrejestrowalam. Zamknęła. Maz nie dawał znaku życia. Nie dzwonił. Przez pare miesięcy. Potem zaczął dzwonić powiedział, że w Polsce będzie nam lepiej z synem. Sam natomiast ściągnął dobie brata. Gdy wrócił do kraju, to  powiedział, że nie ma pieniędzy bo go księgowy naraził  go na koszta wprowadzając błędne rachunki i musiał potworne kary zapłacić. W co nie wierzę. Ciągle nam dogaduje. Pastwi się psychicznie. Nie rozumie, że nas to boli . Nie rozumie, że my jesteśmy jego rodziną. Co robić. Trzy razy wycofywalam sprawę z sądu. Ostatnim razem funkcjonariusz był świadkiem jak mi wyrażał, że mi odrabie głowę. Ma cukrzycę, obwinia mnie za swoją chorobę. Nie pracowałam. Mówił, że jestem pasozytem. Pracuje, to mówi, że marne grosze zarabiam i wielka że mnie buisnes Woman. Co bym nie robiła wciąż jestem winna za wszystko. Gdy choruje mówi, że ja mu zarazkow naniosłam.Gdy chudmie mówi, że ja go źle karmie. Syn jest poturbowany. Uzależniony od środków odurzających. Bierze pożyczki w para bankach. Mąż tylko się śmieje z tego. Ja nie wiem co robić. Chcę mieć rodzinę ale nie umiem z mężem rozmawiać. Syn właśnie wyjechał i powiedział, że nie chce takiego ojca znać.