Mąż ciągle mnie obraża, krytykuje, obwinia za wszystko...

[19060511]

Witam, 

W tym roku kończę 30 lat, jestem matką dwójki wyjątkowych dzieci i żoną (chociaż często czuję się jak kucharka i sprzątaczka) mężczyzny, dla którego robię wszystko by był szczęśliwy, zadowolony, a i tak ciągle jest mało i źle... Kiedyś było inaczej czułam, że jest we mnie zakochany do szaleństwa, a później to się zmieniło. Teraz ciągle słyszę co zrobiłam źle lub czego nie zrobiłam, że jestem beznadziejna, do niczego, biedaczka, że źle wyglądam. Awantura jest nawet kiedy wstając rano nie zgaszę światła na tarasie, które było włączone na noc, ale kiedy to on o tym zapomni ja wgl nie komentuje. Rano przed pracą kiedy wszyscy śpią ja gotuję obiad, a później i tak słyszę pretensje, że za mało, że jeszcze powinnam kanapki zrobić do pracy... Jeśli mi się zdarzy coś niechcący uszkodzić, lub nawet uderzę garnkiem o garnek słyszę krzyk, a kiedy jemu się zdarzy ja znowu nie krytykuje, nie obrażam, a mówię każdemu może się zdarzyć. Ostatnio na urodzinach przy wszystkich chwalił mój tort, a kolejnego dnia wyzwał mnie od szmat z jakiegoś blachego powodu. Ciągle słyszę, że wszystko mamy dzięki jego rodzinie bo moja to biedaki, mimo iż pomogli ile mogli i nadal to robią. Zresztą ja pracuje na ponad etat i zarabiam całkiem dobrze w porównaniu do innych znajomych kobiet. Specjalnie biorę dodatkowe godziny, żeby nie słyszeć, że za mało zarabiam. Moi rodzice pomagali nie tylko finansowo, ale i fizycznie przy sprzątaniu domu po wykończeniu, przy pilnowaniu dzieci, drobnych i większych naprawach, a i tak ciągle słyszę, że nic nie pomogli bo przecież powinni nam dać sporą sumę. A ja uważam, że tak naprawdę nic nie muszą nam dawać. Dlaczego mój mąż w jednym momencie mnie przytuli, pochwali, a w drugim wyzywa, obraża i traktuje jak śmiecia. Ostatnio pojechaliśmy ze zb na dyskotekę, dzieci zostały z moimi rodzicami. Mąż tańczył ze mną, nawet przez chwilę był zazdrosny o chłopaków którzy zwrócili na mnie uwagę, a po chwili tańczył na parkiecie z jakąś małolata i jeszcze mówił mi, że fajna była i się jemu podobała.. Często słyszę od niego straszne rzeczy, aż wstyd mi tutaj pisać. Nie wiem co robić, przy nim ciągle żyje w strachu, co znowu będzie źle, o co tym razem się przyczepi... Pomocy 😢