Problem z synem - uzależnienie, dopalacze

[psycholog Rafał Marcin Olszak]

Cytat

Witam,

Mój pełnoletni syn (21 lat) ma problem z uzaleznieniem od dopalaczy. Przyznał sie nam do tego w kwietniu, po zażyciu znacznej dawki jakiegoś "paskudztwa".Po otrzeźwieniu, oznajmił że od dłuższego czasu zażywa, że ma depresję nic go nie cieszy, ponadto że ma tany lękowe.Początkowo wyrażał chęć podjęcia terapii w ośrodku zamkniętym, jednak gdy się okazało że na miejsce w takim ośrodku trzeba czekać około 2 miesiecy-zrezygnowal z tej formy terapii i zadeklarował terapię ambulatoryjną.Syn studiował, poza miejscem zamieszkania ale w zwiazku z zaistniałą sytuacją-postarał się o urlop zdrowotny.Podjął pracę.Po wakacjach deklaruje powrót na studia, lecz w miejscu zamieszkania.
Problem polega na tym, że my ( ja i mąż ) nie bardzo wiemy jak postępować w tej sytuacji. Jak mu pomóc, jak nie zaszkodzić.Nadminię jeszcze, że już po tym incydencie zażycia, jeszcze dwa razy znaleźiśmy u niego dopalacze. Po rozmowie syn nadal odmawia terapii w ośrodku zamkniętym, zapisał się na wizytę do psychiatry oraz był na wstępnej rozmowie z psychoterapeutą oraz w punkcie konsultacyjnym uzależnień, gdzie zamierza odbywać terapię ambulatoryjnie.W wolnych chwilach syn leży lub siedzi w swoim pokoju, nie rozstaje się z laptopem, poproszony o jakąś pomoc-robi to ale bez przekonania, mechanicznie.Mówi że stresuje się pracą, że czuje się osamotniony.ma wahania nastroju, problemy z motywacją?np wczoraj po powrocie z pracy oznajmił, że jutro pojedzie do koleżanki do Wrocławia i wróci w piątek, a dzisiaj zapytany o to reaguje z agresją. Rano był miły, rozmowny, po południu nastrój mu się obniżył.Mówi że to przeze mnie bo wciąż go o coś pytam i podejrzewam.Materiały do przerobienia które otrzymał od terapeuty uzależnień nie przeczytał.

Proszę mi powiedzieć w jaki sposób mu pomóc.Czy on wymaga leczenia psychiatrycznego, psychoterapii, czy terapii uzależnień?Czy też wszystkiego na raz? W jakiej kolejnośći?Psychoterapeuta powiedział mu, że dopiero za tydzień odpowie mu czy podejmie sie jego leczenia, gdyż właściwie to powinien co najmniej rok być trzeźwym.Nie wiem zatem co robić.W miejscowości naszej nie ma nawet terapeuty uzależnień jest tylko instruktor 1x w tygodniu, czy to wystarczy?Jak go zmotywować przy tej depresji?Jestem zagubiona , prosze o pomoc.

Małgorzata

 

Szanowna Pani,

na tym etapie kluczowe jest ażeby przekonać syna do podjęcia realnych działań na rzecz zerwania z nałogiem. Jeśli zdrowienie ma się powieść, konieczna jest dobra wola i zaangażowanie samego zainteresowanego (osoby pozostającej w szponach nałogu).

Być może obecny terapeuta nie zdołał realnie dotrzeć do syna ze swoim przekazem, a może syn wcale nie był tego rodzaju przekazem faktycznie zainteresowany. Ten człowiek sam musi chcieć się ratować, by niesienie mu pomocy miało szansę zakończyć się powodzeniem. Zmobilizowanie go do tego może być dla Państwa dużym wyzwaniem – warto szukać wsparcia specjalistów.

Bazując jedynie na treści wpisu na forum, a więc nie mając z Państwem bezpośredniego kontaktu, nie znając szczegółów i nie mając sposobności porozmawiać z synem, trudno mi sformułować konkretną poradę. Proponuję skorzystać z telefonów pomocy, by uzyskać więcej informacji o możliwych strategiach postępowania:

- Telefon Zaufania dla Rodzin z Problemem Uzależnienia - 22 844 44 70. Telefon jest prowadzony przez Warszawskie Towarzystwo Rodzin i Przyjaciół Dzieci Uzależnionych „Powrót z U”. Czynny w dni powszednie w godzinach 10—20, w soboty w godz. 10—15.

- Ogólnopolski Telefon Zaufania Narkotyki — Narkomania 801 199 990. Czynny codziennie w godzinach 16—21.