Zespół derealizacji- depersjonalizacji

[dreamsdd]

Hej. Jestem Dominika. Mam 22 lata. Studiuję dziennie. Mój problem pojawił się na przełomie listopada i grudnia. Jestem osobą wysoko wrażliwą. Doszło wówczas w jednym czasie do konfliktu między mną moim partnerem oraz z moimi rodzicami. Wtedy to pojawiło się to dziwne uczucie. Chciałabym podkreślić, że po pierwsze mam poczucie bezsensu tych myśli. Wiem, że to irracjonalne zastanawiać się nad tym, że jest się tu i teraz. Odbiera mi to radość i powoduje dyskomfort psychiczny, natomiast w żaden sposób nie daje objawów zewnętrznych- normalnie wykazuje się ze swoich zobowiązań ( odbywam praktykę studencką w sądzie), nie mam problemów z apetytem czy snem. Kontakty towarzyskie też nie uległy zmianie. To jedynie dzieje się w mojej głowie. Raczej są to epizody. Było kilka sytuacji, że już miałam dość tego poczucia i dostałam takiego lęku, że przypadkowo nie chciałam patrzeć w lustro. To chyba mój jedyny największy objaw- poczucie odrealnienia patrząc w lustro na swoje odbicie. Niby wiem, że to ja a jakoś się czuję nieswojo. Jestem na siebie zła, ponieważ chciałabym porzucić to głupie irracjonalne uczucie, a jednak ono się pojawia. Czy to się kwalifikuje pod leczenie farmakologiczne? Dla mnie to ostateczność. 

 

 

 

 

[Przyjaciółka]

Udaj się na terapię, psychoterapeuta oceni czy potrzebujesz leków.