Studia a choroba

[Anonim]

Witam. 
Od pewnego czasu zastanawiam się nad podjęciem studiów psychologicznych w systemie zaocznym aby w przyszłości móc starać się o specjalizację terapeuty uzależnień. Sam jestem neofitą ze zdiagnozowaną schizofrenią (obecnie od 3 lat w remisji) i z tej przyczyny zastanawiam się czy będę mieć  realne szanse na podjęcie pracy jak psycholog/ specjalista uzależnień ? Z mojego punktu widzenia doświadczenia życiowe na pewno dają mi fundamenty na temat wiedzy o chorobie i uzależnieniu do skutecznej pomocy, jednak chcę dowiedzieć się jak potencjalne poradnie, ośrodki zapatrują się na takie osoby, na marginesie dodam, że od czasu remisji jestem aktywny na rynku zawodowym i nie pobieram żadnych świadczeń z tytułu choroby. 

[psycholog Rafał Marcin Olszak]

@Anonim

Szanowny Panie, 

z moją opinią ma Pan prawo się nie zgodzić, bo w świecie psychologii nie brakuje nawet wybitnych specjalistów, którzy zmagali się z różnego rodzaju dolegliwościami na tle psychicznym. Z reguły są to osoby, które uporały się ze swoimi problemami lub w znacznym stopniu je złagodziły. Zawód terapeuty uzależnień jest szczególnie obciążający psychicznie, a stres i inne następstwa takiej pracy mogą powodować nawracanie lub nasilanie się Pana dolegliwości. Nie wydaje mi się to zatem dobry pomysł, by narażał się Pan na takie obciążenia. Jeśli interesuje Pana psychologia może Pan iść tym tropem, ale na przykład bardziej jako przyszły badacz, a nie praktyk na linii frontu. Wybór jednak ostatecznie zależy od Pana. Wspomina Pan również o pewnych doświadczeniach, które w Pana ocenie predysponują do tego zawodu; w praktyce mogą one raczej stanowić dodatkowe obciążenie pod wpływem którego będzie Pan bardziej podatny na negatywne stany emocjonalne w kontakcie z osobami, które przejawiają określone trudności; ponadto może Pan przez to pochopnie zakładać, że zna sytuację pacjentów, choć w istocie mogłaby być zgoła inna od tej, której Pan doświadczał, jakkolwiek nie jest to też przesądzone.