Ewesep

Witam , mam 34 lat. Od 5 lat mieszkam poza granica Polski . Ciężko zacząć cokolwiek napisać nie umiem nawet napisac od kiedy mam problemy Ze sobą . Jak sięgnę wstecz pamięcią do najbardziej traumatycznego zdarzenia w moi życiu to jest samobójstwo mojej mamy. To było dokładnie 4 lata temu. Nie umiem poradzić sobie dlaczego tak się stało i nie wiem tego do dziś dlaczego piękna niespełna 50 lat kobieta odchodzi . Pół roku później po 10 latach małżeństwa rozwiodłam się myśle ze to a raczej wiem ze to moja wina. Musiałam stawić czoła aby znaleźć mieszkanie prace wychować sama dziecko. Życie postanowiło mi dać drugi cios 1.5 roku temu i zabrać mi mojego tatę który zmarł na serce.Z rodziny mam tylko moja siostrę z która mamy inne charaktery i przez to się nie dogadujemy chociaż zawsze w razie ,,pożaru ,, możemy na siebie liczyć . 2 lata temu poznałam chłopaka nie mieszkamy razem bo przeraża go moja histeria i panika. Ucieka ode mnie a ja tak się boje samotności ze trzymam się człowieka który przez 2 lata nie umie mi powiedzieć co czuje . Udało mi się wyjść po 8 latach z bulimii prawie 2 lata temu opuściła mnie moja ,, przyjaciółka ,, nie czuje się zdrowa bo cały czas siedzi to w głowie . Staram się wejść w zdrowy tryb życia uprwiam sport. Przerażają mnie moje humory i sama siebie nienawidzę za to . Ludzie którzy chcą dla mnie dobrze ja ich odsuwam od siebie . Potrzebuje oczyścić głowę zacząć pozytywnie myśleć . Nie mam do kogo napisac mój chłopak jedynie co mówi ,, ze to przeszłość ,patrz w przód ,,tak to prawda wiem ale nie mogę wypłakać się w ramie bo jestem dla niego wtedy histeryczka . Nie mogę powiedzieć jak bardzo tęsknie za rodzicami jak mi brakuje ich .Nie mam koleżanki zaufanej wszystko w sobie trzymam i jak coś jest zle to wtedy wybucha bomba we mnie . Chce spokojnie żyć bez nerwów i stresu .spać spokojnie i wstawać z uśmiechem a nie pierwsza myślą ze mi się nie chce .