zuzaaaa

Mam 23 lata, od 4 lat jestem w stałym związku. Już kiedy tylko zamieszkaliśmy razem czyli jakoś ponad rok temu przeprowadzaliśmy długą rozmowę o kolegach, ponieważ mój chłopak towarzystwo kolegów nader sobie ceni. Dochodziło do sytuacji kiedy wybuchałam złością bo kolega towarzyszył nam przy prawie każdej czynności życiowej. Powiedziałam to głośno, na chwilę się uspokoiło. Jednak nie trwało to długo, znów koledzy pojawiają się bez uprzedzenia, a kiedy zwracam uwagę że nie podoba mi się to wybucha awantura, której jego zdaniem ja jestem winna. Dla niego najważniejsi są koledzy, na mnie nie zwraca uwagi. wychodzi z domu najczęściej jak to możliwe. Czuję się zaniedbana, niekochana i nie zrozumiana, a w mieszkaniu wcale nie czuję się jak u siebie. Strasznie mnie to dobija, chodzę przybita, często płaczę w poduszkę, nie radzę sobie z emocjami i nie wiem już co mam zrobić. Momentami myślę, że powinnam się wyrwać z takiego związku, ale kocham go i chciałabym naprawić to wszystko.