Witajcie. Z góry przepraszam, jeżeli piszę swoje wypociny w nieodpowiednim wątku. Jestem tu nowy i mam potrzebę się wygadać, chociaż pewnie twarzą w twarz nigdy nikomu nie opowiem o tym, co mnie ostatnio spotkało z powodu okropnego wstydu, jaki czuję przed samym sobą. Do rzeczy:
Jestem facetem po 30-tce, ukończyłem studia, mam dobrą pracę, kochaną żonę i córeczkę. Mam okropne wyrzuty sumienia, czuję się jak - za przeproszeniem - ostatni debil i nie mogę wyjść z negatywnego podziwu, jak bardzo jestem głupi i skrajnie nieodpowiedzialny.
Cały czas chcę być doceniany przez moją żonę i w ciągle szukam sposobu na dodatkowy zarobek, żeby jej pokazać, że jestem coś wart. I przechodząc do sedna - straciłem na chwilę czujność i popłynąłem… Zostałem „oscamowany” na grupie obiecującej zarobki na Telegramie. Nie dość, że straciłem prawie wszystkie moje oszczędności, to jeszcze wziąłem kredyt na 25 tysięcy. Nawet jak teraz o tym opowiadam, to czuję ogromny zawód swoją własną osobą. Szczęście w tym całym nieszczęściu jest takie, że mamy z żoną osobne konta, i zrobię wszystko, żeby się o tym nie dowiedziała. Stać mnie na samodzielną spłatę. Boję się, że się może pewnego dnia dowiedzieć (kredyt jest na 5 lat), a to oznaczałoby „ciche tygodnie”, kłótnie i nie odzyskałaby już do mnie zaufania. Przeraża mnie to.
Dziękuję za każde słowo wsparcia. Tylko tego potrzebuję, żeby nie zwariować, jestem na skraju załamania nerwowego.
