Anna34

Dzień dobry, piszę tutaj ponieważ nie wiem już co mam sama zrobić. Mam 34 lata, od ok 5 lat jestem bezrobotna. Niedawno dostałam świetną pracę w Pradze. Firma zapewnia mi przelot i hotel na pierwszy miesiąc. O tę pracę walczyłam przez kilka ostatnich lat. Niemal każdego dnia zadręczałam się, że jestem nieudacznikiem, że jestem do niczego. Teraz wyjeżdżam za tydzień. Tylko, że teraz mam w środku taką gulę, taki ciężar ze smutku i tęsknoty, mimo że jeszcze nawet nie wyjechałam. Jak patrzę na znajomą okolicę, na mój dom to aż mnie w środku coś rozdziera na myśl, że miałabym wyjechać. Tak jakby mnie tutaj do ziemi przygniatała niewidzialna do góra, nie pozwalająca mi się ruszyć. A wiem że muszę. Może już nigdy w życiu nie spotka mnie taka szansa. Wydaje mi się, że jestem na to za słaba. Nie wiem co mam zrobić. Śmiertelnie się boję przyszłości. Cały czas niemal płaczę. Nie wiem co mam zrobić. Z rodziny mam tylko mamę oraz młodszą siostrę z którą mam bardzo napięte stosunki. W zasadzie jestem sama.