Mam 21 lat, czyli rocznik 2001. Poznałam chłopaka co jest z 2004 roku, znaliśmy się przez internet od 2 lat. W tym roku spotkaliśmy się i postanowiliśmy wejść w związek, bo poczuliśmy się przy sobie szczęśliwi, zaufałam mu. Byłam z nim 3 miesiące w związku, spotykaliśmy się w każdy weekend. Bał się powiedzieć swojej mamie, że jestem starsza wiec powiedział jej, że jestem w jego wieku czyli, że mam 18 lat. Teraz po czasie nie dziwie się czemu się bał, okazało się, że ma 16 lat. Tak naprawdę jest z 2006 roku. Okłamał mnie, swoją rodzine i moją rownież. Zerwałam z nim jak się o tym dowiedziałam, bo wyszło to przypadkiem jak jego mama powiedziała, że „macie jeszcze po 16 lat”. Wtedy zrozumiałam co się wydarzyło. Zmyliło mnie w nim też to, że nie zachowuje się jak taki typowy dzieciak, tylko strasznie o mnie dbał, troszczył się. Jest wysoki i potężny. Może i ma „babyface” lekkiego, ale tłumaczyłam sobie tym, że ‚dopiero dojrzewa przecież skończył niby te 18 lat’. Jest mi z tym wszystkim źle, bo jednak to spora różnica wieku, ale bardzo go kocham i serce podpowiada mi, że mam iść w jego stronę, a rozum mówi „STOP, on jest nieletni”. Strasznie teraz to wszystko przeżywam i nie mogę wytrzymać bez niego. On tłumaczy to wszystko, że nie chciał mnie stracić i bał się, że właśnie przez tą różnice wieku nie będę chciała z nim być.
