Potrzebuje pomocy w sprawie z rodziną

[min_a20]

Mam na imię Adam i potrzebuje pomocy z problemem który od prawie roku zaczyna mnie przerastać.
Nie jestem w stanie zaakceptować pewnych zachowań moich rodziców takich jak nadopiekuńczość, brak akceptacji mojej partnerki, konieczność posiadania kontroli nad moimi decyzjami i ciągłe granie na emocjach z ich strony aby wywoływać u mnie poczucie winy. To powoduje u mnie dużą niechęć w ich kierunku co powoli przeradza się w toksyczną relacje z czego jestem świadomy jednak przez zaistniałe fakty nie umiem się normalnie w ich kierunku uśmiechać. Moi rodzice natomiast zamiast spytać się dlaczego nie jestem w ich stronę rozmowny oraz empatyczny zaczynają to odbierać za obelgę w ich stronę i chcą mnie za to karcić. Robią kolejne awantury, obrzucają mnie oskarżeniami odnośnie tego jaki jestem na codzien czy wyzywają moją dziewczynę na przykład od suk bądź "gorszej partii". Ta spirala się przez to nakręca a ja coraz bardziej zaczynam czuć do niech niechęć wbrew temu co oni by chcieli uzyskać. Problem się nawarstwia ponieważ nie da się u mnie na siłę wywołać pozytywnych emocji, a przysiągłem sobie że już nigdy nie założę maski na twarz bo nie zamierzam udawać że jest dobrze jak naprawdę nie jest. Rodzice stworzyli mi wizerunek grzecznego chłopca który nie stawia się autorytetowi rodziców ponieważ jest taki mądry i świetny. Nigdy nie robi nic co mogłoby być sprzeczne z ideą rodziców ponieważ jest "mądry". Zrobiono ze mnie maskotkę, która gdy zagra melodyjkę z odrobiną fałszu jest narażona na wyrzucenie do śmietnika. W tym jest także moja siostra która całe życie układa sytuację w taki sposób aby jej było na rękę, natomiast moi rodzice od lat przyzwyczajali ją, że "kablowanie" na mnie jest w szczytnym celu. Chce dorosnąć, wejść w skórę odpowiedzialnej osoby, która potrafi o siebie zadbać i założyć własną rodzinę. Nie mogę tego zrobić ponieważ dalej jestem w oczach osób które mnie utrzymują małym posłusznym Adasiem...

[snoopy4]

A ile masz lat? Bo jeśli 15 to może być to poczęści uzasadnione. Jeśli jednak jesteś dorosły, no to cóż. Czas się usamodzielnić. Choć piszesz, że jeszcze Cię utrzymują więc zakładam, że jesteś młody.
Rodzice często tak mają, że opiekowali się Tobą X lat i nagle muszą zmienić rolę. Spróbuj to też zrozumieć. Natomiast nie jesteś w stanie bezpośrednio wpłynąć na ich zachowanie. Możesz być jedynie odpowiedzialny za swoje. Czyli możesz im jasno i wyraźnie dawać znać co jest dla Ciebie ok a co nie. Jednocześnie należy zrobić to w sposób kulturalny - nie chodzi o kłótnie czy jakieś duże spory. Sztuka wyznaczenia własnych granic i się ich trzymania nie jest łatwa, ale warto się tego nauczyć.