Kultura anulowania, poprzez swoje działania i postawy, dąży do pewnego rodzaju zmiany przeszłości. Można uzasadnić tę tezę na kilka sposobów.

Kultura anulowania często skupia się na prześladowaniu i wykluczaniu osób, które w przeszłości popełniły błędy lub wyraziły kontrowersyjne poglądy. Zamiast postrzegać przeszłość jako czas, w którym popełniono określone czyny czy wypowiedzi, kultura anulowania dąży do ich przedstawiania jako stałych, nieusuwalnych wad jednostki. W ten sposób, poprzez odrzucenie i potępienie osoby za przeszłe czyny, kultura anulowania próbuje zmieniać sposób, w jaki społeczeństwo patrzy na tę osobę i ocenia jej całą tożsamość.

Kultura anulowania często prowadzi do prób zacierania historii lub korygowania faktów z przeszłości. Na przykład, niektóre grupy starają się wymazać postacie historyczne lub wydarzenia, które są uważane za kontrowersyjne lub niezgodne z obecnymi wartościami. Poprzez usuwanie tych elementów z przeszłości, kultura anulowania usiłuje zmienić narrację historyczną i skonstruować alternatywną wizję przeszłości, która jest zgodna z jej własnymi przekonaniami i wartościami.

Kultura anulowania może wpływać na cenzurę i ograniczanie wolności słowa. Kiedy osoby obawiają się, że ich słowa czy działania mogą być wykorzystane przeciw nim, stają się bardziej skłonne do autocenzury lub całkowitego unikania kontrowersyjnych tematów. To prowadzi do ograniczenia swobody wyrażania opinii i debaty, co z kolei wpływa negatywnie demokratyczne rozwiązania - otwartą dyskusję i wymianę różnych poglądów.

Podsumowując, kultura anulowania, poprzez swoje działania i postawy, dąży do pewnej formy zmiany przeszłości. Poprzez prześladowanie, wykluczenie, wymazywanie historii i ograniczanie wolności słowa, kultura anulowania stara się wpływać na to, jak społeczeństwo postrzega przeszłość i jakie wartości i przekonania są akceptowalne. Jednakże, należy zwrócić uwagę, że takie próby zmiany przeszłości mogą prowadzić do negatywnych skutków, takich jak ograniczenie wolności i uniemożliwienie refleksji nad błędami czy nieprawidłowościami historycznymi. Istotne jest, aby zamiast anulowania czy wymazywania przeszłości, skupić się na edukacji, otwartej dyskusji i konstruktywnym dialogu, który umożliwia zrozumienie kontekstu historycznego, uczenie się na błędach i dążenie do postępu społecznego. Przeszłość powinna być traktowana jako źródło nauki i wskazówka dla budowania lepszej przyszłości, a nie jako obiekt do całkowitego zmazywania czy manipulowania.