KWE

Ja wiem przez co przechodzisz, znam ten ból. Ja choć od jakiego czasu spodziewałam się tego, że wcześniej czy później pojawi się kobieta, która go odbierze i wydawało mi się, że sobie z tym poradzę. Ale tak nie jest. Nie wiem czy sobie poradzę, nie wiem jak mam być dobrą matką dla moim 3 synów. Jak widzę ich strach przed porzuceniem przez tatę, to mi serce pęka i ciągle płaczę. Jesteś młoda, masz życie przed sobą. Walcz przede wszystkim o własne szczęście, o siebie.

Witam Piszę żeby sobie jakoś ulżyć. Byliśmy razem 20 lat, mamy 3 dzieci i mąż się zakochał. To ciężkie i sama nie wiem czy podjęłam właściwą decyzję. Czy może powinnam dać szansę? Czy miałoby sens życie z kimś i poniżanie się żeby pokochał mnie znowu? Myśli mam mnóstwo, każda decyzja wydaje się właściwa, ale na krótko. Po kilku chwilach pojawia się ucisk w sercu i wątpliwości. Zostałam sama - choć samotna byłam już od dawna. Czy może to znaczy, że ja też go już nie kocham? Czy to, że radziłam sobie od lat sama z domem i dziećmi, to oznacza, że sobie poradzę jeśli go już nie ma? Może radziłam sobie dlatego, że wiedziałam, że on jest i wróci z pracy i będzie ze mną? Dlaczego to tak boli?

Piszę żeby sobie jakoś ulżyć. Byliśmy razem 20 lat, mamy 3 dzieci i mąż się zakochał.