Mam na imię Agata, zmagam się pewną sytuacją u mnie w narzeczeństwie. Oboje mamy po 30 lat. Zastanawiam się czy to we mnie jest problem czy faktycznie jest nie tak jak być powinno. Jestem ze swoim narzeczonym trzy lata i za kilka miesięcy bierzemy ślub. Mój narzeczony jest z reguły osobą ekstrawertyczną,która dużo mówi i ma bardzo wielu znajomych. Już od bardzo dobrych kilku lat trzyma się z takimi 3 parami. Bardzo się cieszę że ma tak zaufanych przyjaciół, ale jest problem... Ma bardzo zażyły kontakt z pewną przyjaciółką której ja o dziwo nigdy nie miałam okazji poznać na żywo. Mieszka daleko i niedawno urodziła dziecko. Narzeczony właściwie zwierza jej się ze wszystkiego co dzieje się u nas w związku nawet z jakiś mocno prywatnych i intymnych spraw. Była raz sytuacja, że ostro się pokłóciliśmy i wtedy zaczął do niej wypisywać na mnie jakieś głupoty. Widać, że szukał sojuszu, a że ona mnie nie zna to stała po jego stronie. Sytuacja po części została wyjaśniona ale jakiś taki niesmak pozostał. Mój narzeczony traktuje ją niczym jakiegoś guru, mamusie gdzie można schować się pod spódnicę. Ja też mam kilku kolegów, ale żaden nie zwierza mi się z osobistych problemów. Jestem bardzo zaniepokojona tą całą sytuacją bo ani ta przyjaciółka ani mój narzeczony nie rozumie, że ja się czuję niekomfortowo. Próbowałam z nim o tym rozmawiać to on mówi że dla niego to jest bez znaczenia czy się wygada przyjaciółce czy przyjacielowi, a z nią ma bardzo dobry kontakt. Czuję się trochę pominięta, gdzieś na drugim planie, może i nawet brak lojalności się wkradł. Tkwi we mnie jakiś strach że znowu w momencie kryzysu on będzie się zwracał do niej z każdym problemem naszym. Czy to normalne że mężczyzna ma tak bliskie relacje z koleżanką? Bardzo proszę o pomoc.
