Magister ekonomii lat 45. W związku od 3 miesięcy. Oboje bezdzietni. Partner o rok młodszy bardzo chce potomstwa. I często o tym wspomina. Obydwoje prowadzimy aktywny tryb życia. Pochodzę z niepełnej rodziny, gdzie wychowywała nas 4-ke mama na dochodne z pomocą swojej mamy. Nie przelewało się, mama ma schizofrenię paranoidalną. Dostała po urodzeniu bodajże mnie. Kiedyś w szpitalu psychiayrycznym spytałam lekarza, czy moje dzieci też mogą zachorować. Odpowiedz twierdząca. Wtedy przyrzekłam sobie, że nigdy nie urodzę. Po co mi "problemy". Nie ciągnie mnie do dzieci, dobrze mi tak i chyba powinnam odejść od partnera. Choć czasami wyobrażam sobie rodzinę
