Skocz do zawartości

  • PODCASTY.jpg

psycholog Rafał Marcin Olszak

Administrator
 Wyświetl profil  Zobacz jego aktywność

  • Zawartość

    1186

  • Rejestracja

  • Ostatnio

  • Wygrane dni

    117

 Typ zawartości 

Wpisy blogu napisane przez psycholog Rafał Marcin Olszak

  1. psycholog Rafał Marcin Olszak
    Czy zanosi się na skandal czy afera z tego powodu nie wybuchnie? Czas pokaże. Internet obiegły sensacyjne doniesienia dotyczące treści materiału wideo, w którym pojawiły się niezręczne informacje. Bohaterką materiału jest Natalia Janoszek. Zanim przyjrzymy się samej treści załączonego poniżej wideo, warto poznać dotychczasowe doniesienia. 
    Na stronie dziendobry.tvn.pl można przeczytać "Natalia Janoszek może poszczycić się osiągnięciami, o jakich marzy niejeden artysta." Natomiast na cozatydzien.tvn.pl znalazła się informacja "Natalia Janoszek to modelka, reprezentantka Polski w międzynarodowych konkursach piękności oraz aktorka — gwiazda Bollywood, wyróżniona indyjską nagrodą filmową." Tego typu i inne tezy poddane zostały w wątpliwość w audycji na kanale YouTube "Kanał Sportowy" przez Krzysztofa Stanowskiego: 
     

    Autor zarzuca Natalii Janoszek, że wymyśliła historię swojej kariery; jego wystąpienie jest obszernie komentowane zwłaszcza przez portale plotkarskie, choć nie tylko.
    Dużo mówi się o bohaterce materiału, ale warto w tej sytuacji poddać też refleksji kondycję współczesnych mediów. Dobrze jest zadać sobie pytanie, czy doszłoby do tej sytuacji, gdyby media postępowały w stu procentach odpowiednio. Zwróćmy uwagę na to, że:
    Przepis art. 6 ust. 1 prawa prasowego mówi, że prasa jest zobowiązana do prawdziwego przedstawiania omawianych zjawisk.
      Zgodnie z art. 12 prawa prasowego dziennikarz jest obowiązany zachować szczególną staranność i rzetelność przy zbieraniu i wykorzystaniu materiałów prasowych, zwłaszcza sprawdzić zgodność z prawdą uzyskanych wiadomości lub podać ich źródło.
      Karta Etyczna Mediów czyli polski dokument zawierający podstawowe reguły dotyczące etyki dziennikarskiej zawiera m.in. zasady prawdy, obiektywizmu, uczciwości, szacunku i tolerancji. Na mediach spoczywa ogromna odpowiedzialność, ale czy można im ufać?
    W dzisiejszym świecie, w którym informacje są dostępne w zaledwie kilka sekund, media odgrywają kluczową rolę w kształtowaniu opinii publicznej. Szczególne zdarzenia i skandale często są w centrum uwagi, a bohaterowie tych historii są poddawani surowej analizie i krytyce. Jednak w tym wszystkim często zapominamy o roli samych mediów i ich wpływie na różne okoliczności sprawy - zarówno przed skandalem jak i w trakcie oraz po. Ocena mediów jest równie ważna, jak ocena samego zdarzenia. Ważne jest zrozumienie, że media mają ogromną moc wpływu na społeczeństwo. Wielu ludzi polega na informacjach, które otrzymują z różnych źródeł medialnych. Z tego powodu media powinny działać z pełną odpowiedzialnością i rzetelnością. Powinny zapewnić dokładne, zrównoważone i sprawdzone informacje.
    Ocena mediów w przypadku bohaterki skandalu powinna obejmować kilka aspektów
    Po pierwsze, warto zastanowić się, jakie wartości i standardy prezentują media w swoim raportowaniu. Czy starają się być obiektywne i sprawiedliwe? Czy przedstawiają całą historię, uwzględniając różne perspektywy i fakty? Czy stosują odpowiednie źródła informacji i sprawdzają ich wiarygodność? 
    Po drugie, trzeba zwrócić uwagę na sposób, w jaki media przedstawiają bohaterkę skandalu. Czy są sprawiedliwe wobec niej? Czy chronią jej prywatność i prawa? Czy skupiają się na olbrzymim nagłówku, sensacji i tendencyjnym przekazie, czy też starają się zrozumieć pełen kontekst i motywy działania bohaterki?
    Po trzecie, należy poddać głębokiej refleksji, czy doniesienia medialne poprzedzające wybuch skandalu były rzetelne i zgodne z prawdą. Trzeba ocenić, czy za sytuację odpowiada rzeczywiście tylko sama bohaterka, czy wpływ na wystąpienie sytuacji miały także nierzetelne informacje od osób trzecich, nieprawidłowe weryfikowanie tych danych bądź inne działania pozostawiające wiele do życzenia. 
    Obszerna i wnikliwa ocena mediów powinna uwzględniać, jakie są konsekwencje ich działań.
    Dlaczego ludzie nie ufają mediom?
    Istnieje wiele powodów, dla których ludzie nie ufają mediom. Jednym z głównych jest fakt, że media często są kojarzone z manipulacją i propagandą. Ludzie mają tendencję do podejrzewania, że media reprezentują interesy swoich właścicieli lub rządu, a nie interesy społeczne czy publiczne. Innym powodem jest brak wiarygodności, bo nierzadko zdarza się, że media publikują nieprawdziwe informacje, które są później korygowane lub sprostowane. To prowadzi do utraty zaufania do mediów, ponieważ ludzie czują się oszukani i wprowadzeni w błąd. Dodatkowo, obecnie media społecznościowe dają każdemu użytkownikowi możliwość publikowania informacji, co powoduje, że trudno jest zweryfikować ich źródła i wiarygodność. Często media społecznościowe są wykorzystywane do szerzenia dezinformacji. Wreszcie, obecność różnych mediów, w tym tradycyjnych, społecznościowych i alternatywnych źródeł informacji, prowadzi do tego, że ludzie mają trudność z wyselekcjonowaniem tych, które są najbardziej wiarygodne. To może wpłynąć na zwiększenie sceptycyzmu wobec wszystkich mediów.
    Należy zachować spokój
    Istotne przy ocenie zaistniałej sytuacji jest to, by nie reagować pochopnie, zbyt emocjonalnie lub osądzająco, nie robić internetowego linczu. Bohaterka skandalu jest osobą z krwi i kości, istotą ludzką, która w chwili wybuchu afery, na co mogła nie być przygotowana psychicznie, zwykle nie ma jak się bronić. Każdy ma prawo do obrony, więc nie powinny mieć miejsca internetowe samosądy. To samo dotyczy pozostałych osób, które ewentualnie były jakoś związane z zaistniałą sytuacją. Zamiast linczu, wskazana jest uczciwa i rzetelna analiza sytuacji, co mogłoby przyczynić się do wyciągnięcia z niej konstruktywnych wniosków. 
    - psycholog Rafał Olszak, były ekspert prowadzący eksperyment
    z którego relację pokazano w "Ślub od pierwszego wejrzenia"
     
    Polecany podcast:
     
  2. psycholog Rafał Marcin Olszak

    Popularne wartości

    Przez psycholog Rafał Marcin Olszak,


    Główna
    Warto wyłonić priorytetowe wartości, którymi na danym etapie życia kierujemy się. I na nich koncentrować się, aby podołać temu wyzwaniu, być w zgodzie ze sobą. Oto popularne wartości, którymi kierują się ludzie.
    1. AKCEPTACJA – budowanie takich relacji z ludźmi, w których czujesz się w pełni akceptowany; pragnienie otaczania się ludźmi, których akceptujesz na głębokim poziomie
    2. ATRAKCYJNOŚĆ – budowanie interpersonalnej i fizycznej atrakcyjności, by wzbudzać podziw w oczach innych ludzi i samemu czuć się pięknym
    3. AUTENTYCZNOŚĆ – funkcjonowanie w taki sposób, by pozostawać w zgodzie ze sobą, własnym sumieniem, swoimi opiniami
    4. AUTONOMIA – funkcjonowanie w taki sposób, który zapewnia niezależność, samodzielność, suwerenność, możliwość swobodnego działania, wolność
    5. BEZPIECZEŃSTWO – poczucie pewności, zabezpieczenia, ochrony, braku zagrożeń
    6. BIEGŁOŚĆ – zwiększanie kwalifikacji, rozwój kariery bądź określonych umiejętności, zdobywanie kolejnych szczebli wtajemniczenia
    7. BOGACTWO – materializm, posiadanie dużej ilości pieniędzy i dóbr oraz prowadzenie wystawnego życia, opływanie w dostatki
    8. BYCIE KOCHANYM – pragnienie doświadczania miłości lub uwielbienia
    9. CIEKAWOŚĆ – dociekliwość, zgłębianie tajemnic, uczenie się lub odkrywanie nowych rzeczy, zwiedzanie, badanie, poznawanie nowości
    10. CNOTA – egzystowanie ściśle według określonych norm, moralne, czyste i jak najdoskonalsze życie
    11. DUCHOWOŚĆ – duchowy rozwój, być może religijność lub kontemplacja, medytacja, uduchowienie
    12. EKOLOGIA – życie w zgodzie ze środowiskiem, troska o harmonię z naturalnym otoczeniem
    13. EKSCYTACJA – doświadczanie silnych emocji, egzystencja pełna mocnych wrażeń
    14. INTELIGENCJA – troska o bystrość umysłu, biegłość intelektualną, sprawność i przejrzystość myślenia, przywiązanie do logiki
    15. MUZYKA – taniec, słuchanie lub tworzenie muzyki
    16. ODPOWIEDZIALNOŚĆ – pełnienie odpowiedzialnych funkcji
    17. OSIĄGNIĘCIA – odnoszenie sukcesów, zdobywanie wyróżnień, triumfowanie
    18. PASJE – silne przywiązanie do hobby, zamiłowań, przedmiotów lub grup ludzi
    19. PATRIOTYZM – działanie na rzecz ojczyzny i służba dla państwa, celebrowanie narodowych świat
    20. PIĘKNO – obcowanie z tym, co piękne, docenianie estetyki, czynienie swojego otoczenia ładniejszym, kontemplacja sztuki bądź jej tworzenie
    21. POCZUCIE HUMORU – radość, rozbawianie, upodobanie do tego, co zabawne
    22. POKORA – skromność, niechęć do wyróżniania się z tłumu, pragnienie pozostawania w cieniu, niechęć do zwracania na siebie uwagi
    23. POPULARNOŚĆ – pragnienie bycia lubianym przez wielu ludzi i rozpoznawalnym, bycia gwiazdą, celebrytą
    24. PROSTOTA – docenienie prostego życia i braku zbędnych komplikacji, minimalizm lub ascetyczne życie
    25. PRZYJEMNOŚĆ – hedonizm, dążenie do przyjemnych doświadczeń
    26. PRZYNALEŻNOŚĆ – chęć bycia częścią większej zbiorowości
    27. PRZYWÓDZTWO – stawanie na czele, zarządzanie, bycie liderem, szefem, kierownikiem lub przywódcą duchowym
    28. RODZINA – posiadanie wspaniałej rodziny, troska o więzi krwi, dbałość o więzi rodzinne i bliskie związki
    29. ROMANTYZM – przeżywanie pięknej miłości i romantycznych chwil, pielęgnowanie wspomnień, zbieranie pamiątek i zdjęć upamiętniających chwile, do których ma się sentyment
    30. RYZYKO – bycie na krawędzi, przeżywanie ekstremalnych doświadczeń, podejmowanie ryzykownych decyzji
    31. SAMOWIEDZA – dążenie do głębokiego rozumienia siebie
    32.SEKSUALNOŚĆ – prowadzenie aktywnego i satysfakcjonującego życia seksualnego
    33. SPRAWIEDLIWOŚĆ – praworządność, równość, równe prawa, bycie uczciwym, dążenie do sprawiedliwego traktowania ludzi
    34. SPRAWNOŚĆ FIZYCZNA – bycie krzepkim, silnym, zwinnym, sprawnym 35.SZCZODROŚĆ – praca na rzecz innych, dzielenie się z innymi, działalność charytatywna
    36. TOLERANCJA – działania na rzecz poszanowania różnorodności ludzi, ich postaw i poglądów
    37. TRADYCJA – przywiązanie do wzorców, które mają długą historię
    38. TROSKLIWOŚĆ – niesienie pomocy innym, dodawanie otuchy, wspieranie
    39. UMIARKOWANIE – szukanie kompromisów, drogi środka, równowagi, oraz unikanie skrajności
    40. WŁADZA – kontrolowanie otoczenia i innych ludzi
    41. WSPÓŁPRACA – chęć uczestniczenia w zespole, grach zespołowych, wspólnych przedsięwzięciach z udziałem innych
    42. WYGODA – pragnienie komfortowego, lekkiego życia
    43. WYZWANIA – podejmowanie trudnych zadań, duże aspiracje w zakresie mierzenie się z poważnymi problemami
    44. ZAANGAŻOWANIE – realizowanie długoterminowych planów i branie na siebie odpowiedzialności na długi czas
    45. ZABAWA – rozrywka, oddawanie się rozrywkom i czerpanie z tego przyjemności
    46. ZACIEKŁOŚĆ – mściwość, dążenie do karania za złe uczynki, destrukcyjność, chęć upokarzania i niszczenia innych
    47. ZASŁUGI – chęć czynienia rzeczy, które są znaczącym wkładem w dobro ogólne, pragnienie zapisania się na kartach historii
    48. ZDROWIE – pragnienie prowadzenia zdrowego trybu życia, promocja zdrowia, praca na rzecz uzdrawiania
  3. psycholog Rafał Marcin Olszak
    Masz dość toksycznych aplikacji randkowych i dziwacznych randek? Jesteś singielką lub singlem, a zarazem osobą dorosłą, gotową na relację? Masz odwagę aby wykonać testy psychologiczne, które pozwolą cię lepiej poznać? Spróbuj swoich sił w nieodpłatnym eksperymencie randkowym prowadzonym przeze mnie. Jestem psychologiem, który ustali Twój profil psychologiczny i postara się znaleźć dla Ciebie właściwego człowieka do pary. Więcej informacji można znaleźć w poniższym materiale na YouTube: 
     

    To nie jest biuro matrymonialne, ani portal randkowy. To niezależny eksperyment randkowy czyli projekt, który nie ma żadnego związku z jakimikolwiek aplikacjami randkowymi lub towarzyskimi. Udział jest nieodpłatny. O tym, jak odbywa się nabór do eksperymentu i jak uzyskać formularz zgłoszeniowy, dowiedzieć można się z powyższego materiału. 
    TAKE MY HEART - EKSPERYMENT RANDKOWY
    Jak to działa? Zgłaszasz się pisząc na e-mail podany w powyższym filmie i otrzymujesz dalsze instrukcje, między innymi testy i formularze do wypełnienia. Kiedy odeślesz pakiet potrzebnych materiałów, zostaną przeanalizowane pod kątem psychologicznym z nadzieją na możliwość znalezienia dla Ciebie potencjalnie odpowiedniej osoby. Z wybranymi uczestnikami psycholog przeprowadzi dodatkowo rozmowę telefoniczną. Zgłoszenia do pierwszej edycji można nadsyłać do końca sierpnia 2023 roku. Wszystkie informacje, przesyłane w ramach eksperymentu, objęte są tajemnicą zawodową psychologa a w ramach podsumowania przedstawione zostaną tylko ogólne statystyki (np. odnośnie liczby zgłoszeń czy najczęstszych oczekiwań).
    EKSPERYMENT ZOSTAŁ ZAKOŃCZONY
  4. psycholog Rafał Marcin Olszak
    Człowiek z sercem zbolałym z tęsknoty, opatruje rany wspomnieniami. Mimo żałoby, orientuje się w stronę światła. Otwiera albumy pełne fotografii, które przedstawiają szczęśliwe chwile. Patrzy na rozpromienione twarze, szerokie uśmiechy, na błyszczące z radości oczy, i wierzy, że głęboki sens utraconej miłości pozostaje żywy. Jego obecność nigdy go nie opuszcza. 
    Bogactwo bywa postrzegane jako zbiór materialnych dóbr, ale można także rozumieć je zupełnie inaczej. To nie diamenty, złoto czy luksusy definiują pojęcie szczytowej formy życia. Bogactwo jest tym, co nosimy w sercu, a nie na ramionach czy w portfelu. Trudno to pojąć, kiedy przymiera się głodem, ale okazuje się, że bywamy na to ślepi nawet wtedy, gdy mamy zaspokojone przyziemne potrzeby. 
    Strata, choć wyciska gorzkie łzy, miewa moc otwierania oczu na to, co najważniejsze. Żałoba bywa bolesnym sygnałem, alarmem nieznoszącym sprzeciwu, który wprawia nas w stan najwyższej gotowości. Na przekór wszystkiemu, domaga się nowych znaczeń, żądając odpowiedzi na pytania, które nie były stawiane. Chce abyśmy odkryli to, co nie było określone, bo stało w cieniu zjawisk pozornie ważniejszych.  
    Ludzie cenią sławę, władzę, liczą banknoty i kolekcjonują rzeczy, myśląc, że w ten sposób zaspokoją apetyt na szczęście. W rezultacie nie tylko pozostają niespełnieni, ale głodnieją o wiele bardziej. Tam, dokąd wiedzie ta żądza zdobyczy, traci się to, czego nie da się odzyskać. Marnując czas, który został im dany, pozbawiają się tego, czym szczęście dałoby się zbudować. 
    Wbrew pozorom, nie trzeba być wybitnym architektem, by wznieść bezpieczne schronienie, w którym mieszkałyby kojące wspomnienia. Istotą rzeczy jest tyleż cierpliwe, co uważne – stawianie cegieł z właściwą intencją. Szczęściu nie są potrzebne pałace, lecz odwzajemnione uśmiechy, serdeczne objęcia, wspólne wzruszenia i kroki stawiane w dobrym towarzystwie. Niczym nie zastąpimy obecności i nic jej nie wyręcza. 
    Pytanie człowieka zbolałego, o jego niewymowne cierpienie, jest zagadką mijającą się z celem. Pytać należy raczej o to, z jakich złudzeń go ono wybudziło. 
    A co z tymi, których budzić bardziej nie trzeba? Osoba mająca oparcie w sobie, bogata w wewnętrzne schronienie, z doświadczenia krzywdy zaznanej od losu, ratowana może być czarnymi różami. Cierpliwością dla łez, uznaniem dla siły z jaką dźwiga rozpacz, respektem dla odwagi w zasilaniu każdym oddechem tego, co w człowieku najważniejsze. Gotowości serca, które pomimo urazu pozostaje otwarte, i tężyzny umysłu zdolnego do postulowania rozwoju. Bolesna strata uczy pokory wobec chaosu wskazując drogę w przeciwnym kierunku. Kiedy los w nas uderza, pierwszy dźwięk bywa nieznośny, ale echo, jeśli wysłuchamy go mądrze, miewa melodię, przy której wbrew wszystkiemu wzrastamy. 
  5. psycholog Rafał Marcin Olszak
    Psychologia ewolucyjna jest dziedziną nauki, która bada, jak mechanizmy ewolucyjne wpływają na nasze zachowanie, myślenie i emocje. Opiera się na założeniu, że nasze umysły i zachowania są kształtowane przez procesy ewolucyjne, które przyczyniały się do przetrwania i sukcesu naszych przodków. Dzięki psychologii ewolucyjnej możemy lepiej zrozumieć, dlaczego jako gatunek wykazujemy pewne uniwersalne wzorce zachowań i jak nasza przeszłość ewolucyjna wpływa na nasze funkcjonowanie w dzisiejszym społeczeństwie.
    Głównym celem psychologii ewolucyjnej jest identyfikacja adaptacyjnych funkcji i strategii, które przyczyniły się do przetrwania naszych przodków. Przykładowo, badania w tej dziedzinie skupiają się na wyjaśnianiu, dlaczego istnieje tendencja do preferowania partnerów o cechach, które sygnalizują zdrowie, płodność czy status społeczny. Może to być rozumiane jako efekt ewolucyjny, który miał na celu zwiększenie szans na przekazanie swoich genów przyszłym pokoleniom.
    Psychologia ewolucyjna bada również różnice między płciami i jak różnice te mogą wynikać z nacisków ewolucyjnych. Na przykład, teorie ewolucyjne sugerują, że mężczyźni i kobiety mogą mieć odmienne preferencje w doborze partnera ze względu na różnice w inwestowaniu w potomstwo. Mężczyźni, ze względu na biologiczną możliwość reprodukcji z większą liczbą partnerów, mogą wykazywać większą skłonność do poszukiwania młodych i atrakcyjnych kobiet, podczas gdy kobiety, które ponoszą większe koszty rodzicielstwa (m.in. narażenie na utratę urody, zdrowia a nawet życia i duże nakłady rodzicielskie przy opiece nad potomstwem), mogą bardziej cenić zasoby i status społeczny partnera.
     

    Psychologia ewolucyjna analizuje również zachowania społeczne i grupowe, takie jak współpraca, rywalizacja czy preferencje społeczne. Badacze starają się wyjaśnić, dlaczego pewne strategie i zachowania były adaptacyjne w kontekście życia w grupie lub społeczności, takie jak współpraca w celu osiągnięcia wspólnych celów czy preferencja dla osób podobnych do nas samych.
    Jednak psychologia ewolucyjna nie ogranicza się tylko do wyjaśniania zachowań przez pryzmat przeszłości. Jest to podejście interdyscyplinarne, które korzysta z metod i teorii zarówno z psychologii, biologii, antropologii, jak i innych nauk społecznych. Dzięki temu, psychologia ewolucyjna ma szerokie zastosowanie w różnych obszarach życia. Przykłady obejmują badania dotyczące preferencji estetycznych, zachowań rodzicielskich, długoterminowych związków partnerskich, rywalizacji międzygrupowej, agresji oraz rozwoju poznawczego i emocjonalnego.
    Psychologia ewolucyjna przynosi również cenne spostrzeżenia dla praktyki terapeutycznej. Badacze i terapeuci wykorzystują wiedzę z tej dziedziny do lepszego zrozumienia źródeł i mechanizmów różnych zaburzeń psychicznych oraz do opracowania bardziej efektywnych strategii terapeutycznych. Na przykład, analiza ewolucyjna lęku i fobii może pomóc w lepszym zrozumieniu, dlaczego niektóre bodźce są tak silnie kojarzone z niebezpieczeństwem, a terapeuci mogą wykorzystać te spostrzeżenia do opracowania metod terapeutycznych, które pomagają klientom radzić sobie z tymi reakcjami.
    Warto zaznaczyć, że psychologia ewolucyjna nie stara się redukować wszystkich zachowań do czysto biologicznych lub genetycznych determinant. Zamiast tego, uwzględnia ona interakcję między naszym dziedzictwem ewolucyjnym a środowiskiem, w którym się rozwijamy. Nasze zachowania i doświadczenia są wynikiem zarówno genetycznych predyspozycji, jak i oddziaływań kulturowych i społecznych.
    Psychologia ewolucyjna jest dynamicznym obszarem badań, który stale rozwija się wraz z postępem nauki i technologii. Daje nam ona cenne narzędzia i perspektywę do lepszego zrozumienia nas samych, naszych relacji z innymi ludźmi i naszego miejsca w świecie. Badania w tej dziedzinie wnoszą istotny wkład w rozwój psychologii i pomagają nam lepiej zrozumieć, dlaczego postępujemy w określony sposób.
    Krytyka
    Psychologia ewolucyjna, podobnie jak każda inna dziedzina naukowa, jest przedmiotem krytyki i debaty. Oto niektóre z głównych krytycznych punktów, które są często podnoszone wobec psychologii ewolucyjnej:
    Uproszczenie i nadmierna determinizacja: Krytycy twierdzą, że psychologia ewolucyjna często upraszcza skomplikowane zagadnienia ludzkiego zachowania, redukując je do prostych i czysto biologicznych wyjaśnień. Ta redukcjonistyczna perspektywa może pomijać istotne czynniki społeczne, kulturowe i indywidualne, które wpływają na zachowanie człowieka.
      Problemy z pomiarem, testowaniem: W niektórych przypadkach krytycy zarzucają psychologii ewolucyjnej brak empirycznych testów teorii. Niektóre z nich są trudne do zweryfikowania lub obalenia, co stawia pod znakiem zapytania naukową wiarygodność tych koncepcji.
      Negacja plastyczności i elastyczności: Psychologia ewolucyjna często zakłada, że nasze zachowanie jest w dużej mierze determinowane przez nasze dziedzictwo ewolucyjne, a zmienność czy plastyczność zachowania jest bagatelizowana. Krytycy podkreślają, że ludzkie zachowanie jest bardziej elastyczne, a społeczne i kulturowe czynniki mogą mieć duży wpływ na nasze decyzje i działania.
      Brak reprezentatywnych próbek: Niektórzy krytycy wskazują, że badania psychologiczne często opierają się na próbkach o ograniczonej reprezentatywności, co może prowadzić do generalizacji wyników na całą populację. Dotyczy to również badań w dziedzinie psychologii ewolucyjnej, które często opierają się na danych z kultur zachodnich i nie uwzględniają zróżnicowania kulturowego.
      Zarzut odnośnie ról płciowych: W niektórych przypadkach krytykowana jest psychologia ewolucyjna za jej podejście do płci i rozwoju płciowego. Niektórzy uważają, że teorie ewolucyjne często faworyzują tradycyjne role płciowe i mogą przyczyniać się do utrzymania nierówności płciowej i stereotypów. Ważne jest zrozumienie, że krytyka jest częścią rozwoju nauki i może prowadzić do ulepszania i udoskonalania istniejących teorii. Mimo tych krytycznych punktów, psychologia ewolucyjna nadal dostarcza ważnych wglądów i teorii.
    - psycholog Rafał Olszak, były ekspert prowadzący eksperyment
    z którego relację pokazano w "Ślub od pierwszego wejrzenia"
  6. psycholog Rafał Marcin Olszak
    Jak donosi RMF FM "We Francji testy na ojcostwo są zakazane, a za wykonywanie ich poza granicami prawo przewiduje karę roku więzienia i 15 tysięcy euro grzywny. Zgodnie z francuskim prawem, może je nakazać jedynie sąd w pewnych okolicznościach, w tym podczas procedury rozwodowej. W takich przypadkach sprawdzanie ojcostwa może trwać nawet kilka lat." Powód? Dobro kobiety ponad wszystko. Gazeta "Le Parisien" wskazuje, że weryfikacja ojcostwa doprowadza czasem do trzęsienia ziemi w życiu rodzinnym, bo niektórzy mężczyźni przeżywają kryzys psychiczny, gdy uzmysławiają sobie, iż zostali okłamani i podstępem wmanewrowani w fałszywe, bo dezinformacyjne ojcostwo. Skutkuje to nierzadko zerwaniem przez mężczyznę relacji z kobietą, a także osłabieniem bądź zerwaniem relacji z jej dzieckiem. 
    Dla mężczyzny, który dowiaduje się, że nie jest biologicznym ojcem dziecka, konsekwencje psychologiczne mogą być bardzo poważne i dotyczyć wielu sfer jego życia.
    Dezinformacyjne ojcostwo i jego wpływ na psychikę mężczyzny
    Zrozumienie, że padli ofiarą wyjątkowo perfidnego i wyrachowanego oszustwa, może spowodować silne poczucie utraty i rozczarowania, a także traumę zdrady. Mężczyzna może czuć się zdezorientowany i zaniepokojony swoją przeszłością i relacją z partnerką, a także kwestionować, czy w ogóle zna ją dobrze. Może też zacząć wątpić w siebie, swoją zdolność do prawidłowej oceny rzeczywistości, mierzyć się z ogromnym samokrytycyzmem i boleśnie wyrzucać sobie naiwność. 
    Ponadto, taka informacja może wpłynąć na relację mężczyzny z dzieckiem, zwłaszcza jeśli wychowywał je jako swoje przez dłuższy czas. Może zaznać silnej obawy przed utratą kontaktu z dzieckiem i jego miłością w wyniku refleksji, że dziecko będzie kiedyś chciało poznać biologicznego ojca.
    Co więcej, mężczyzna może zmagać się z problemami emocjonalnymi, takimi jak depresja, lęk, gniew i wstyd. Może to prowadzić do izolacji społecznej i trudności w nawiązywaniu nowych relacji ze względu na podejrzliwość, jak również skłaniać mężczyznę do problematycznego radzenia sobie z tak przytłaczającym doświadczeniem, na przykład poprzez sięganie po alkohol.
    Wreszcie, taka informacja może mieć wpływ na poczucie własnej wartości i tożsamość mężczyzny, co może poskutkować zmianą jego zachowania wobec siebie i innych, zmianą stylu bycia.
    Trauma zdrady
    Zdrada może wpłynąć na proces decyzyjny dotyczący przyszłych związków i relacji. Osoba, która została zdradzona, może stać się ostrożniejsza i bardziej nieufna wobec partnerów w przyszłości.
    Osoba zdradzona może doświadczać utraty zaufania i poczucia bezpieczeństwa, oraz zaznawać poczucia dezorientacji i osamotnienia. Osoba, która została zdradzona, może zacząć kwestionować swoją wartością i atrakcyjnością jako partnera, jak również swoje umiejętności do budowania bezpiecznych dla niej relacji. 
    Wewnętrzny porządek człowieka może zostać całkowicie zburzony przez silne emocje, które nim targają. Perspektywa wchodzenia w nowe relacje może być obarczone wielkim lękiem skłaniającym nawet do całkowitego unikania. 
    Mężczyzna bezlitośnie okłamywany nawet przez całe lata, może nigdy nie pozbierać się w pełni po tak dramatycznym wstrząsie. Zwłaszcza, że z tym wszystkim mogą współwystępować inne trudności stanowiące źródło stresu: rozwód, finansowe wyzwania. 
    Osoba straumatyzowana jest bardziej podatna na problemy psychologiczne jak depresja czy zaburzenia lękowe. Wzrasta też ryzyko wpadnięcia w nałogi.
    Ważne jest, aby mężczyzna miał wsparcie psychologiczne, które pomoże mu zrozumieć i przetworzyć te trudne emocje oraz wyzwania, z którymi się teraz boryka.
    Tak zwane kukułcze dzieci
    Zdaniem doktora Rafała Płoskiego, kierownika pracowni genetycznej Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej Akademii Medycznej w Warszawie, może nawet co dwunasty ojciec w Polsce (czyli ponad 8%), nieświadomie wychowuje nie swoje dziecko. Natomiast genetyk, profesor Mark A. Bellis z John Moores University w Liverpool, opublikował w "Journal of Epidemiology and Community Health" informację, że podczas rozwodów okazuje się, iż aż co trzeci rozwodnik (około 33%) padł ofiarą dezinformacyjnego ojcostwa. (źródło)
    Dramat oszukanych mężczyzn trwa. Dramat dzieci trwa. A co na to prawo? Czy jakieś sankcje prawne grożą kobietom dopuszczającym się takiego procederu? Trudno znaleźć na ten temat jakiekolwiek pokrzepiające informacje. Całkiem możliwe, że nic nie chroni mężczyzn w tym kontekście. Gdy na porodówce następuje przypadkowa podmiana noworodka, matka może chociaż liczyć na odszkodowanie, po tym gdy sprawa zostanie wyjaśniona. A na co może liczyć mężczyzna, gdy okaże się, że jest ofiarą oszustwa? 
    Mój Instagram, mój YouTube.
     
    Artykuł przypadł do gustu i przydał się?
    Wesprzyj autora, stawiając mu kawę.
  7. psycholog Rafał Marcin Olszak
    Samotność i toksyczne związki mogą mieć poważny wpływ na nasze zdrowie emocjonalne i psychiczne. Kiedy jesteśmy w związku, w którym czujemy się samotni i niezrozumiani, może to prowadzić do niewłaściwego poczucia osamotnienia i negatywnego wpływu na nasze życie. Jednak istnieją sposoby, aby zerwać z samotnością i zakończyć toksyczny związek, który je powoduje. W tym artykule omówimy kilka ważnych kroków, które można podjąć, aby odzyskać poczucie własnej wartości i szczęścia.
    Rozpoznaj toksyczność
    Pierwszym krokiem jest zrozumienie, że jesteś w toksycznym związku. Jeśli czujesz się samotny, zraniony, niezrozumiany i często doświadczasz negatywnych emocji w swoim związku, istnieje duża szansa, że jest on dla ciebie toksyczny. Ważne jest, aby zdawać sobie sprawę z tych negatywnych wzorców i przyjąć, że nie jest to zdrowe dla ciebie.
    Szukaj wsparcia
    Nie musisz przechodzić przez to samemu. Szukaj wsparcia u zaufanych przyjaciół, rodziny lub profesjonalistów, takich jak terapeuci czy doradcy. Opowiedz im o swoich obawach i uczuciach. Mogą oni dostarczyć ci wsparcia emocjonalnego, perspektywy z zewnątrz i pomóc ci podjąć decyzję o zakończeniu toksycznego związku.
    Zdefiniuj swoje potrzeby
    Zrozumienie swoich potrzeb jest kluczowe, gdy chcesz zerwać z samotnością i toksycznym związkiem. Zastanów się, co naprawdę chcesz od zdrowego i satysfakcjonującego związku. Zidentyfikuj swoje wartości. Określenie potrzeb pomoże ci w podjęciu decyzji o zakończeniu toksycznego związku i będzie stanowić podstawę dla przyszłych zdrowych relacji.
    Definitywnie zakończ toksyczny związek
    Kiedy zdajesz sobie sprawę, że jesteś w toksycznym związku i zdefiniowałeś swoje potrzeby, czas podjąć decyzję o zakończeniu tej relacji. Nie będzie to łatwe, ale na tym etapie musisz być stanowczy i konsekwentny, bezkompromisowy. Znajdź siłę w sobie, aby postawić swoje dobro i zdrowie emocjonalne na pierwszym miejscu. Pamiętaj, że zasługujesz na zdrową, satysfakcjonującą relację. Nikt nie powinien być krzywdzony, wykorzystywany, niczyje serce nie powinno być nadużywane.
    Przygotuj się emocjonalnie
    Zakończenie toksycznego związku może być trudne emocjonalnie. Przygotuj się na burzę emocji, takich jak smutek, złość, rozczarowanie czy lęk, ale też pojawiające się znienacka: uporczywą tęsknotę, skłonność do łudzenia się, oszukiwania samego siebie pod wpływem tyleż nieadekwatnej, co przemożnej nadziei. Ważne jest, aby znaleźć zdrowe sposoby radzenia sobie z tymi emocjami, takie jak terapia, medytacja, pisanie dziennika czy rozmowy z bliskimi. Upewnij się, że masz odpowiednie wsparcie emocjonalne wokół siebie.
    Ustal granice
    Po zakończeniu toksycznego związku ważne jest, aby ustalić jasne granice. Nie pozwól, aby twój były partner manipulował tobą czy naruszał twoją przestrzeń emocjonalną. Wyraźnie określ, jak chcesz, aby wyglądała wasza przyszła relacja (lub jej brak) i trzymaj się swoich granic. Często dobrym rozwiązaniem okazuje się zasada "zero kontaktu", jeśli jej wprowadzenie jest możliwe. Nie należy zaglądać do mediów społecznościowych byłego partnera ani pozwalać mu, aby śledził twoje i reagował na twoje publikacje, bo to może być tzw. haunting. Nie daj się też znowu wciągnąć w znajomość przyjmując kolejny pakiet obietnic, co może wręcz przypominać bombardowanie miłością w zmodyfikowanej wersji.
    Skup się na sobie
    Teraz, gdy jesteś wolny od toksycznego związku, skoncentruj się na sobie i swoim rozwoju osobistym. Znajdź lub odśwież pasje, hobby i cele. Inwestuj w siebie, rozwijaj umiejętności i buduj pozytywną relację z samym sobą. W ten sposób odbudujesz swoje poczucie własnej wartości i będziesz bardziej odporny na samotność.
    Szukaj wsparcia społeczności
    Nie zapominaj o sile wsparcia społeczności. Istnieje wiele grup wsparcia, zarówno online, jak i offline, które skupiają się na osobach, które przeżywają podobne sytuacje. Przystąp do takiej grupy, gdzie będziesz mógł dzielić się swoimi doświadczeniami, słuchać historii innych i czerpać z tego wsparcie i inspirację.
    Miej oparcie w lekturze i podcastach
    Aby wytrwać w postanowieniu o zakończeniu toksycznej relacji, możesz poznawać treści takie jak:
    podcasty psychologiczne książka "Toksyczny związek, ocal siebie!" która jest do pobrania za darmo. Zerwanie z obfitującym poczuciem osamotnienia toksycznym związkiem to trudna, ale niezwykle ważna decyzja dla twojego dobrostanu psychicznego. Pamiętaj, że zasługujesz na zdrową i pełną miłości relację. Dążenie do odzyskania siły i zbudowanie satysfakcjonującego życia może zająć trochę czasu, ale jest to krok w kierunku lepszego jutra. Bądź odważny, postaw siebie na pierwszym miejscu i nie przestawaj wierzyć w swoją wartość oraz we własny potencjał do budowania dobrych więzi uczuciowych. Powodzenia.
    - psycholog Rafał Olszak, były ekspert prowadzący eksperyment
    z którego relację pokazano w "Ślub od pierwszego wejrzenia"
  8. psycholog Rafał Marcin Olszak
    Toksyczny partner często kłamie i manipuluje, by osiągnąć swoje cele w związku, co może prowadzić do utraty zaufania i złamanego serca, krzywdy a nawet traumy ofiary. W związku z toksycznym partnerem często trudno jest rozpoznać prawdę od kłamstwa, co wywołuje negatywne emocje i niskie poczucie wartości u osoby poszkodowanej. Ważne jest, aby wyjść z toksycznego związku i szukać wsparcia, gdy partner okazuje się oszustem, naciągaczem, manipulantem i osobą nielojalną, dwulicową, wielokrotnie niesłowną. Do jakich celów oszust wykorzystuje czyjeś zakochanie i relację? Zostało to omówione w poniższym filmie.    
     
     
  9. psycholog Rafał Marcin Olszak
    Podczas gdy niektóre środowiska propagują ideę jakoby męskość była toksyczna, wyniki badań wskazują jednoznacznie, że rola mężczyzny w rodzinie jest ważna. Obecność ojca w rodzinie sprawia, że młodzi ludzie lepiej radzą sobie w ciężkich sytuacjach, ze stresem, w nauce. Wśród dziewcząt, które mają wsparcie ze strony ojca, jest zdecydowanie mniej prób samobójczych. Te młode kobiety rzadziej sięgają po używki, mają wyższe poczucie własnej wartości. Dziewczęta które mieszkają tylko z mamą mają więcej trudności z regulacją emocji. Chłopcy pozbawieni kontaktów z ojcem częściej mają w dorosłym życiu problemy z prawem, nałogami. Ogółem osoby z rozbitych rodzin są bardziej narażone na doświadczanie problemu samotności. Zjawisko to dotyka zwłaszcza młodych mężczyzn, a zarazem jest dla nich szczególnie niebezpieczne - mężczyźni popełniają samobójstwa osiem razy częściej niż kobiety.   
    Samotność to już epidemia
    Samotność uznawana jest za jeden z największych kłopotów współczesności, który przysparza ludziom cierpienia. Wskazana jest zatem troska o zdrowo funkcjonujące rodziny, dobrą komunikację między kobietami i mężczyznami. Demonizowanie tych ostatnich przez niektóre media i ruchy ideologiczne, pogarsza sprawę i tym samym stanowi realne zagrożenie dla szeroko pojmowanej kondycji społeczeństwa. W Wielkiej Brytanii istnieje Departament do spraw walki z samotnością, natomiast w Japonii jest Ministerstwo Samotności, które to instytucje dążą do poprawy sytuacji. W Polsce jest Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej jakkolwiek wydaje się, że dobrym pomysłem byłoby powołanie podmiotu specjalizującego się w trosce o rozwiązanie narastającego problemu samotności Polaków i Polek. Konieczne są działania na rzecz pojednania między kobietami i mężczyznami, przerwania „wojny płci” w znacznym stopniu pogłębiającej się przez ugrupowania przejawiające radykalny feminizm, szerzące gwałtownie popularyzujący się rodzaj uprzedzenia - mizoandrię czyli pogardę do mężczyzn.
    Potrzeba reform przeciwdziałających samotności
    Wskazane jest też promowanie zdrowych wzorców związanych z budowaniem relacji. Nie bez znaczenia wydaje się reforma prawa prasowego m.in. pod kątem troski o obyczajność przekazu i jego wydźwięk. W tej chwili zauważalnym zjawiskiem jest negatywny wpływ mediów. Ponadto istotne jest popularyzowanie stylu życia innego, niż samotniczy. Brak realnych interakcji społecznych, wynikający choćby z nadużywania Internetu, ogranicza szanse na budowanie rzeczywistych relacji. Epidemia samotności narasta.

     
  10. psycholog Rafał Marcin Olszak
    Znana widzom z ósmego sezonu programu telewizyjnego "Ślub od pierwszego wejrzenia" Justyna, jest artystką - tworzy cudowne rękodzieła, biżuterię. Niektórych ludzi zastanawia, jak to jest, że pewne osoby potrafią być tak kreatywny a zarazem inspirujące. I z czego wynika ich sukces, w tym, co robią. Tworzenie przedmiotów, które nie tylko cieszą oko, ale też stanowią na przykład biżuterię, wymaga zapału, pomysłowości i uwzględnienia ważnych aspektów psychologii związanej ze sztuką użytkową. Odbiegając nieco od osoby wspomnianej artystki, warto przyjrzeć się temu, jak psychologia może pomagać twórcom w realizacji potencjału - artystycznego i biznesowego. 
    Psychologia odgrywa istotną rolę w sztuce użytkowej, pomagając projektantom i twórcom w zrozumieniu ludzkiego zachowania, preferencji i potrzeb, co ma istotne znaczenie przy projektowaniu przedmiotów, produktów i interakcji. Psychologia dostarcza narzędzi i metod badawczych, które pozwalają zgłębić potrzeby, preferencje, oczekiwania i nawyki. Badania psychologiczne, takie jak badania z udziałem przyszłych użytkowników, analiza rynku i badań nad reakcjami konsumentów, pomagają projektantom lepiej zrozumieć, jak ludzie będą korzystać z ich produktów i jak dostosować je do ich potrzeb. Psychologia ergonomii bada interakcje pomiędzy człowiekiem a przedmiotami, uwzględniając aspekty takie jak komfort, użyteczność, wydajność i bezpieczeństwo. Psychologiczne zrozumienie ludzkiego zachowania i ograniczeń fizycznych pozwala projektantom na tworzenie produktów, które są wygodne, intuicyjne w obsłudze i dostosowane do potrzeb. Psychologia estetyki i percepcji bada, jak ludzie postrzegają i odbierają sztukę i przedmioty. Wpływa na wybór kolorów, form, proporcji i innych elementów w projektowaniu, aby tworzyć estetyczne i atrakcyjne dla oka przedmioty. Psychologia percepcji kształtuje również koncepcje dotyczące układu elementów, hierarchii informacji i czytelności, aby produkty były łatwe do zrozumienia i użytkowania. Psychologia bada emocje i doświadczenia użytkowników w kontekście sztuki użytkowej. Projektanci starają się tworzyć przedmioty, które wywołują pozytywne emocje, zapewniają satysfakcję i tworzą angażujące doświadczenia. Psychologiczne zrozumienie wpływu estetyki, funkcjonalności i interakcji na emocje i doświadczenia użytkowników jest kluczowe dla udanego projektowania sztuki użytkowej. Sztuka użytkowa często służy do przekazywania informacji i komunikowania się z użytkownikami. Psychologia komunikacji i percepcji pomaga projektantom w tworzeniu czytelnych, zrozumiałych i efektywnych przekazów wizualnych, takich jak ikony, symbole, etykiety i interfejsy użytkownika oraz reklamy. Nie bez znaczenia jest też oczywiście psychologia koloru, która pozwala pojąć, jak różne barwy oddziałują na obserwatora. 
    Wracają do programu "Ślub od pierwszego wejrzenia", ósmy sezon pozwolił widzom poznać artystkę lepiej. Możemy być jej wdzięczni za możliwość ujrzenia jej poza warsztatem pracy i kontekstem zawodowym. Szkoda, że media internetowe tak rzadko wspominają o jej twórczości. Na szczęście każdy może zapoznać się z nią we własnym zakresie, gdyż Uczestniczka programu prowadzi fanpejdż na Facebooku. 
  11. psycholog Rafał Marcin Olszak
    W życiu każdego z nas są momenty, kiedy wszystko wydaje się nie mieć sensu, a codzienne sprawy tracą swoje znaczenie. To czasy, gdy nic nie gra, gdy wszystko zdaje się być pozbawione harmonii i melodyjności. W takich chwilach możemy poczuć się zagubieni, sfrustrowani lub zniechęceni. Jednak warto zauważyć, że nawet w tych trudnych momentach, kiedy nic nie wydaje się grać, wciąż istnieje potencjał do odkrycia czegoś nowego i wartościowego.
    Kiedy nic nie gra, może to być sygnał, że coś w naszym życiu wymaga uwagi. Może to być znak, że potrzebujemy zatrzymać się na chwilę, przemyśleć nasze wybory i cele, i skoncentrować się na tym, co jest naprawdę istotne. To okazja do autorefleksji, eksploracji naszych pragnień i wartości, a także oceny naszych dotychczasowych działań.
    W chwilach, gdy nic nie gra, możemy odkryć nasze wewnętrzne siły i zasoby. Możemy zgłębić naszą wytrwałość i determinację, aby przetrwać trudności i pokonać przeszkody. To moment, w którym możemy odkryć naszą wewnętrzną moc i elastyczność, aby dostosować się do nowej sytuacji i znaleźć nowe drogi do sukcesu i spełnienia.
    Ważne jest, aby pamiętać, że czasem to, co wydaje się być chaosem, może ukrywać w sobie potencjał do przemiany i wzrostu. Chociaż może być trudno znaleźć harmonię w takich momentach, warto podjąć wysiłek, aby odkryć nowe perspektywy i możliwości. Możemy poszukiwać wsparcia w bliskich osobach, terapii czy też poświęcić czas na rozwijanie naszych pasji i zainteresowań.
    Pamiętajmy, że życie nie jest zawsze idealne, a niepowodzenia i trudności są nieodłącznymi częściami naszej drogi. To, co naprawdę ma znaczenie, to nasza determinacja, by nie poddawać się w obliczu przeciwności losu. Nawet kiedy nic nie gra, możemy znaleźć sposób, aby na nowo odkryć harmonię i melodyjność naszego życia, budując na naszych doświadczeniach i ucząc się czerpać radość z prostych chwil.
    Zauważmy, że w naszym życiu zawsze jest miejsce na nowe dźwięki, nowe rytmy i nowe melodie. Mimo że czasem wszystko może wydawać się nieharmonijne, warto wierzyć, że jesteśmy w stanie znaleźć piękno w chaosie. Często to właśnie w trudnych momentach odkrywamy naszą prawdziwą siłę i zdolności. Możemy znaleźć ukryte talenty, których wcześniej nie byliśmy świadomi. Może to być szansa na rozwinięcie kreatywności, samodoskonalenie lub poszerzenie naszych horyzontów.
    Gdy nic nie gra, możemy również zwrócić uwagę na inne aspekty życia, które mogą przynieść nam szczęście i spełnienie. Może to być okazja do skoncentrowania się na relacjach z bliskimi, spędzaniu czasu z rodziną i przyjaciółmi, oraz docenianiu drobnych przyjemności dnia codziennego. Czasami musimy zatrzymać się i docenić to, co mamy, zamiast skupiać się na tym, czego nam brakuje.
    Kiedy nic nie gra, ważne jest także posiadanie cierpliwości i wytrwałości. Życie składa się z różnych faz, w tym z okresów trudności i stagnacji. Jednak te momenty mogą stanowić impuls do rozwoju i transformacji. Ważne jest, aby nie tracić wiary w siebie i w to, że możemy stworzyć harmonię w naszym życiu.
    Psychologia "kiedy nic nie gra" uczy nas również o akceptacji nieprzewidywalności życia. Nie zawsze wszystko pójdzie zgodnie z naszymi planami, a to, co ważne, to umiejętność dostosowania się do zmian. Akceptacja, że nie zawsze kontrolujemy wszystko, pozwala nam lepiej radzić sobie w trudnych sytuacjach i skupić się na tym, co jest w naszej mocy.
    Wreszcie, gdy nic nie gra, warto pamiętać, że każdy dzień niesie nową szansę. Nawet jeśli teraz jest trudno i wszystko wydaje się przeciwko nam, jutro może przynieść nowe możliwości i światło. Trzymając się tych słów, możemy odnaleźć drogę do harmonii i znaleźć piękno nawet w najtrudniejszych chwilach.
    Podsumowując, w życiu zdarzają się momenty, kiedy nic nie gra. Jednak nawet w tych chwilach mamy potencjał do odkrywania naszej prawdziwej siły, rozwijania się i doceniania innych aspektów życia. Kluczem do znalezienia harmonii jest akceptacja, cierpliwość i wiara w to, że każda trudność przynosi z sobą naukę i nowe możliwości. Bywa, że cisza po to gości w naszym życiu, byśmy wsłuchali się w siebie i usłyszeli coś, czego jeszcze nie znamy.
  12. psycholog Rafał Marcin Olszak
    W świecie kina nie brakuje serii filmowych, które cieszą się ogromną popularnością i zdobywają rzesze wiernych fanów. Przykładami takich serii są "Szybcy i wściekli" oraz "Indiana Jones".
    Ale dlaczego ludzie tak chętnie sięgają po kolejne części tych filmów? Istnieje kilka czynników, które wpływają na tę fascynację kontynuacjami.
    Po pierwsze, kontynuacje filmowe pozwalają nam wrócić do świata, który polubiliśmy w poprzednich częściach. Każdy film ma swój charakterystyczny styl, fabułę i bohaterów, którzy stają się nam bliscy. Oglądając kolejne części, możemy wrócić do tych znanych nam postaci i śledzić ich dalsze przygody. To jak ponowne spotkanie ze starymi przyjaciółmi. Kontynuacje dają nam możliwość zagłębienia się w świat, który już dobrze znamy i którego jesteśmy ciekawi.
    Po drugie, kontynuacje filmowe często rozwijają fabułę i wprowadzają nowe wątki. Poprzednie części mogą zostawić pewne pytania bez odpowiedzi lub budować napięcie, które skłania do obejrzenia następnych produkcji. Przykładem może być seria "Szybcy i wściekli", gdzie każda część stara się przekroczyć granice poprzedniej, dostarczając widzom jeszcze więcej widowiskowych scen akcji i niezapomnianych pościgów. Kontynuacje mogą też rozwijać postacie, ukazywać ich ewolucję i zmiany, co stanowi kolejny czynnik przyciągający widzów.
    Po trzecie, oglądanie kontynuacji filmowych może być również formą odskoczni od rzeczywistości. Kiedy wchodzomy do kina lub siadamy przed telewizorem, aby zanurzyć się w kolejną część naszej ulubionej serii, możemy na chwilę oderwać się od codziennych trosk i problemów. Seriale filmowe często tworzą wyjątkowe światy, które zapewniają nam rozrywkę, emocje i adrenalinę w pełni kontrolowanym środowisku.
    Ostatecznie, oglądanie kontynuacji filmowych ma również związek z emocjami i sentymentem. Jeśli dana seria filmowa była częścią naszego dorastania lub wywołała w nas silne emocje, to naturalne jest, że będziemy chcieli śledzić jej rozwój. Niekiedy kontynuacje są tak oczekiwane, że stają się wydarzeniem samym w sobie. Wiele osób czeka na kolejne części serii z niecierpliwością, by znów zanurzyć się w świecie, który pokochali.
    Nie można również zapominać o roli marketingu i promocji w budowaniu napięcia wokół kontynuacji filmowych. Twórcy serii filmowych często stosują różne strategie, aby utrzymać zainteresowanie widzów i zachęcić ich do obejrzenia kolejnej części. Zapowiedzi, plakaty, wywiady z aktorami - wszystko to ma na celu budowanie oczekiwania i podtrzymanie emocji związanych z daną serią.
    Warto też wspomnieć o aspekcie społeczno-kulturowym. Serie filmowe, zwłaszcza te o długim stażu, często stają się częścią kultury popularnej. Oglądanie kolejnych części i dyskusje na ich temat mogą być sposobem na budowanie więzi społecznych i uczestnictwo w wspólnej pasji. Ludzie chętnie dzielą się swoimi odczuciami, teoriami i spekulacjami dotyczącymi kontynuacji filmowych, tworząc w ten sposób społeczność fanów.
    Oczywiście, nie zawsze kontynuacje filmowe spotykają się z równie entuzjastycznym przyjęciem jak pierwsze produkcje. Czasami kolejne filmy nie spełniają oczekiwań widzów, a fabuła staje się powtarzalna lub przewidywalna. Niemniej jednak, fenomen oglądania kontynuacji filmowych jest nadal silny i niezmiennie przyciąga miliony widzów na całym świecie.
    Czasami ludzie oglądają kolejne filmy nie tyle ze względu na fakt, że są kontynuacją, ale z uwagi na zainteresowanie określoną tematyką lub z powodu chęci obejrzenia danej produkcji jako takiej, nawet jeśli nie widzieli wcześniejszych części. Niektóre filmy mogą być na tyle dobrze reklamowane i recenzowane, iż mogą stanowić samodzielnie wielką atrakcję. 
    Istnieje wiele powodów, dla których ludzie lubią oglądać filmy, które są kontynuacją. Chęć powrotu do znanych postaci i świata, poznawania dalszej fabuły i nowych wątków, potrzeba odskoczni od rzeczywistości, emocje i sentyment oraz uczestnictwo w kulturze popularnej - to tylko niektóre z czynników, które wpływają na tę fascynację. Bez względu na powód, oglądanie kolejnych części ulubionych serii filmowych stanowi dla wielu ludzi niezwykłą rozrywkę i pasję, które trwają przez lata. Ludzie często lubią szczególnie to, co w jakimś stopniu znają, bo obdarzyli sympatią pewne elementy, do których wracają z przyjemnością. 
    - psycholog Rafał Olszak, były ekspert prowadzący eksperyment
    z którego relację pokazano w "Ślub od pierwszego wejrzenia"
  13. psycholog Rafał Marcin Olszak
    Pora na podsumowanie pierwszego etapu eksperymentu randkowego Take My Heart, czyli naboru.
    Eksperyment był promowany na YouTube oraz na Instagramie i na oficjalnej stronie ocalsiebie.pl
    Przez miesiąc zgłosiło się 309 osób (54% to mężczyźni, 46% to kobiety). 
    91% uczestników to osoby o narodowości polskiej, 9% o narodowości ukraińskiej. 
    Najwięcej osób zgłosiło się z dwóch obszarów:
    - Warszawa, Łódź, Płock, Lublin (i okolice)
    - Gdynia, Gdańsk, Elbląg, Starogard Gdański (i okolice)
    Średni wiek kobiet: 31 lat.
    Średni wiek mężczyzn: 34 lata.
    Średni wzrost kobiet: 167 cm.
    Średni wzrost mężczyzn: 178 cm.
    84% uczestników to były osoby bezdzietne. 
    Większość uczestników: 
    - miała wykształcenie wyższe,
    - miała ponadprzeciętnie dobre poczucie własnej wartości,
    - ceniła wartości takie jak empatia, autentyczność, partnerskie podejście, poziom wykształcenia, poziom zarobków, atrakcyjność fizyczna, szczupła sylwetka, zamiłowanie do sportu/siłowni, zdrowy styl życia, dbałość o czystość i porządek,
    - posiadała cechy takie jak zamiłowanie do uczenia się, szczerość i autentyczność, ciekawość i zainteresowanie światem, wytrwałość, pracowitość i sumienność.
    Oceniam, że zdecydowana większość uczestników miała styl życia istotnie korespondujący z deklarowanymi wartościami i uzyskanymi charakterystykami.
    W formularzu zgłoszeniowym było miejsce na swobodne refleksje. Większość uczestników wspominała o rozczarowaniu aktualną kondycją rynku randkowego, a szczególnie aplikacjami randkowymi.
    Przed nami drugi etap Take My Heart, który potrwa do końca września 2023 roku. Ten etap to analiza i dobór par na randki. Wybrani uczestnicy zostaną poinformowani o możliwości kontaktu z potencjalnie odpowiednimi osobami. 
  14. psycholog Rafał Marcin Olszak
    Szanowni Państwo, zwrócono mi uwagę na używanie tzw. Testu Drzewa do diagnozy dzieci (test polega na tym, że dziecko rysuje drzewo, a specjalista analizując ilustrację wyciąga różne wnioski na temat psychiki dziecka).
    Zwracam Państwa uwagę, że NIE należy wyrażać zgody na przeprowadzanie tego testu.
    Wystarczy, że wejdzie się na stronę Wikipedii na temat Testu Kocha, a uzyska się informację „Ten artykuł opisuje teorie, metody lub czynności niezgodne ze współczesną wiedzą medyczną”. Można również sięgnąć do fachowych recenzji tego narzędzia powstałego jakieś 70 lat temu. Przytoczę fragment przykładowej: „Test Drzewa nie spełnia współczesnych kryteriów wiarygodnego narzędzia diagnostycznego. Brak jest naukowych podstaw teoretycznych, jak również danych empirycznych dowodzących trafności i rzetelności narzędzia, brak też badań normalizacyjnych. Nie ma standardowego i choćby częściowo zobiektywizowanego systemu interpretacji wyników. Diagnosta jest zachęcany do praktyk sprzecznych z naukową metodologią, które zwiększają ryzyko wystąpienia myślenia konfirmacyjnego i innych błędów we wnioskowaniu diagnostycznym. Kategorie interpretacyjne są anachroniczne, oceniające, niekiedy oparte na stereotypach, natomiast – z racji braku spójnych podstaw teoretycznych – nie obejmują wiedzy psychologicznej. W świetle powyższego trzeba stwierdzić, że współcześnie TD nie jest psychologicznym narzędziem diagnostycznym, a stosowany w tej funkcji może być szkodliwy.” Szczegółowe informacje:  https://kompsych.pan.pl/images/RecenzjaTestu_Drzewa_skrócona.pdf
     
    Warto też posłuchać podcastu:
     
  15. psycholog Rafał Marcin Olszak
    Jaki związek ma disco polo i program "Ślub od pierwszego wejrzenia"? Otóż jeden z Uczestników, a konkretnie Maciej, którego widzowie znają z ósmego sezonu, miał do czynienia z tym gatunkiem muzyki. Nie wszyscy podzielają jego pasję - niektórzy nie rozumieją, jak można słuchać tego typu muzyki, choć przecież jest ona bardzo popularna. Istnieje wiele powodów, dla których ludzie słuchają muzyki disco polo, pomimo że jest to gatunek często krytykowany i wywołujący kontrowersje. 
    Nostalgia i sentyment
    Disco-polo ma długą historię w Polsce, sięgającą lat 90. i początku XXI wieku. Dla niektórych osób słuchanie tego gatunku muzyki może wywoływać wspomnienia z młodości lub okresu, który kojarzy się z radością i beztroską.
    Energia i pozytywność
    Muzyka disco polo jest często żywiołowa, taneczna i pełna energetycznych rytmów. Dla wielu ludzi, szczególnie na imprezach i wydarzeniach społecznych, takie utwory mogą być postrzegane jako zabawne i rozrywkowe.
    Łatwość słuchania i chwytliwe melodie
    Disco polo charakteryzuje się prostą melodią i tekstami, które są łatwe do zapamiętania i śpiewania. To sprawia, że jest to muzyka, do której można się łatwo przyłączyć i bawić się w grupie.
    Silne związki z kulturą ludową i regionalizmem
    W niektórych regionach Polski disco polo jest postrzegane jako część lokalnej kultury i tradycji. Muzyka ta ma silne powiązania z folklorem i gwarą, co przyciąga osoby z danego regionu, które utożsamiają się z takim repertuarem lub po prostu go lubią.
    Wyraz prostych i dostępnych emocji
    Teksty disco polo często poruszają tematy miłości, przyjaźni, zabawy i codziennych radości. Tego rodzaju teksty mogą być łatwo zrozumiane i odwoływać się do prostych, powszechnych emocji oraz doświadczeń. Są przystępne.
    Z pewnością popularny program "Ślub od pierwszego wejrzenia" oglądają także sympatycy disco polo - muzyki, która gości na niejednym weselu. 
    Warto zaznaczyć, że gust muzyczny jest subiektywny, a ludzie mają różne preferencje muzyczne. To, co dla jednej osoby jest przyjemne, dla innej może być nie do przyjęcia. W przypadku disco polo, jego popularność może wynikać z kombinacji wspomnianych czynników oraz indywidualnych upodobań słuchaczy.
  16. psycholog Rafał Marcin Olszak
    Uważa się, że w 2016 roku tzw. kryzys opioidowy zabił 64 tysiące Amerykanów (90 osób dziennie) i tym samym przebił wszystkie poprzednie epidemie narkotykowe w USA. O tej sytuacji opowiada serial dostępny na Netflix - "Zabić ból", który gorąco polecam. Dając do myślenia ukazuje działania mediów, machiny biurokratycznej i wielkich korporacji. Przy okazji chciałbym zauważyć jedną kwestię związaną z inną dolegliwością. Światowa Organizacja Zdrowia ostrzega, że do 2030 roku depresja będzie najpowszechniejszą chorobą. Leki przeciwdepresyjne robią furorę już od dekad, a mimo to pandemia depresji narasta. Niezdrowe środowisko sprzyja chorobom człowieka, więc ośmielę się zapytać, kiedy zostaną poczynione zmiany w tym zakresie? Kiedy media będą karane za kłamanie przy pomocy środków masowego przekazu? Kiedy politycy będą karani za okłamywanie wyborców? Póki w przytłaczającej większości robią to bezkarnie, trudno będzie nazwać otoczenie - zdrowym. Jak człowiek ma czuć się dobrze, kiedy spada mu na głowę lawina fake newsów i fałszywych obietnic?
    Przeczytaj też:
    dlaczego media kłamią
    jak elity manipulują masami

     
    Warto posłuchać:
     
  17. psycholog Rafał Marcin Olszak
    Cenzura, często będąca celem kultury anulowania, może mieć wiele negatywnych skutków psychologicznych, zarówno dla osób poddawanych cenzurze, jak i dla tych, którzy dokonują cenzury. 
    Dla osób poddawanych cenzurze: Cenzura może prowadzić do poczucia ograniczenia wolności słowa, a co za tym idzie, do frustracji, gniewu i dezorientacji. Osoby poddawane cenzurze mogą czuć się skrępowane i zniechęcone do wyrażania swoich myśli i uczuć, co może prowadzić do izolacji społecznej i depresji.
      Dla osób dokonujących cenzury: Cenzura może prowadzić do wewnętrznej walki moralnej, szczególnie jeśli osoby te są świadome, że cenzura jest sprzeczna z wolnością słowa. Mogą czuć się winni i niekomfortowo w swojej roli, co może prowadzić do stresu i innych problemów zdrowotnych.
      Dla społeczeństwa: Cenzura może prowadzić do zniekształcenia rzeczywistości, poprzez usuwanie lub ukrywanie pewnych informacji. Może to prowadzić do dezinformacji i dezorientacji, co w konsekwencji może prowadzić do zwiększenia napięcia społecznego. Cenzura może być dokonywana na wiele sposobów, a niektóre z nich są ukryte i trudne do wykrycia. Firmy technologiczne często używają algorytmów do filtrowania treści, które są uważane za niestosowne. Te algorytmy mogą działać na zasadzie automatycznej cenzury, usuwając lub ograniczając dostępność pewnych treści. Wyszukiwarki internetowe mogą używać algorytmów do określania, które strony internetowe należy wyświetlać jako pierwsze w wynikach. Jeśli strona jest uważana za niestosowną lub nieodpowiednią, może zostać przypisana niższa pozycja w wynikach wyszukiwania, co zmniejsza jej widoczność i trudniej ją znaleźć. Rządy mogą filtrować wiadomości przekazywane przez media, usuwając lub ograniczając dostępność pewnych informacji. Mogą to robić poprzez kontrolę treści, które są publikowane, lub poprzez blokowanie stron internetowych. Niektóre osoby lub grupy mogą dokonywać ataków cybernetycznych, takich jak DDoS, aby uniemożliwić dostęp do pewnych stron internetowych lub usług online. Osoby, które czują się zagrożone lub niepewne, mogą decydować o autocenzurze, aby uniknąć konsekwencji; mogą to robić poprzez ograniczenie swoich opinii lub wyrażania pewnych poglądów publicznie. Te ukryte sposoby cenzury mogą wpływać na ograniczenie dostępności informacji, a w efekcie - osłabienia demokracji. W związku z tym ważne jest, aby zwracać uwagę na te praktyki i podejmować działania na rzecz ochrony wolności słowa i swobód obywatelskich.
    Mój Instagram, mój YouTube.
  18. psycholog Rafał Marcin Olszak

    Totalny odlot

    Przez psycholog Rafał Marcin Olszak,


    Główna
    Tytułowy totalny odlot czyli poczucie pełni życia to pojęcie, które odnosi się do stanu osiągnięcia najwyższego poziomu satysfakcji, spełnienia i dobrostanu w różnych sferach życia. Obejmuje zarówno aspekty emocjonalne, jak i duchowe, społeczne, fizyczne i intelektualne. Pełnia życia oznacza, że osoba doświadcza głębokiej satysfakcji z tego, kim jest, co robi i jak żyje. 
    Samorealizacja
    Osoba, która doświadcza pełni życia, dąży do rozwoju swojego potencjału i realizuje swoje pasje, cele i marzenia. Czują się spełnieni, gdy mogą wykorzystać swoje talenty, umiejętności i zdolności w sposób autentyczny.
    Zdrowie i dobrostan
    Pełnia życia wiąże się z dobrym stanem zdrowia fizycznego oraz i psychicznego. Osoby, które doświadczają pełni życia, dbają o swoje ciało i umysł, podejmując zdrowe nawyki, takie jak aktywność fizyczna, odpowiednie odżywianie, odpoczynek i dbanie o równowagę emocjonalną.
    Satysfakcja z relacji
    Pełnia życia wiąże się z posiadaniem bliskich i satysfakcjonujących relacji społecznych. Osoba czerpie radość z uczuć, na przykład z przyjaźni czy miłości, wsparcia i zrozumienia, które otrzymuje od rodziny, przyjaciół i innych istotnych dla niej ludzi.
    Życie zgodne z wartościami
    Pełnia życia wynika często z prowadzenia egzystencji zgodnej z własnymi wartościami, przekonaniami i etyką. Osoba, która żyje w zgodzie z tym, co uważa za ważne i słuszne, doświadcza autentycznego spełnienia.
    Równowaga i harmonia
    Pełnia życia odnosi się również do osiągnięcia równowagi i harmonii między różnymi obszarami funkcjonowania, takimi jak praca, rodzina, relacje społeczne, rozwój osobisty i odpoczynek. Oznacza to umiejętność zarządzania czasem i energią w sposób, który pozwala osiągnąć harmonię i równowagę między różnymi sferami życia.
    Ekscytująca przygoda
    Niektórzy uwielbiają sporty ekstremalne, inni ubóstwiają dalekie podróże, a są i tacy, którzy wybierają "Ślub od pierwszego wejrzenia" w poszukiwaniu wielkiej miłości. 
    Warto zauważyć, że poczucie pełni życia jest subiektywne, indywidualna dla każdej osoby. To, co sprawia jednej osobie ogrom frajdy, może znacznie różnić się od tego, co jest ważne i cudowne dla innej osoby.
  19. psycholog Rafał Marcin Olszak
    Alice Cooper,  amerykański wokalista i muzyk hardrockowy, jeden z twórców shock-rocka i horror rocka wypowiedział się na temat LGBTQ. Firma kosmetyczna zerwała z nim współpracę. 
    Za jakie słowa artystę to spotkało? "Rozumiem, że istnieją przypadki osób transpłciowych, ale też obawiam się, że to fanaberia i że wiele osób twierdzi tak, bo tak chce. Uważam, że to złe, gdy jest to sześciolatek, który nie ma o tym pojęcia. Chce się po prostu bawić, a ty mieszasz mu mówiąc: „Jesteś chłopcem, ale mógłbyś być dziewczynką, jeśli tego chcesz”. Myślę, że dla dziecka to dezorientujące. Nawet dla nastolatka byłoby dezorientujące. Starasz się odkryć swoją tożsamość, a ktoś ci mówi: „Możesz być czym chcesz. Możesz być kotem jeśli chcesz”. Jeśli identyfikujesz się jako drzewo… „Daj spokój! Żyjemy w książce Kutra Vonneguta?”. To już sięgnęło absurdu. (...)"
    Co na to internauci? Kciuki w górę otrzymał między innymi ten komentarz:
    "Poprawność polityczna stała się dla części ludzi substytutem religii. Zaczynają układać prawa i dogmaty. A każdy kto jest przeciwko, popełnia bluźnierstwo i staje się heretykiem. (...)"
    Czy mamy jeszcze wolność poglądów i słowa? A może raczej wolno wygłaszać już tylko określone treści, by nie ryzykować? Do czego to może doprowadzić?
     
    I wreszcie najważniejsze pytanie, kto następny straci źródło dochodu za mówienie o swoich poglądach?
  20. psycholog Rafał Marcin Olszak
    Stwierdzenie "Siłę argumentu zawsze można zastąpić argumentem siły" ukazuje niebezpieczny aspekt braku zdolności do rozwiązywania sporów i konfliktów w sposób pokojowy. Jest to zasada, która odnosi się do sytuacji, w których jedna strona w sporze lub dyskusji zamiast próbować przekonać swojego oponenta poprzez logiczne i merytoryczne argumenty, sięga po przemoc lub groźby, aby osiągnąć swoje cele. To problematyczne z różnych powodów. 
    Wykorzystywanie przemocy jako odpowiedzi na argumenty lub różnice zdań narusza fundamentalne prawa człowieka do wolności słowa i wyrażania swoich przekonań. Siła może prowadzić do eskalacji konfliktu, ponieważ druga strona może być zmuszona do obrony, odpowiadania tym samym. To może prowadzić do zaostrzonych, długotrwałych konfliktów. Skorzystanie z przemocy zamiast argumentów pozbawia obie strony możliwości znalezienia konstruktywnego rozwiązania. Nie rozstrzyga ona problemu ani nie doprowadza do porozumienia. Siła i przemoc mogą prowadzić do destabilizacji społeczeństwa, co ma wpływ na życie wielu ludzi i ich poczucie bezpieczeństwa.
    Zamiast używać argumentu siły, ważne jest dążenie do rozwiązywania konfliktów i sporów drogą pokojową i za pomocą merytorycznych argumentów. Rozmowa, mediacja, negocjacje i dyplomacja są narzędziami, które pozwalają na osiągnięcie trwałych rozwiązań, które uwzględniają interesy obu stron. W społeczeństwach demokratycznych, debata i dialog stanowią podstawę funkcjonowania i rozwoju, a przemoc jest absolutnie nieakceptowalna. Warto dążyć do kultury dialogu i konstruktywnego dyskursu, do komunikacji bez przemocy, aby unikać sytuacji, w której argument siły staje się odpowiedzią na brak przekonujących argumentów. 
     

     
  21. psycholog Rafał Marcin Olszak
    Ponieważ liczne media zarabiają na oglądalności lub wyświetleniach, koncentrują się na publikacjach przyciągających uwagę. W rezultacie pewne tematy raczej pomija się, a innym nadaje się rangę godnych zainteresowania. Jako że szeroko pojmowana normalność jest zbyt zwyczajna i nader nierzucająca się w oczy, więc nie przyciąga dość szerokiego grona odbiorców, stawia się na publikacje o zjawiskach niecodziennych, wyróżniających się, emocjonujących. W perspektywie czasu i wraz ze wzrostem liczby publikacji, efekt jest następujący: to, co obyczajne, zaczyna uchodzić za nieważne (niegodne uwagi i naśladownictwa). To co jest nieobyczajne, powszednieje i popularyzuje się. Następuje stopniowa normalizacja nawet takich zjawisk, które do niedawna uchodziły za dewiacyjne, bo są dla człowieka szkodliwe, i jednocześnie dewaluuje się wartości, postawy, idee sprzyjające zdrowiu czy porządkowi społecznemu. Morał z tej opowieści jest taki, że świat staje na głowie i skacze, a potem dziwi się, że ma migrenę, nic jednak nie robi, aby wyeliminować przyczynę. Prawo prasowe wymaga głębokiej reformy.
     
     
  22. psycholog Rafał Marcin Olszak
    Dzisiaj nie będzie o tym, że konieczna jest zmiana prawa prasowego, tak aby pod groźbą kary więzienia dziennikarzom nie wolno było kłamać. Nie będzie także o kulturze anulowania ani o tym, do czego zdolne są fanatyczne wyznawczynie ideologii feministycznej. 
    Na początek przyjrzyjmy się pojęciu - tolerancja jednostronna. Termin ten słusznie kojarzy się zapewne z inżynierią. Jak sama nazwa wskazuje, obejmuje tylko jedną stronę, bo w drugą stronę ta tolerancja nie działa. Z analogiczną sytuacją mamy do czynienia w kontekście inżynierii społecznej, czyli modyfikowania kultury i postaw społecznych. Ci, którzy domagają się tolerancji i bezwzględnie ją egzekwują za wszelką cenę, nieskorzy są do tolerowania innych. Można powiedzieć, że skutkuje to nastawieniem, które dałoby się wyrazić słowami - jesteś z nami albo przeciwko nam.
    Jest taki jeden człowiek, którego pewne, uchodzące za tolerancyjne środowiska nie traktują fajnie. Warto przeczytać jego historię. Jest dostępna na stronie jego zbiórki na pomoc prawną. Przejmująca opowieść. https://pomagam.pl/86nw7r
    Uważajcie na siebie, bądźcie świadomi procesów, które zachodzą w tle. Zakamuflowane zjawiska, o których czasami Wam mówię niejako okrężną drogą, zachodzą naprawdę - mają bardzo dotkliwą i realną formę.
    Warto zobaczyć:
     
  23. psycholog Rafał Marcin Olszak
    Mogłoby wydawać się, że pseudoprawda to specjalność tylko mediów, ale nic bardziej mylnego. Fotomontaże lub obrazy wygenerowane przez sztuczną inteligencją mogą służyć do zwodzenia ludzi przez osoby, które mają złe intencje. Stworzone obrazy do złudzenia przypominające zdjęcia z czyimś wizerunkiem, mogą być używane do podszywania się pod kogoś. Tworzone są też materiały wideo tego typu. Często bardzo szybko, nawet na potrzebę chwili. Zachowujmy szczególną ostrożność i pamiętajmy o zachowywaniu dla siebie tego, co powinno być strzeżone. Weryfikujmy, czy mamy do czynienia naprawdę z tym, z kim mamy rzekomo styczność. Skontaktować może się z nami ktoś podszywający się pod bliską osobę, dawnego znajomego, dziennikarza, współpracownika czy pracownika firmy, z której usług korzystamy. Zachowujmy ostrożność.
    Deepfake to rodzaj manipulacji multimedialnej, w której wykorzystuje się zaawansowaną technologię sztucznej inteligencji, do tworzenia fałszywych materiałów wizualnych, wideo lub audio, które wydają się autentyczne. Słowo "deepfake" pochodzi od połączenia dwóch słów: "deep learning" (głębokie uczenie) i "fake" (fałszywy).
    Warto zobaczyć:
     
  24. psycholog Rafał Marcin Olszak
    W obliczu życiowych burz i przeciwności, płomyk nadziei wiecznie płonie. To delikatne światełko w tunelu, które prowadzi nas przez najciemniejsze chwile i rozjaśnia naszą drogę. Niezależnie od tego, jak skomplikowane i trudne staje się życie, warto liczyć się z tym, że czasami płomyk nadziei jest tym, co dopiero dostrzeżemy za jakiś czas, bo nie widać go przez stojący przed nami gęsty i mroczny las lub znajduje się za wzniesieniami przeciwności które mamy do pokonania. Mądrze jest przyjąć, że on tam jest.
    Nadzieja to siła, która napawa nas pozytywnym oczekiwaniem, inspiruje do dążenia do lepszych dni i dodaje nam odwagi w chwilach zwątpienia. Nawet jeśli w danej chwili jej jest tylko mglista i tym samym nieuchwytna, warto pozostawać jej ciekawym, żywo nią zainteresowanym, bo ten rodzaj gotowości na pokrzepienie sprzyja temu, że ona w końcu pojawi się. Warto ćwiczyć umiejętność cieszenia się na myśl o jej nadejściu, czerpania energii do działania z prognozy, iż to tylko kwestia czasu. Nadzieja oraz to wyrozumiałe i cierpliwe spodziewanie się jej sprawiają, że życie ma smak, a nasze wysiłki nabierają sensu. 
    Kiedy los rzuca nam wyzwania i stawia przed nami trudności, pamiętajmy, że to właśnie w tych momentach nadzieja odgrywa kluczową rolę. Dzięki jej światłu dostrzegamy, że jesteśmy zdolni do pokonywania przeciwności.  
    Nadzieja nie jest jedynie słowem na kartce papieru, to emocja którą metaforycznie opisać można jako podmuch wiatru w żagle. Czasem na ten ruch powietrza trzeba poczekać. To obietnica lepszej przyszłości, która może nas czekać o ile nie stracimy w nią wiarę i tym samym nie skażemy na straty. Nadzieja sprawia, że nie pogarszamy sprawy, lecz staramy się o to, by poprawa miała jak największe szanse.
    A co mają powiedzieć ludzie, którzy stoją w obliczu śmiertelnego zagrożenia, bo na przykład cierpią na nieuleczalną chorobę? Także te osoby, mogą czerpać siłę do pełniejszego doceniania czasu, jaki im został, dzięki nadziei na to, że koleje ich losu mają znaczenie, życie zaś było i jest godne przeżywania. Nadzieja jest szczepionką na mrok, który mógłby przedwcześnie pochłonąć bez reszty, gdyby nic mu tego nie utrudniało. Nasza obecność na tym świecie bywa uznawana za niezauważalną, ale to mylne wrażenie, bo wszyscy pozostawiamy po sobie ślady, które mogły niczym efekt motyla przyczyniać się do pozytywnych zmian. Być dobrej myśli to koić emocjonalny ból, który mógłby nas pokonać, gdyby pozwolić mu rosnąć bez umiaru.
     

     
  25. psycholog Rafał Marcin Olszak
    W dobie popularności programów telewizyjnych takich jak "Rolnik szuka żony" współwystępuje z popularnością gier komputerowych, takich jak "Farming Simulator". Z czego wynika fenomen tych ostatnich?
    "Farming Simulator" oferuje graczom niecodzienną i unikalną perspektywę. Pozwala na symulację życia rolnika, co może być fascynujące dla osób, które nie mają doświadczenia w tym obszarze. Możliwość prowadzenia własnej farmy, uprawy roślin, hodowli zwierząt czy zarządzania maszynami rolniczymi może przyciągać graczy poszukujących czegoś nowego i nietypowego.
    "Farming Simulator" słynie z dbałości o szczegóły i z dokładności symulacji. Twórcy gry starają się odwzorować realistyczne procesy i elementy związane z rolnictwem. Gracze mogą doświadczyć pracy na farmie w sposób, który oddaje prawdziwe wyzwania i rytm życia rolnika. To daje poczucie autentyczności i wiarygodności, co przyciąga zarówno entuzjastów rolnictwa, jak i tych, którzy chcą poznać ten obszar bliżej.
    Szeroki zakres aktywności i swoboda wyboru to kolejny czynnik. "Farming Simulator" oferuje graczom wiele możliwości. Oprócz tradycyjnego rolnictwa, można też eksplorować inne aspekty, takie jak leśnictwo czy transport. Gra daje swobodę wyboru, umożliwiając graczom samodzielne decydowanie, jak chcą rozwijać swoją farmę i jakie cele chcą osiągnąć. To pozwala na indywidualne podejście i sprawia, że gra staje się interesująca i różnorodna.
    Możliwość nauki i edukacji także jest nie bez znaczenia. "Farming Simulator" może być również postrzegany jako narzędzie edukacyjne. Dzięki dokładnym symulacjom i mechanikom gry, gracze mogą zdobywać wiedzę na temat rolnictwa i zrozumieć jego kompleksowość. W ten sposób gra może być atrakcyjna dla osób zainteresowanych nauką i eksploracją różnych dziedzin.
    Tego typu gry mogą być bardzo wciągające dla niektórych osób. Mechanika bywa mocno angażująca. Poza tym zdarza się, że niektórych taka tematyka relaksuje, stanowi dla nich bowiem odskocznię od codzienności, zwłaszcza gdy żyją w mieście i zajmują się czymś zupełnie innym niż rolnictwo. 
    "Farming Simulator" cieszy się silną społecznością graczy, którzy dzielą się swoimi doświadczeniami i tworzą liczną grupę. Dodatkowo, gra oferuje wsparcie dla modyfikacji, które pozwalają rozszerzyć możliwości rozgrywki i dostosować ją do własnych preferencji. To przyciąga zarówno twórców modów, jak i graczy, którzy chcą dostosować grę do swoich upodobań.
    - psycholog Rafał Olszak, były ekspert prowadzący eksperyment
    z którego relację pokazano w "Ślub od pierwszego wejrzenia"
×
×
  • Utwórz nowe...

Ważne informacje

Używając strony akceptuje się Warunki korzystania z serwisu, zwłaszcza wykorzystanie plików cookies.

  I accept