DorotaJ

Witam. Mam 42 lata i jestem rozwódką bez dzieci. Od prawie roku spotykam się z meżczyzną, który ma 10 letnią córkę z poprzedniego związku. Żyjemy i pracujemy w innych miastach oddalonych od siebie około 60 km. Widujemy się tylko w weekendy. Jego praca w systemie 3 zmianowym, pomoc przy opiece nad córką nie pozwala na częstsze spotkania. Kiedy spotykamy się w trójkę czuje się czasami zaniedbana, kiedyś nawet usłyszałam, że jego córka jest ważniejszą osobą w jego życiu ode mnie. Od jakiegoś krótkiego czasu mój partner pozwala spać z nami jego córce. Czuje się z tym niekomfortowo. Uważam że sypialnia to miejsce tylko dla dorosłych. Proszę mnie nie zrozumieć źle, bardzo lubię jego córkę choć uważam, że czasami potrafi manipulować swoim tatą. Nie wiem co o tym myśleć ale wewnętrzny głos mówi mi, że ta sytuacja nie jest normalna. Zamierzam porozmawiam o tym z moim partnerem w najbliższym czasie, wciąż jednak rozmyślam jak przeprowadzić tą rozmowę. Jakie jest wasze zdanie na ten temat?